شیخ محمد توکلی (معروف به خیرخواه یزدی) فرزند علی که از روحانیون افراطی1 مقیم قم می‌باشد
تاریخ سند: 22 فروردین 1346
شیخ محمد توکلی (معروف به خیرخواه یزدی) فرزند علی که از روحانیون افراطی1 مقیم قم می‌باشد
متن سند:
از: مرکز تاریخ:22 /1 /1346به: ساواک خوزستان شماره: 14161 /316
شیخ محمد توکلی (معروف به خیرخواه یزدی) فرزند علی که از روحانیون افراطی1 مقیم قم می‌باشد ساعت 1945 روز 21 /1 /1346 به وسیله قطار به اهواز عزیمت نموده و چون احتمال دارد که مشارالیه به طور قاچاق از مرز خارج شود دستور فرمایید اعمال و رفتار و تماس‌های نامبرده را تحت نظر قرار داده و نتیجه اقدامات معموله را اعلام دارند.
مقدم
رهبر عملیات: صابری
رئیس بخش 316: باصری‌نیا2
رئیس اداره یکم عملیات: ثابتی3
توضیحات سند:
1. روحانیون افراطى: سازمانها و احزاب گوناگونى در صحنه اجتماعى ایران به فعالیت مى‌پرداختند که داراى تشکل معینى بودند و با عنوان حزب یا گروه مشخص مى‌شدند و ساواک براى آنها پرونده تحت همین نام‌ها تشکیل داده بود. امّا روحانیت در مبارزات خویش سازمان عظیم و مردمى‌اى را داشت که بدون هیچگونه گروه‌گرایى و تنها به عشق اسلام و دین کار مى‌کرد. به همین دلیل عنوان «روحانیون افراطى» از سوى ساواک براى اقدامات سازمان یافته و مشخص روحانیت انقلابى انتخاب شده بود.2. محمدکریم باصری‌نیا در سال 1314 ﻫ ش در شیراز متولد شد و در نوزدهم اسفند ماه 1337 به استخدام ساواک درآمد و در مازندران مشغول کار شد. تحصیلات خود را در رشته ادبیات فارسى در دانشگاه شیراز به پایان رساند. آخرین سمت وى ریاست سازمان امنیت قم بود و بارها مورد تقدیر و تشویق ساواک قرار گرفت. وى پس از پیروزى انقلاب اسلامى به حکم دادگاه انقلاب، مفسد فى‌الارض شناخته شد و به اعدام محکوم گردید.
3. پرویز ثابتى فرزند حسین در سال 1315ش در خانواده‌ای بهایی در سنگسر سمنان به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در دبستان حسینیه و شاه‌پسند سنگسر گذراند، دوران دبیرستان را در مدرسه فیروزبهرام در تهران در فاصله 1328 ـ 1334 به پایان برد و پس از آن در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تا سال 1337 به تحصیل مشغول بود. ثابتی پس از فارغ‌التحصیلی به ساواک پیوست. وی در سال 1345 رئیس اداره یکم اداره کل سوم، در سال 1349 معاون دوم اداره کل سوم و در سال 1352 مدیرکل اداره کل سوم ساواک شد. ثابتی در اداره یکم بخشی را تحت عنوان «روحانیون افراطی» سازماندهی کرد تا مبارزه با علما، مراجع تقلید و روحانیون در آن بخش به صورت منسجم و تشکیلاتی پی‌گیری شود. وی در اوایل دهه 50 به عنوان سخنگوی ساواک و «مقام امنیتی» شهرت یافت. اداره کل سوم ساواک که ثابتی حدود پنج سال ریاست آن را عهده‌دار بود جزو بدنام‌ترین بخش‌های ساواک بود. وی در تمامی عملیات‌های ساواک در سال‌های 1352 تا 1357 نقش اصلی را به عهده داشت. حسین فردوست ثابتی را مردی بسیار مقام‌پرست و متظاهر معرفی می‌‌کند که دروغ و راست را مخلوط می‌‌کرد تا میزان فعالیت و موفقیت خود را چند برابر جلوه دهد. ثابتی از مهره‌های اصلی ساواک و عامل مستقیم جنایات رژیم پهلوی بود به همین علت در طول حضورش در ساواک شش بار از سوی شاه مورد تقدیر قرار گرفت و علاوه بر آن نشان‌های متنوع و رنگارنگی نیز دریافت نمود. بسیاری از جنایات و شکنجه‌های ساواک نظیر به گلوله‌بستن نُه تن از زندانیان سیاسی زندان اوین (گروه جزنی) در تپه‌های مشرف به زندان اوین با کارگردانی مستقیم ثابتی صورت گرفت. پی‌نوشت‌های بیشمار وی در ذیل گزارش‌های ساواک بیانگر کینه و خصومت وی با مبارزین مسلمان به‌ویژه روحانیت و علما است. وی در آستانه انقلاب اسلامی در آبان 1357 به خارج گریخت. ثابتی با پیروزی انقلاب اسلامی در غرب بیکار نبوده و به عنوان مهره مطلوب سیا و موساد به همکاری با آنان پرداخت.