تاریخ سند: 11 آذر 1345
موضوع: حزب ایران نوین
متن سند:
از: 20ﻫ 4 [تاریخ:]11 /9 /1345
به: 321
موضوع: حزب ایران نوین
به قرار اطلاع برخی از کارگردانان حزب ایران نوین معتقدند که آقای خسروانی دبیرکل حزب قادر به رهبری حزب نبوده و بعضی از گروههای حزب مذکور فعالیتهایی به منظور دبیرکلی دکتر هدایتی وزیر آموزش و پرورش و مهندس روحانی1 وزیر آب و برق به عمل میآورند. تحقیق در موارد زیر مورد نیاز میباشد:
1- آیا گروههایی در داخل حزب ایران نوین علیه دبیرکل حزب ایران نوین فعالیت مینمایند.
2- طرفداران حزبی آقایان دکتر هدایتی و مهندس روحانی به منظور احراز دبیرکلی آنان آیا دارای فعالیتهایی میباشند. م
در پرونده آقای عطاءاله خسروانی بایگانی شود- خ- س
11 /9 /45 151
توضیحات سند:
1. منصور روحانى، فرزند علىمحمد به سال 1300 ﻫ ش در تهران متولد شد، تحصیلاتش را در دانشکدهی فنى تهران در رشتهی راه و ساختمان ادامه داد، در یونیورسیتى کالج دانشگاه لندن در رشتهی مهندسى آب به پایان رساند و موفق به اخذ درجهی فوق لیسانس از دانشکدهی فنى تهران در رشتهی راه و ساختمان و درجهی M.Sدر مهندسى آب از دانشگاه لندن شد. مشاغل او عبارتند از: «کار در شرکت نفت، کار در شهردارى تهران در قسمت ادارهی لولهکشى آب تهران، مهندس دفتر فنى مأمور در انگلستان جهت تکمیل رشتهی تخصصى و مهندسى آب (1318 ش)، معاون دفتر فنى (1329ش)، رئیس دفتر فنى (1330 ش)، معاون سازمان آب تهران (1322 ش)، مدیر کل سازمان آب تهران (1337 ش)، عضو جمعیت یاران به ریاست منوچهر اقبال و وزیر آب و برق ایران در کابینهی حسنعلى منصور. او بهایى بوده و در لژ مشعل و سعدى با نام علاءالدین بوتراب عضویت داشته است. روحانی در کابینهی هویدا وزارت آب و برق و سپس وزارت کشاورزى و منابع طبیعى را عهدهدار شد و در سال 57 به دستور دولت شریف امامى و در جریان به اصطلاح طرح مبارزه با فساد دستگیر و به زندان افتاد، چرا که وى در انحطاط کشاورزى ایران نقش مؤثرى داشت. او قطعات پهناورى از اراضى مرغوب کشور را بین وابستگان رژیم شاه تقسیم کرد که یک مورد آن 760 قطعه اراضى سواحل شمال ایران به 760 نفر از بلندپایگان دربار ایران بود. روحانی پس از پیروزى انقلاب اسلامى از سوى دادگاه انقلاب محاکمه و به اعدام محکوم و در 22 فروردین 1358 ش تیرباران شد.
(کیهان، شمارهی 10680، 1358 ؛ چهرههاى آشنا، 1344 ش، ص 255 ؛ تشکیلات فراماسونرى در ایران، ص 109 ؛ ظهور و سقوط سلطنت پهلوى، ج 2، ص 335).
منبع:
کتاب
عطاءالله خسروانی به روایت اسناد ساواک صفحه 194
