متن سند:
نام روزنامه ـ فرمان
ترتیب انتشار ـ یومیه صبح
روش روزنامه ـ سیاسی ـ اجتماعی ـ کاریکاتوری
تاریخ تأسیس ـ 1322
تشکیلات ـ دارای چهار نفر نویسنده و خبرنگار در تهران، تأسیسات متوسط
اداری
تیراژ ـ در حدود 40001 نسخه که تعداد 200 نسخه آن در تهران به فروش
می رسد، مقداری هم بین
ادارات و سازمانهای دولتی
و همچنین اشخاص بدون
تقاضای قبلی مجانا توزیع
می گردد.
صاحب امتیاز ـ آقای
عباس شاهنده متولد 1292
شخصیت صاحب امتیاز :
در سال 1322 امتیاز
روزنامه فرمان بنام آقای
عباس شاهنده صادر
گردیده است لیکن چون
نامبرده کارمند شهرداری
تهران بوده است.
امتیاز خود
را به خانم ملیحه خردمند
همسر خود واگذار نمود و
ظاهرا تا آخر سال 1341 روزنامه را بانو خردمند انتشار داده لیکن کلیه کارهای
آن به وسیله آقای عباس شاهنده اداره می شده است، در تاریخ فوق امتیاز این
روزنامه به موجب تصویب نامه شماره 4 /6119 هیئت دولت لغو گردید، سپس
کمیسیون مطبوعات با تجدید امتیاز و انتشار روزنامه فرمان در سنندج بنام آقای
عباس شاهنده موافقت نمود که بعدا با انتقال مجددا آن به تهران موافقت شده
است.
آقای عباس شاهنده سوابق گوناگون و پستی و بلندی زیادی داشته و مدتی
نیز به اتهام جعل و تزویر محکومیت داشته و در زندان بسر برده است.
آقای عباس شاهنده دوره چهار ساله کلاس آزاد روزنامه نگاری دانشکده
حقوق تهران را گذرانده ولی به علت نداشتن دیپلم موفق به اخذ گواهینامه مربوط
نشده است و به کشورهای اروپائی و آمریکا، خاورمیانه و خاوردور سفر کرده و
خاطرات خود را منتشر نموده است.
نامبرده دارای نشان های رستاخیز درجه
یکم، تاج درجه پنجم، سپاس ورزشی درجه دوم بوده و از پادشاهان و رؤسای
جمهور کشورهای خارجی نیز نشان هایی دریافت داشته است.
سوابق کلی روزنامه : روزنامه فرمان بطور کلی از بدو و انتشار تا کنون روش
سیاسی خاصی نداشته
است.
مطالب و مقالات آن
در دوران جنگ با مصالح
ملی منطبق نبوده و تنها پس
از وقایع قیام ملی 28 مرداد
بوده است که روش ثابتی به
خود گرفته است ولی سابقه
استفاده از روزنامه برای
حمله به افراد و اشخاص
ادامه داشته است.
درجه تأثیر در افکار
عمومی :
روزنامه فرمان با اینکه در
حال حاضر با اتخاذ روش
توزیع مجانی و بدون تقاضا
توسط اداره پست بیشتر از
اکثر جراید صبح تهران به دست مردم می رسد در افکار عمومی نفوذ معنوی ندارد
و روزنامه مذکور با توجه به شخصیت سیاسی مطبوعاتی و اداری و اجتماعی
مدیر آن در بسیاری از موارد نتیجه زیادی ندارد.
اغلب از طرف مخالفان به
عنوان نمونه روزنامه نگاران ناصالح مورد اظهار نظر قرار می گیرد، این روزنامه
کلاً فاقد آگهی های خصوصی است و صرفا از طریق آگهی و رپرتاژهای دولتی
در سال 49 به طور مستقیم و غیرمستقیم و با تشبث به مقامات مختلف اداری
قریب پنج میلیون ریال کسب در آمد کرده است با توجه به اینکه از پرداخت
مخارج اداری خود از قبیل هزینه برق و تلفن به انحاء مختلف خودداری
می نماید و همچنین حقوق بعضی از افراد کادر اداری خود را از سازمانهای
مختلف تأمین می کند.
هزینه و درآمد برای 220 شماره در سال :
الف، هزینه :
1ـ هزینه چاپ و کاغذ و کلیشه و حروف چینی000 /430 /1 ریال
2ـ هزینه های اداری و
نویسندگی 000 /576
ریال
جمع هزینه 000 /006 /2
ریال
ب، درآمد :
1ـ از محل چاپ آگهی و
رپرتاژهای مؤسسات
دولتی و وابسته به دولت به
طور مستقیم
و غیر
مستقیم000 /250 /3 ریال
2ـ از محل چاپ و رپرتاژها
و آگهی های
خصوصی000 /300 ریال
3ـ از محل تکفروشی و
اشتراک 000 /88 ریال
4ـ از محل فروش کاغذ باطله 600 /11 ریال
جمع درآمد 600 /749 /3
ج، فروش درآمد بر هزینه ـ/ 600 /743 /1
توضیحات سند:
1ـ تیراژ در این جا پایین تر هم
آمده است روزنامه های مدعی
تیراژ معمولاً در همین حد چاپ
می شدند.
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - روزنامه فرمان به روایت اسناد ساواک صفحه 339