تاریخ سند: 11 اردیبهشت 1350
موضوع: سید محمد صادق لواسانی
متن سند:
از: 20ﻫ 3 تاریخ: 11 /2 /1350
به: 312 شماره: 15697 /20ﻫ 3
موضوع: سید محمد صادق لواسانی
در ساعت 1730 روز 6 /2 /50 سه نفر که خود را هادی سوهانی ـ سعیدنژاد و حاج جواد معرفی می‌کردند به منزل سید محمد صادق لواسانی رفته تا وجوهات شرعی خود را به وی بپردازند. نامبردگان به لواسانی اظهار داشتند که شیخ ذبیح‌الله محلاتی1 و شیخ جعفر قائنی امام جماعت مسجد مهدیه در نزدیکی میدان شوش که فعلاً نماینده آیت‌الله خوئی می‌باشد شما را به ما معرفی کرده‌اند و شیخ جعفر قائنی عقیده دارد اگر شخصی غیر از خمینی از مرجع دیگری تقلید بکند عیبی ندارد ولی پول‌ها را حتماً باید به خمینی داد چون تنها او است که در راه دین و مذهب مبارزه می‌نماید این افراد وجوهاتی به شرح زیر به لواسانی پرداختند.
سوهانی مبلغ سه هزار تومان ـ حاج جواد سیصد تومان و سعید نژاد مبلغ هزار و هفتصد تومان ضمناً قرار شد سوهانی مبلغ نه هزار تومان دیگر (ماهیانه پانصد تومان) و سعیدنژاد دو هزار تومان دیگر بعداً بپردازند.
نظریه شنبه: شنبه نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: 1ـ با بهره‌برداری که از منبع 1585 بعمل آمده چنین استنباط گردیده است که طرفداران خمینی اکثراً به منزل لواسانی مراجعه کرده و وجوه شرعی خود را به وی می‌پردازند بنابراین بعید به نظر نمی‌رسد که گزارش مذکور نیز صحت داشته باشد.
2ـ اقدام مستقیم در این مورد موقعیت منبع را به خطر خواهد انداخت. آسای
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تأئید است.
نسبت به شناسائی آنان اقدام و محدودیت جهت آنان فراهم شود.
در پرونده صادق لواسانی بایگانی شود. 12 /2
در ساعت 13 روز 11 /2 /50 به بخش 312 واصل گردید.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله ذبیح‌الله محلاتی، در سال 1271 ﻫ ش در محلات چشم به جهان گشود. مقدمات تحصیل را نزد شیخ عبدالحسین کبیر در محلات به پایان رسانید. سپس همراه با مادرش عازم نجف اشرف شد و در آنجا از محضر رجال علم و حدیث و درایه سود برد و در درس خارج اساتیدی چون شیخ مرتضی طالقانی، عبدالرحمان قزوینی، آیت‌الله عبدالحسین رشتی، آیت‌الله اصطهباناتی، حجت‌الاسلام سید محمد فیروز‌آبادی، آیت‌الله سید ابوتراب خوانساری، شیخ محمدجواد بلاغی، فاضل نیشابوری، شیخ صادق بروجردی، آیت‌الله نائینی، آیت‌الله سیدضیا‌ءالدین عراقی، آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی و آیت‌الله سیدحسن صدر شرکت کرد. وی با اتمام تحصیلات، پس از پانزده سال اقامت در نجف‌اشرف به سامرا رفت. در آنجا نزد آیت‌الله میرزا محمد تهرانی و آیت‌الله شیخ آقا بزرگ تهرانی باقی ماند و به تدریس در حوزۀ سامرا و مدرسۀ میرزای شیرازی پرداخت. در همین شهر است که به فعالیت تحقیقاتی نیز پرداخت که حاصل آن دو اثر است به نام‌های (مأثر الکبراء فی تاریخ سامراء) در دوازده جلد به زبان عربی (سه جلد آن در تهران به چاپ رسیده است) و (الکلمۀ التامۀ فی اکابر العامه) به فارسی در پنج جلد. دورۀ اقامت وی در شهر سامرا نزدیک به بیست و پنج سال به طول انجامید. وی در سال 1327 به تهران بازگشت. و در مسجد مشیرالدوله واقع در مسگرآباد به امام جماعت و تبلیغ و نشر معارف اسلامی پرداخت. از جمله آثار قلمی ایشان است: دایرۀالمعارف شش جلدی ریاحین الشریعه (به فارسی و حاوی شرح حال بانوان دانشمند شیعه در زمینه علم و ادب و مذهب در تاریخ اسلام)؛ الحق‌المبین (در قضاوت‌های امیرالمؤمنین)؛ اختران تابناک (در دو جلد)؛ قرۀ‌العین فی حقوق‌الوالدین؛ وقایع الایام (دوجلد)؛ لطایف الحکایات یا داستان‌های آموزنده (مشتمل بر 303 حکایت در 576 صفحه در دو جلد)؛ در خصوص سیداحمد کسروی)؛ صندوق النفایس؛ کشکول؛ مجموعه کبیری (عربی و فارسی)؛ نعم‌النصیر (ترجمۀ بعضی از قسمت‌های کتاب الغدیر). آیت‌الله ذبیح‌الله محلاتی در اسفند سال 1364 دارفانی را وداع گفت.
منبع:
کتاب
آیت‌الله حاج سید محمد صادق لواسانی به روایت اسناد ساواک صفحه 306
