سال 1340 شمسى در حالى آغاز شد که رحلت آیه‌اللّه بروجردى (ره)، مسلمین جهان، خصوصا ایرانیان را در غمى جانکاه فرو برد.
سال 1340 شمسى در حالى آغاز شد که رحلت آیه‌اللّه بروجردى (ره)، مسلمین جهان، خصوصا ایرانیان را در غمى جانکاه فرو برد.
متن سند:
سال 134 شمسى در حالى آغاز شد که رحلت آیه‌اللّه بروجردى (ره)، مسلمین جهان، خصوصا ایرانیان را در غمى جانکاه فرو برد. تسلیت محمدرضا پهلوى به آیه‌اللّه حکیم (ره) ـ که در نجف اشرف بود ـ حکایت از توطئه‌اى حساب شده داشت، اولین فرض این بود که حوزه علمیه قم را فاقد صاحب معرفى کند. او به خوبى امام (ره) را مى‌شناخت و از طریق عوامل پنهان و آشکار خود با مواضع معظم‌له آشنایى داشت.در همین حال، درون هیئت حاکمه ایران هم، دستخوش اختلافات بسیار بود. در حاشیه این اختلافات، تظاهرات فرهنگیان به خشونت گرائید و یک معلم به نام «عبدالحسین خانعلى» به شهادت رسید و سرنگونى دولت شریف‌امامى را باعث شد. على امینى با شعار اصلاحات، به دستگیرى‌هاى دامنه‌دارى دست زد و ... از آن طرف، جهان اسلام نیز درگیر مبارزات ضداستعمارى بود. در الجزایر، زنان و مردان مسلمان، بر استعمار فرانسه شوریده بودند و فرانسویان نیز با شعار دمکراسى!؟ جاى‌جاى آن کشور را به حمام خون مبدل کرده بودند. مظلومیت شهداى آزاده مسلمان در الجزایر، در ایران نیز بازتاب‌هاى متفاوتى داشت. حتى در 14 آبان همین سال، در دانشگاه تهران تظاهراتى صورت گرفت که مناسبت آن، همبستگى با مبارزان الجزایرى بود. در این موقع، آیه‌اللّه حاج میرزا خلیل کمره‌اى، از اولین شاگردان آیه‌اللّه حائرى (ره)، امام جماعت مسجد فخرالدوله بود. او که زمانى در کراچى به ریاست «مؤتمر عالم اسلامى» انتخاب شده بود، این کشتار بى‌رحمانه را برنمى‌تابید، از این رو در تاریخ 19 آبان ماه، مجلس بزرگداشتى به یادبود شهداى الجزایر، در مسجد فخرالدوله برگزار کرد. این شعر در آن مجلس قرائت شد.
سلام ما به احرار جزائر
خدا یار و مددکار جزائر
ز چشم اهل دل خونابه جاریست
ز راه چشم خونبار جزایر
دل آزادگان غرقست در خون
تفو بر خصم خونخوار جزایر
بشر شرمنده و بدنام گشته
ز تاراج و ز کشتار جزایر
غم و خشم و امید اندر دل ما
پدید آورده اخبار جزایر
غم از خونها که رنگین کرده یکسر
زمین و درب و دیوار جزایر
از این غم ما همه هستیم یکسر
به همدردى عزادار جزایر
نه ما تنها که هر آزادمردى
بود امروز غمخوار جزایر
به خشم از کار استعمارکاران
طمع ورزان غدار جزایر
غم از خونها که خونین گشته زنهار
خیابانها و بازار جزایر
به خشم از خیرگیها تیره دلها
عدوهاى ستمکار جزایر
امید از آنکه پیروزى است نزدیک
به مردان فداکار جزایر
امید آنکه نوید نصرت آید
ز پیکار ثمربار جزایر
چو حق پیروز میباشد سرانجام
شود پیروز پیکار جزایر
جزایر چون ز خون گردیده گلگون
کم و گم میشود خار جزایر
فرنگ اى خار راه حق پرستان
برو از طرف گلزار جزایر
فرنگ اى ظالم طمّاع بى‌رحم
دگر موقوف آزار جزایر
خدایا باش در این جنگ خونین
ز رحمت یاور و یار جزایر
بحق خون پاک پاکبازان
خدایا راست کن کار جزایر
ز استعمار غرب و شرق مى‌باش
خداوندا نگهدار جزایر
الهى هر کجا قوم اسیرى است
شود پیرو به آثار جزایر
بگوید باز «ناجى» از ته دل
سلام ما به احرار جزایر