تاریخ سند: 29 بهمن 1336
موضوع: فعالیت های انفرادی (منزل رشیدیان)
متن سند:
شماره: 2 ـ 3 ـ 4674
قبل از ظهر روز مزبور به مناسبت تصادف با روز بعثت حضرت ختمی مرتبت
عده ای در حدود 40 نفر از طبقات مختلف منجمله عباس نوذری ـ امیر باباخانی
ـ نورائی ـ شریف رئیس حسابداری مؤسسه دخانیات در منزل اسداله رشیدیان
حضور به هم رسانیده اند.
در این جلسه شریف اظهار نموده عده ای از ساکنین
نیاوران به عنوان اظهار رضایت از پاسبانی که مأمور بخش نیاوران می باشد نامه
تشویق آمیزی تهیه و به آقای سناتور حکیم الملک1 تسلیم نموده اند که به نظر
تیمسار سرلشکر علوی مقدم رئیس شهربانی کل برساند ولی تیمسار پس از مشاهده
نامه دستور اخراج پاسبان را داده و حالیه خانواده وی مستأصل و سرگردان
می باشند.
رشیدیان در پاسخ نامبرده با خنده اظهار نموده رئیس شهربانی اظهار لطف
کرده و با اینکه شخص منظم و بسیار خوبی است معهذا چنانچه این گونه کارها را
نکند نمی تواند دستگاه پلیس را اداره نماید و وی در این مورد با ایشان تماس گرفته
و درخواست ابقای پاسبان مزبور را خواهد نمود.
رشیدیان ضمن تعریف از سرلشکر
علوی مقدم تیمسار ریاست ساواک را نیز ستوده و گفته است مردم از دستگاهی که
تیمسار سرلشکر بختیار اداره می نماید کاملاً راضی می باشند.
سپس در مورد
عملیات شهرداری صحبت شده و رشیدیان اظهار داشته که تیمسار سرلشکر دولو
ضمن آنکه آدم خوبی است ولی نظامی بوده و باید به کاری که در خور شغل وی
می باشد اشتغال ورزد.
مربوط به این دایره نیست.
6472 ـ 5 /12 /36 دایره 2 4 /12
توضیحات سند:
1ـ ابراهیم حکیمی (حکیم الملک)
فرزند میرزا ابوالحسن حکیم
باشی در سال 1248 ه ش در
تبریز متولد شد.
پدرش طبیب
دربار مظفرالدین میرزا ولیعهد
قاجار و حاکم تبریز بود.
پس از
فوت پدر تحت سرپرستی برادر
بزرگ خود نصرت الحکما قرار
گرفت بعد از اتمام تحصیلات
مقدماتی و فراگرفتن زبان فرانسه
برای تحصیل طب عازم پاریس
شد و پس از اخذ درجه دکترا به
دستور شاه به ایران بازگشت و در
دربار مظفرالدین شاه شغل پدر را
که حکیم باشی دربار بود به عهده
گرفت و از اعضای خلوت شاه
بود.
و در سفرهای مظفرالدین شاه
به اروپا جزء همراهان وی بود.
به
علت دسیسه های درباری و
همچنین اشتباهی که در مقدار
دارو به شاه مرتکب گردید ناگزیر
از سمت خود بکلی برکنار شد.
او
در زمان مشروطیت در دوره اول
مجلس شورای ملی از طرف مردم
تهران به مجلس راه یافت و در
مدت نمایندگی تحت تأثیر
تقی زاده قرار گرفت و مرید او
شد.
در جریان به توپ بستن
مجلس به سفارت فرانسه پناهنده
شد و با گرفتن تأمین جانی بوسیله
سفیر فرانسه از تحصن خارج شد.
بعد از فتح تهران بدست مجاهدین
به عضویت مجلس عالی که
جانشین مجلس شورای ملی بود
انتخاب شد.
او در انتخابات دوره
دوم مجلس از آذربایجان به
وکالت انتخاب شد.
در اولین
کابینه مستوفی الممالک در سال
1289ه ش به وزارت مالیه
برگزیده شد او در دوه سوم و پنجم
مجلس شورای ملی از تبریز و
دوره چهارم از تهران به وکالت
مجلس شورای ملی رسید.
در
دوره اول انتخابات سنا
وکیل انتخابی تهران بود ودر
دوره دوم سنا وکیل انتصابی
بود، که در دوره دوم به ریاست
مجلس سنا انتخاب شد ولی
بعداز انتخاب تقی زاده از تبریز
استعفا داد و تقی زاده به ریاست
مجلس سنا انتخاب شد.
حکیمی در سال 1320 در کابینه
قوام به عنوان وزیر مشاور
معرفی گردید و در اردیبهشت
1324 به عنون نخست وزیر
معرفی گردید اما موفق به رای
اعتماد از مجلس نشد و
کناره گیری کرد.
کابینه دوم او در
آبان 1324 تا بهمن 1324 دوام
آورد و در دی ماه 1326 به
دلیل وابستگی شدید که به
انگلستان داشت با حمایت آنها
دوباره به نخست وزیری رسید و
تا فروردین 1327 کابینه او بر
سر کار بود.
ابراهیم حکیمی از
فراماسونرهای قدیمی ایران با
53 سال قدمت و استاد اعظم لژ
بیداری ایران تابع لژ
گرانداوریان فرانسه بود.
در
زمان کهولت، کلیه اسناد و
مدارک محرمانه را که مدت
زیادی نگه داشته بود به مسعود
فروغی که در لژ مولوی بود
تحویل داد.
«از سید ضیاء تا بازرگان، ناصر
نجمی، ج 1، ص 695»
«بازیگران عصر پهلوی، محمود
طلوعی ج1، ص 271»
«فراموشخانه و فراماسونری
ایران، اسماعیل رائین».
منبع:
کتاب
رشیدیانها به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 96