گزارش
تاریخ سند: 21 اردیبهشت 1338
گزارش
متن سند:
به عرض می رسد در جلسه شورای تبلیغاتی روز یکشنبه 19 /6 /38 راجع به سه روزنامه و مجله مطالبی مطرح شده است که احتیاج به توضیح دارد که ذیلاً به عرض می رسد.1ـ گفته شده مجله خواندنیها در بحث مبارزه با فساد مطالبی به نفع کشورهای کمونیسم نوشته است شماره های سال 38 مجله بررسی گردید و چنین مشاهده نگردید و معلوم شد یک مقاله در سال 37 درج شده که از درج بقیه هم خودداری نموده اند.
2ـ گفته شده روزنامه دنیا1 مطالبی بر علیه کمونیسم ننوشته است همان دستور که بدمیر [به مدیر] روزنامه تجدد2 ایران داده شده به ایشان هم داده شد و مدیر مربوطه قبول نمود ولی چون در مسافرت خارج است روزنامه خود را فعلاً سه هفته است منتشر نکرده است و خود مدیر روزنامه هم هنوز مراجعت ننموده بدیهی است در صورت انتشار طبق دستورات صادره عمل خواهد شد.
3ـ گفته شده است روزنامه اتحاد ملی3 چیزی علیه شوروی ننوشته است عین برش آخرین شماره اتحاد ملی به پیوست تقدیم می گردد.
در مورد روزنامه تجدد ایران اوامر تیمسار ریاست ساواک مجددا اجرا و مراحم تیمسار به مدیر مربوطه ابلاغ گردید.
استحضارا به عرض رسید.
اوامر تیمسار ریاست ساواک مجددا آقای طباطبائی مدیر تجدد پیغام داده که من چه کاره ام که خودم را وارد نزاع بکنم و با روسها مخالفت کنم من هم پیغام دادم پس روزنامه منتشر نکنید.
مراقبت از سایر جرائد بخصوص خواندنیها ـ امید ایران ـ دنیا ـ اتحاد ملی ـ فردوسی ـ توفیق الزام آوار است و باید حتما مقالات ضد کمونیستی و شوروی بنویسند.
21 /2 /38 اصل در پرونده 3 /18 شورای تبلیغاتی
توضیحات سند:
1ـ مجله دنیا از سال 1324 به مسئولیت عبدالکریم طباطبائی با روش سیاسی، اجتماعی و خبری در تهران به صورت هفتگی در تهران منتشر می شد.فهرست روزنامه های موجود در کتابخانه ملی ایران تهیه و تنظیم از: بیژن سرتیپ زاده با همکاری کبری خداپرست ص 100 2ـ روزنامه تجدد ایران با روش سیاسی، اجتماعی و خبری به صاحب امتیازی سید محمد طباطبائی به صورت هفتگی از سال 1336 الی 1341 در تهران منتشر می شد.
راهنمای مطبوعات ایران (1341 ش) تا 1357 ش، سید محمد صدری طباطبایی نائینی صفحه 207 3ـ روزنامه اتحاد ملی در تاریخ 21 /4 /1322 با صاحب امتیازی مجید هاشمی در تهران و به صورت هفتگی و با موضوعات اجتماعی منتشر شد.
صاحبان امتیاز این روزنامه قبلاً به ترتیب محمد هاشمی و احمد هاشمی بوده اند.
چهره مطبوعات معاصر، ص 232.