موضوع : روحانیون
تاریخ سند: 29 اردیبهشت 1343
موضوع : روحانیون
متن سند:
شماره : 307 /326 خبر اعزام رانندگان و کارکنان شرکت واحد به شهرستان قم بعنوان شرکت در مراسم عزاداری در بین مردم و در تمام جلسات روضه خوانی مورد گفتگو است و می گویند دولت با اعزام این عده بعنوان شرکت در عزاداری به قم میخواهند ایجاد آشوب و انقلاب نمایند و مجدد آیت الله خمینی را دستگیر سازند.در شهرستان قم نیز به طوری که اطلاع می دهند مردم خیلی از این وضع عصبانی و ناراحت هستند.
شیخ محمد ثقفی1 پدر زن آیت الله خمینی اظهار داشته آیت الله خمینی در نظر داشت روز عاشورا شخصا به منبر برود و صحبت کند ولی اکنون منصرف شده و گفته است پس از عاشورا به منبر می روم و اقدامات دولت را که خود موجب تحریک و اغتشاش می شود و میخواهند ما را بدنام سازد به مردم اعلام خواهم داشت و برای جلوگیری از بهانه جوئی حتی خیال دارد در روز عاشورا و تاسوعا از منزل هم خارج نشود.
این موضوع خیلی دستاویز مؤثری برای تبلیغات بدست مخالفین داده و مخالفین تبلیغ می کنند که چون دولت ایران می خواهد با کشور اسرائیل سازش نماید لذا نسبت به مسلمانها سختگیری می کنند و در مردم این موضوع اثر کرده و به نفع عبدالناصر و طرفداران او تمام شده و می گویند جمال عبدالناصر حق دارد که با دولت ایران مخالفت کند، صریحا دولت ایران می خواهد مسلمانها را به کلیمی ها بفروشد و آنها را به ما مسلط نماید.
عینا جهت اقدام به اداره 2 ـ 223ـ321 ارسال میگردد شماره 29 /2
توضیحات سند:
1ـ آیت الله میرزا محمد ثقفی تهرانی فرزند میرزا ابوالفضل کلانتر به سال 1313 ق در تهران متولد شد.مقدمات و سطوح را نزد آقا میرزا کوچک و آقا بزرگ به پایان برد و پس از آن در سال 1341 ق برای ادامه تحصیل به قم سفر کرد و مدت هفت سال از محضر سیدابوالحسن رفیعی شیخ عبدالکریم حائری و شیخ محمدرضا اصفهانی بهره برد و به درجه اجتهاد رسید.
پس از آن به تدریس و تبلیغ دین پرداخت.
وی در سال 1348 ق (1308 ش) دختر خود را به عقد امام خمینی در آورد و بدین ترتیب امام خمینی با این خاندان بزرگ وصلت نمود.
سرانجام آیت الله حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی پس از سالها تدریس به علت بیماری قلبی در 18 /5 /1364 دارفانی را وداع گفت و پیکر ایشان در شهرری مدفون گشت.
وی صاحب تألیفاتی همچون حواشی بر سیوطی، تقریرات نکاح آیت الله حائری، روان جاوید در تفسیر قرآن در 5 جلد رساله ای در عدم جواز رجوع به حکام جور و غیره می باشد.
(اختران فروزان ری و تهران؛ جمهوری اسلامی 20 مرداد 64)