درباره : انتقال چهار نفر زندانی به مرکز عطف به : 27/1ـ1ـ12ـ458ـ26/1/49
تاریخ سند: 14 اردیبهشت 1349
درباره : انتقال چهار نفر زندانی به مرکز عطف به : 27/1ـ1ـ12ـ458ـ26/1/49
متن سند:
از : ساواک به : ریاست شهربانی کل کشور (اداره اطلاعات) شماره : 592 /316 انتقال چهار نفر افراد مندرج در نامه معطوفی از ندامتگاه برازجان به ندامتگاه مرکزی بلامانع است.خواهشمند است دستور فرمایید از نتیجه اقدامات معموله این سازمان را آگاه سازند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور1 ـ سپهبد نصیری از طرف مسئول بررسی : اوانی رئیس بخش 316 : ازغندی رئیس اداره یکم عملیات و بررسی : جوان بایگانی شود.
اوانی 14 /5 مجوز انتقال به مرکز ضمیمه شود.
12 /2 /48
توضیحات سند:
1ـ سازمان اطلاعات و امنیت کشور در سال 1336 شمسی براساس قانون مصوب مجلس ! تأسیس شد و منظور این بود که جای حکومت نظامی را بگیرد و مقاومتهای در برابر رژیم را در نطفه خفه سازد و مردم هم از حکومت نظامی اظهار عدم رضایت ننمایند.اعمال ساواک تنها در ارتباط با امنیت نبود بلکه به مرور، در تمام شئون کشور مداخله داشت و در واقع قدرتی مافوق دولت بود.
بیست سال عمر ساواک را می توان به چهار دوره تقسیم کرد : دوره اول ساواک: سالهای 1336 تا 1340، این سازمان چهره خود را در ایران آشکار می سازد، فرماندار نظامی تهران تیمور بختیار که جنایاتش زبانزد خاص و عام است در رأس آن قرار می گیرد و آن را سازمان می دهد.
عملیات ساواک در داخل و خارج کشور نیازمند تشکیلات وسیع بود که در نظر گرفته شد و ریاست آن عنوان معاون نخست وزیر را پیدا کرد.
البته کمیسیون امنیت اجتماعی هم با شکل قبلی و به اضافه نماینده ای از ساواک به کار خود ادامه داد.
ساواک به اقتضای ارتباط دولت ایران با آمریکا تحت تعلیم سیا قرار گرفت.
بختیار سرانجام در سال 40 به علت تغییر جو سیاسی و هم به علت رقابتی که در کسب قدرت با شاه پیدا کرد از ریاست سازمان امنیت کنار رفت.
دوره دوم ساواک : این دوره مقارن با سالهای انقلاب سفید است و رژیم در اجرای نظریات جدید آمریکا از خشونت مستقیم ساواک کاسته، برخوردهای خیابانی طبعا افزایش یافته است.
ریاست این دوره ساواک با پاکروان است که در مقایسه با 1 مور بختیار، 4تیمور بختیار و نصیری ملایم بود.
دوره سوم ساواک : دوره سوم ساواک که حدود سیزده سال دوام یافت، مقارن با نخست وزیری هویداست.
ساواک نقش درجه اولی را در این دوره ایفا می نمود و در مقابل جان مردم احساس مسئولیت نمی کرد.
تیمهای تعقیب و مراقبت ترتیب داد و هر کس را به هر اتهامی دستگیر می کرد و برای به دست آوردن اطلاعات به شکنجه گاهها روانه می ساخت و در عین حال با اعزام مأموران به کشورهای مختلف شناسائیهای همه جانبه ای را از افراد ایرانی در خارج به عمل می آورد.
حقایق مربوط به قساوتهای ساواک در این دوره معروفیت جهانی یافت.
ساواک در دوره چهارم: این دوره مربوط به یکی دو سال آخر رژیم است.
وقتی که فضای باز سیاسی اعلام گردید و عمال رژیم مدعی بودند به شکنجه پایان داده اند، شاه ناصر مقدم را به جای نصیری در رأس آن گماشت.