تاریخ سند: 7 اسفند 1346
فهرست صورت اسامی طرفداران خمینی
متن سند:
فهرست صورت اسامی طرفداران خمینی (پیوست نامه شماره 12295/ ﻫ 1- 7 /12 /46)1
1. شیخ ابوالقاسم تلافی نوغانی
2. محمود اعلم الهداء
3. سید جعفر سیدان
4. رکنالدین رئیس الساداتی معروف به سید حسین نبوی
5. قاسم برادران قاسمی
6. علی نمازی2 فرزند محمد
7 . سید جلال جلالی فرزند جعفر
8 . شیخ باقر مهدوی دامغانی
9 . سید محمدجعفر طباطبائی
10 . محمدعلی اکبرنیا اهل سبزوار طلبه باغ رضوان
11. حاج باقر طباطبائی یزدی
12. شیخ[سید] عبدالکریم هاشمینژاد
13. رمضان جنتی
14. سید محمود طباطبائی
15. شیخ محمدرضا محامی
16. شیخ عباس طبسی
17 . شیخ حسین مقدسی
18 . آیتاله محمدهادی میلانی
19 . آیتاله حسن طباطبائی قمی
20 . شیخ علی اصغر یزدی طلبه باغ رضوان
21. علی اکبر حدادیان طلبه مدرسه خیرات خان3
22. سید محمدعلی میلانی
اصل در پرونده 215222، در پرونده شیخ عباس طبسی بایگانی شود. 17 /12 /46
توضیحات سند:
1. این اسامی، طی همین شماره برای اداره کل سوم ساواک ارسال شده است. بخش ضمائم
2. آیت الله حاج شیخ علی نمازی شاهرودی، فرزند محمد، در سال 1333ق. (1294ش.) در شاهرود به دنیا آمد. مقدمات و سطوح عالی را در همان شهر، نزد پدر خود و دیگر عالمان آن سامان فرا گرفت؛ سپس رهسپار حوزه خراسان شد تا از حضور عالمان نامدار آن حوزه بزرگ بهرهمند گردد. این عالم فاضل از استعدادی پرتوان برخوردار بود و کوششی پیگیر و پشتکاری خستگی ناپذیر داشت، از این رو به مدارج علمی دست یافت و در سن 22 سالگی به نوشتن فقه استدلالی پرداخت. او مدتی نیز به نجف اشرف رفت و از محضر عالمان آن حوزه نیز بهره برد. وی در ریاضیات نیز صاحب اطلاع بود و همچنین در طب گیاهی، چنانکه افتخار دیگر ایشان این بود که حافظ قرآن کریم بود. خطی زیبا داشت و تألیفات خود را با خط زیبای خود می نوشت و با زبان فرانسه آشنایی داشت.
آیتالله نمازی که از عالمان متقی و محدثان فاضل و حافظان قرآن و مربیان اجتماع و مؤلفان پرکار نیمه دوم سده چهاردهم هجری در مشهد مقدس بود و به علت تألیفات گسترده در فقه، اصول، حدیث، رجال، معارف و عقاید، از وی به عنوان مجلسی زمان یاد میشد، در مردادماه سال 1364ش، دیده از جهان فروبست و پس از تشییع با شکوه، در یکی از حجرههای ضلع شمال شرقی صحن نو (صحن آزادی) به خاک سپرده شد.
آقای حجتالاسلام حسن نمازی در سال 1365ش، زندگینامهی ایشان را در قطع جیبی منتشر نمود.
کیهان فرهنگی، سال 11، شماره 9 و10، مسلسل 116و117، آذر و دی 1373.
3. مدرسه خیراتخان: یکی از مدارس بزرگ دوره صفوى است که در زمان حکومت شاه عباس دوم (1052 ـ 1077ق) در محل بست پایین حرم مطهر امام رضا علیهالسلام بنا شده است. بانى آن فردى به نام خیرات خان، از خوانین زمان، بوده که قبل از اتمام بنا، از دنیا رفته است. مساحت این بنا حدود 1500 مترمربع و در دو طبقه پیرامون حیاط مرکزى احداث شده و تعداد 79 حجره داشته است.
این مدرسه که در زمره یکی از معتبرترین و معروف ترین مدارس علمیه مشهد بوده، پس از افول حکومت صفوی رونق و شور علمی خود را از دست داد؛ ولی در ایام مبارزات انقلاب اسلامی، یکی از مدارس پرشور و فعال در عرصه مبارزات بوده است. در برخی از اسناد ساواک آمده است: «مدارس حوزه علمیه بهویژه خیرات خان و میرزا جعفر، مرکز فعالیت عناصر ضدرژیم و بهصورت لانه فساد علیه امنیت کشور درآمده است.»
در دوران حکومت پهلوی به جهت سیاستهای ضد دینی، تمام مدارس علمیه مشهد از جمله این مدرسه در آستانه تخریب و تعطیلی بودند و مرمت و بازسازی نشدند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از آنجاکه ساختمان مدرسه علی رغم کوششهای متخصصان فن، به علت پوسیدگی و نابودی پایههای آن در شرف ریزش بود، بهکلی ویران و در قالب دانشگاه علوم اسلامی رضوی بازسازی شد. دانشگاه رضوی در محل سابق مدرسههای خیرات خان و میرزا جعفر در زمینی به مساحت 22000 متر به شیوهای نوین و زیبا ساخته شده است. رک: گزارشی از سابقه تاریخی و اوضاع کنونی حوزه علمیه مشهد؛ تألیف حضرت آیتالله سیدعلی خامنهای، نشر کنگره جهانی حضرت رضا علیهالسلام؛ اسناد ساواک و ویکی پیدیا
منبع:
کتاب
آیتالله حاج شیخ عباس واعظ طبسی به روایت اسناد ساواک صفحه 233