گزارش درباره : شیخ فضل اللّه مهدیزاده فرزند غلامحسین
تاریخ سند: 30 بهمن 1346
گزارش درباره : شیخ فضل اللّه مهدیزاده فرزند غلامحسین
متن سند:
از : 316 محترما معروض می دارد : منظور : ساواک تهران طی ارسال نامه ای اعلام داشته نامبرده بالا با تسلیم شکوائیه به آن ساواک تقاضای صدور گذرنامه به منظور زیارت بیت اللّه الحرام را نموده است.خلاصه سوابق : برابر سوابق موجود نامبرده بالا از روحانیون ناراحت و طرفدار جدی خمینی و دارای چندین فقره سابقه بازداشت می باشد و در یک مصاحبه خصوصی در تاریخ 28 /7 /46 اظهار داشته چون شنیده شده که در روز تاجگذاری می خواهند در مساجد اذان بگویند از اینرو با عده ای از امامان جماعت مساجد تهران تماس گرفته و از آنها قول گرفته که در روز مزبور از گفتن اذان در مساجد خودداری نمایند که به همین منظور و همچنین به علت مظنونیت و جلوگیری از هرگونه پیش آمد احتمالی از جانب وی در تاریخ 3 /8 /46 مشارالیه دستگیر و تحویل زندان قزل قلعه گردیده که پس از انجام مراسم مزبور با اخذ تعهد آزاد شده ضمنا با بررسی مدارک مکشوفه از منزل خمینی معلوم گردید نامبرده بالا نامه ای جهت وی به قم ارسال نموده که مفاد نامه مزبور علاوه بر تائید ارتباط وی با خمینی روشن می نماید که در گذشته اعلامیه های منتشره خمینی در تهران به وسیله یاد شده چاپ و توزیع گردیده است.
توضیح آنکه اسم نامبرده جزو لیست افراد ممنوع الخروج از کشور قید گردیده ضمنا ساواک تهران در خاتمه اضافه نموده چون نامبرده وعده های مساعد به آن ساواک داده موافقت با صدور گذرنامه مشارالیه مقرون به صلاح می باشد.
نظریه : با عرض اینکه مشارالیه از روحانیون افراطی و پای بند به هیچگونه قول و تعهدی نمی باشد و به احتمال قریب به یقین چنانچه با مسافرت او موافقت شود در عراق با خمینی تماس حاصل نموده1 و دستورات لازم را از وی اخذ و در مراجعت بدون آنکه ساواک را در جریان امر قرار دهد دستورات صادره را به مورد اجرا خواهد گذاشت در صورت تصویب با عزیمت وی مخالفت شود.
اقدام کننده : مجتبوی از طرف رئیس بخش 316 رئیس اداره یکم عملیات و بررسی.
ثابتی برابر نظریه اقدام گردد.
2 /12 آقای مخبری اقدام شود.
3 /12
توضیحات سند:
1ـ شهید محلاتی درباره مسافرتهای خود و دیدار با امام خمینی(ره) چنین می گوید : گذرنامه برای نجف به ما نمی دادند.و من نوعا سالها ممنوع الخروج بودم، ولی بعضی سالها دستگاه موافقت می کرد که ما حج برویم.
یادم هست یک سال که ممنوع الخروج بودم، خود این حاجیهایی که بنا بود توی کاروانی که من روحانیش باشم رفته بودند منزل آقای خوانساری که ایشان روحانی کاروان است و ایشان سفارش مرا کرده بود.
من هم خبر نداشتم بالاخره موافقت کردند و ما رفتیم.
سه سفر من از مکه به نجف رفتم.
سالی بود که به حجاج مکه اجازه دادند از مکه برای مدت یک هفته برای زیارت به عراق بروند و بعد ایران بیایند.
خدا به من توفیق عنایت کرد که آن سال به مکه رفتم.
یک سال هم سالی بود که آقای حکیم به مکه مشرف شده بودند.
از مکه به نجف آمدم و در منزل مرحوم حاج آقا مصطفی بودم.
اگر کربلا می رفتم شب فوری برمی گشتم که در بیشترین فرصت از محضر امام استفاده کنم.
ر.ک : خاطرات و مبارزات شهید محلاتی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 77