گزارش خبر موضوع: اجتماع در منزل قاضی طباطبائی
تاریخ سند: 5 مرداد 1357
گزارش خبر موضوع: اجتماع در منزل قاضی طباطبائی
متن سند:
به: 312 از: 3 ه 1 شماره: 11295 /3 ه1 مورخ 1 /5 /37 حدود بیست نفر واعظ از جمله فاطمی، قائمی، میرزا یونس، هریسی و عده ای بازاری از جمله جبارپور، غفاری وشخصی به نام حاج حسین در منزل قاضی طباطبائی اجتماع و جبارپور اظهار داشت که سه سال در زندان قلعه حصار به اتفاق قاضی و خسروشاهی و ناصرزاده بازداشت بوده و خطاب به حاضرین چنین گفت: من از هیچ چیزی نمی ترسم و فعلاً هم تبعید هستم و می گویم علماء حاضر به خونریزی نیستند و همیشه طرفدار آرامش هستند آن عده که منافق می باشند این اعمال را انجام می دهند اگر در بین شما مامور سازمان امنیت وجود دارد برود گزارش کند و اضافه نمود همیشه اسلام و علما پیروز بوده و خواهند شد سپس قاضی طباطبائی با مشهد تماس حاصل و اظهار داشت می گویند کشته شدگان واقعه روز جمعه در تشییع جنازه کافی1 که ولیان2 می خواهد جلوگیری کند تخمین زده نمی شود چون خیلی زیاد است و روز جمعه آینده نیز مراسمی در تهران برگزار خواهد شد.نظریه شنبه: مراتب صحت دارد.
نظریه یکشنبه: صحت خبر بعید بنظر نمی رسد اعمال و رفتار قاضی طباطبائی تحت مراقبت بوده و نتایج حاصله بموقع بعرض خواهد رسید.
توضیحات سند:
1ـ مرحوم حجۀ الاسلام شیخ احمد کافی، یکی از خادمان مذهبی و علاقه مندان خاندان نبوت بود که مرکز اجتماع بزرگ مومنین را در تهران به نام «مهدیه» تاسیس کرد.او از واعظین و خطبای نامی تهران بود که آوازه شهرتش در تمام ایران پراکنده گردید.
مرحوم کافی در سال 1350 ه ق در مشهد مقدس چشم به جهان گشود و در خاندان فضیلت و تقوا پرورش یافت.
در سال 1366 ه ق برای تکمیل مبانی علمی در معیّت جدّ خود، مرحوم کافی به نجف اشرف عزیمت کرد و از محضر حضرت آیت اللّه خوئی استفاده کرد.
در سالهای آخر عمر ایشان به سه سال تبعید در ایلام محکوم شد.
شیخ احمد کافی در یک تصادف رانندگی در جاده مشهد کشته شد و به هنگام تشییع جنازه در مشهد تظاهرات خونینی صورت گرفت.
عده ای معتقدند تصادف مزبور ساختگی بوده و در واقع او توسط عمال رژیم به شهادت رسیده است.
ر.ک: شهدای روحانیت شیعه، علی ربانی خلخالی 2ـ سرهنگ عبدالعظیم ولیان در سال 302 ش در تهران متولد شد.
پس از طی دوره دبستان و دبیرستان وارد دانشکده افسری شد و با درجه ستوان دوم در رسته توپخانه از دانشکده افسری فارغ التحصیل شد.
پس از نیل به درجه افسری وارد دانشکده حقوق و علوم سیاسی شد و از آن جا لیسانس وبعدها دکترا گرفت.
اوپله های ترقی رابه سرعت طی کرد.
در دوازده بهمن 1343 به ریاست اداره اصلاحات ارضی منصوب شد، در 31 شهریور سال 1344 به عنوان معاون وزارت کشاورزی و رئیس اداره اصلاحات ارضی معرفی شد.
در مهرماه سال 1346 هویدا او را به عنوان وزیر اصلاحات ارضی وارد کابینه کرد، در 22 شهریور 1350 به عنوان وزیر تعاون و امور روستاها و سرپرست تولیدات کشاورزی معرفی شد.
در شانزده اردیبهشت 1353 به استانداری خراسان و نیابت تولیت آستان قدس رضوی رسید.
وی که مردی بسیار شهرت طلب، فحاش و بد دهن بود، با پیروزی انقلاب اسلامی به خارج از کشور گریخت و در سال 1362 درگذشت.