تاریخ سند: 17 دی 1347
درباره: شیخ احمد جنتی فرزند هاشم
متن سند:
از: 316 تاریخ:17 /10 /1347
درباره: شیخ احمد جنتی فرزند هاشم
محترماً معروض می‌دارد:
ساواک استان خوزستان اعلام داشت نامبرده بالا اخیراً به خارک عزیمت نموده و در نظر دارد برای همیشه در آن منطقه اقامت نماید. ساواک مذکور ضمن اعلام این‌که سکونت وی در خارک به مصلحت نمی‌باشد نظر مرکز را در این زمینه استفسار کرده است.
خلاصه پیشینه: شیخ جنتی یکی از وعاظ ناراحت و از طرفداران خمینی می‌باشد و پس از تبعید خمینی جلساتی با شرکت حسینعلی منتظری و عبدالرحیم ربانی شیرازی تشکیل داده و در نظر داشته اقدامات حادی به منظور بازگرداندن خمینی به ایران انجام دهند که به همین اتهام دستگیر و به علت عدم دلیل کافی قرار منع پیگرد جهت وی صادر شده است.
مشارالیه در ذیل اکثر اعلامیه‌هایی که از طرف طلاب و روحانیون در شهرستان قم تهیه و توزیع گردیده امضاء نموده و در بازرسی که از منزل او به عمل آمده تعدادی اعلامیه مضره و کتابی از مهندس بازرگان کشف شده است.
نظریه: با توجه به حساسیت منطقه خارک به نظر می‌رسد اقامت شیخ احمد جنتی به عنوان روحانی منحصر به فرد این محل به مصلحت نباشد علیهذا در صورت تصویب به ساواک خوزستان اعلام گردد از طریق مقامات مربوطه نسبت به جلوگیری از سکونت دائمی وی در خارک اقدام نمایند.
رئیس بخش 316: ازغندی
رئیس اداره یکم عملیات و بررسی: ثابتی1
طبق نظریه اقدام شود. 19 /10
آقای کاشی اقدام شود. 19 /10
کاشی 17 /10 /47
توضیحات سند:
1. پرویز ثابتى فرزند حسین در سال 1315ش در خانوداه‌ای بهایی در سنگسر سمنان به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در دبستان حسینیه و شاه‌پسند سنگسر گذراند و دوران دبیرستان را در مدرسه فیروزبهرام در تهران در فاصله 1328 ـ 1334 به پایان برد و پس از آن در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تا سال 1337 به تحصیل مشغول بود. ثابتی پس از فارغ‌التحصیلی به ساواک پیوست. ثابتی در سال 1345 رئیس اداره یکم اداره کل سوم، در سال 1349 معاون دوم اداره کل سوم و در سال 1352 مدیرکل اداره کل سوم ساواک شد. ثابتی در اداره یکم بخشی را تحت عنوان «روحانیون افراطی» سازماندهی کرد، تا مبارزه با علما، مراجع تقلید و روحانیون در آن بخش به صورت منسجم و تشکیلاتی پی‌گیری شود. ثابتی در اوایل دهه 50 به عنوان سخنگوی ساواک و «مقام امنیتی» شهرت یافت. اداره کل سوم ساواک که ثابتی حدود پنج سال ریاست آن را عهده‌دار بود جزو بدنام‌ترین بخش‌های ساواک بود. ثابتی در تمامی عملیات‌های ساواک در سال‌های 1352 تا 1357 نقش اصلی را به عهده داشت. حسین فردوست ثابتی را مردی بسیار مقام‌پرست و متظاهر معرفی می‌‌کند که دروغ و راست را مخلوط می‌‌کرد تا میزان فعالیت و موفقیت خود را چند برابر جلوه دهد. ثابتی از مهره‌های اصلی ساواک و عامل مستقیم جنایات رژیم پهلوی بود به همین علت در طول حضورش در ساواک شش بار از سوی شاه مورد تقدیر قرار گرفت و علاوه بر آن نشان‌های متنوع و رنگارنگی نیز دریافت نمود. بسیاری از جنایات و شکنجه‌های ساواک نظیر به گلوله‌بستن نُه تن از زندانیان سیاسی زندان اوین (گروه جزنی) در تپه‌های مشرف به زندان اوین با کارگردانی مستقیم ثابتی صورت گرفت. پی‌نوشت‌های بیشمار وی در ذیل گزارش‌های ساواک بیانگر کینه و خصومت وی با مبارزین مسلمان به‌ویژه روحانیت و علما است. وی در آستانه انقلاب اسلامی در آبان 1357 به خارج گریخت. ثابتی با پیروزی انقلاب اسلامی در غرب بیکار نبوده و به عنوان مهره مطلوب سیا و موساد به همکاری با آنان پرداخت.
منبع:
کتاب
آیت‌الله احمد جنتی به روایت اسناد ساواک صفحه 112
