درباره : سید محمدعلی حسینی طباطبایی1 فرزند سیدحسین شغل واعظ پیرو 17060/11 ه ـ 15/12/51
تاریخ سند: 22 اسفند 1351
درباره : سید محمدعلی حسینی طباطبایی1 فرزند سیدحسین شغل واعظ پیرو 17060/11 ه ـ 15/12/51
متن سند:
از : ساواک سیستان و بلوچستان به : مدیریت کل اداره سوم 312 شماره : 17176 /11/ه برابر اعلام شهربانی زابل نامبرده بالا در تاریخ 14 /12 /51 در مجلس ختمی در حسینیه شهر به مناسبت درگذشت پدر آقای نجفی دادستان زابل برگزار گردیده بود بر روی منبر اظهار نموده، (کسانی که زنان فاسد و رقاصه تهران را به زابل فرستادند (منظور هنرمندان فرهنگ و هنر رادیو تلویزیون ملی ایران که در جشن های بزرگداشت دهه انقلاب در این استان و زابل برنامه اجرا نمودند می باشد) نوکران استعمار هستند و این نوکران استعمار که از اربابان خود دستور دارند اشاعه بی دینی کنند محکوم به فنا هستند و با شما مردم است که از خواب غفلت خارج شوید و نگذارید و اجازه ندهید عوامل آنها در زابل در هر مقام و لباس که هستند دستورات اربابان خود را اجرا نمایند.مشارالیه در سخنان خود مثال مستهجنی از ملانصرالدین و صدای کرنا زد و دستگاه حاکمه را به سارقی که به منزل ملا رفته بود و مردم را به ملا تشبیه نموده است که در نتیجه با پیشنهاد شهربانی زابل مبنی بر جلوگیری از منبر رفتن وی در آینده موافقت و ممنوع المنبر گردید.
علیهذا باتوجه به اینکه در تلفنگرام پیروی نام کوچک وی محمدتقی قید گردید خواهشمند است دستور فرمایید ضمن تصحیح اسم کوچک یادشده با در نظر گرفتن مفاد اظهارات مشارالیه چنانچه اوامری باشد امر به ابلاغ فرمایید.
رئیس ساواک استان سیستان و بلوچستان ـ رضوانی
توضیحات سند:
1ـ سیدمحمدعلی حسینی طباطبایی، نام پدر، سیدحسین، متولد 1315 زابل.وی در تاریخ 14 /12 /51 در مجلس ختم پدر دادستان زابل از وضعیت موجود کشور انتقاداتی نموده است باتوجه به این اقدام شورای هماهنگی رده یک استان سیستان و بلوچستان در جلسه 153 خود اقدام به ممنوع المنبر کردن وی می نماید.
این شورا پس از چهار ماه پیشنهاد رفع ممنوعیت از وی را به ساواک (اداره کل سوم) می دهد که مورد مخالفت آن اداره کل واقع می شود.
پس از این موضوع گزارشهایی به ساواک زابل واصل گردید که روحانیون این شهر در مجالس و اعیاد با وجود دعوت حاضر نمی شوند! پس از مدتی پادگان زابل از وی دعوت به حضور در آن پادگان می نماید که با امتناع طباطبایی مواجه می شود.
در نتیجه توسط ساواک زابل احضار می گردد که عنوان می دارد: 1ـ کسی از من دعوت نکرده بود 2ـ برای دعا نمودن در پادگان نظامی باید از افراد خاصی استفاده شود در حالی که من پیشنماز مذهبی هستم.
در 2 /10 /52 عده ای از مردم زابل با ارسال طوماری خواستار رفع ممنوعیت از ممنوع المنبر نامبرده گردیدند که در نهایت در بهمن ماه سال 1352 رفع ممنوعیت از منبر گردید.
وی یکی از روحانیون مطرح شهر زابل در به خروش آوردن مردم این منطقه علیه حکومت شاهنشاهی گزارش شده است.
به نقل از پرونده انفرادی سید محمدعلی حسینی طباطبایی در ساواک