موضوع : سازمان فلورانس
تاریخ سند: 17 آذر 1342
موضوع : سازمان فلورانس
متن سند:
از : ایتالیا به : مرکز شماره : 635 /315 سازمان فلورانس زمانی تشکیل شد که گروهی از دانشجویان وابسته به جبهه ملی گردهم جمع شده و بعدا عده ای دیگر از دانشجویان که در شهر پر و جا دوره زبان را تمام کرده بودند به فلورانس رفته و به این سازمان پیوستند.در اوائل این سازمان با سازمان رم همکاری و موافقت داشتند، ولی پس از مدتی اختلافاتی به میان آمده بود که سازمان فلورانس نسبت به سازمان رم و مسئولین فدراسیون نظر خوبی نداشته و همیشه می گفتند که دانشجویان سازمان رم ترسو هستند، در حالیکه سازمان فلورانس اعضاء خود را شجاع و با ایمان تربیت می کند به این دلیل که دانشجویان فلورانس در تمام تظاهرات جمعا شرکت می کنند ولی سازمان رم نتوانسته است چنین شجاعت و بی پروائی را به اعضاء خود بیاموزد.
سازمان رم همچنین سخنانی را نمی پذیرفت و بسیاری از اعمال و گفته های سازمان فلورانس را غیر منطقی می شمرد.
این اختلاف در اولین کنگره فدراسیون که در رم بود به طور واضحی نمایان شد و یکی از دانشجویان فلورانس به نام دیرک وند در پشت میکروفن پس از آنکه مدتی از سازمان رم انتقاد نمود، گفت که در خبرنامه شخصی به نام مستعار مینو مقاله می نویسد که همین نام مستعار در روزنامه مردم مقاله دارد و آقای مینوی خبرنامه باید در اینجا خود را معرفی کرده و بگوید و ثابت کند که آن مینوی روزنامه مردم نیست.
در جواب رحمت خسروی او را سخت انتقاد کرد و گفت چنین سئوالی را نباید مطرح می کرد و چنان او را به باد بدگویی گرفت که دیرکوند گریه کنان به جای خود رفت.
در سازمان فلورانس صاحب نظر بوده و این حادثه باعث شد که دیرکوند و سایر دانشجویان فلورانس اختلافات خود را با فدراسیون و سازمان رم شدت دهند و باعث کناره گیری عده ای از دانشجویان سازمان فلورانس شد.
البته اختلافات قبلی هم گروهی را دلسرد کرده بود که یکی از دلائل اختلافات قبلی این بود که آخرین باری که کنگره در فلورانس بود برای انتخاب دبیران فدراسیون دانشجویان سازمان فلورانس می گفتند که از سازمان فلورانس و رم یعنی از هر دو شهر دبیران انتخاب شوند، ولی مسئولین سازمان رم می گفتند که دبیران باید از یک شهر باشند و در آن رای گیری شهر رم انتخاب شد و این مسئله دلیل همان اختلافات قبلی است که باعث کناره گیری عده ای از دانشجویان فلورانس گردید.
در فلورانس کم و بیش سازمان دانشجویان فعالیتهایی می کنند ولی دیگر دارد تقریبا از هم پاشیده می شود و بلاشک سالهای آخر عمر خودش را می گذراند و علتش هم این است که می گویند در این سازمانها دولت نفوذ زیاد دارد و باید به طور دسته های کوچک بین دوستان و آشنایان مطمئن و قدیمی فعالیت سیاسی کرد و سازمان را تبدیل به یک سازمان ادبی و هنری نمود.
عقیده معلوم نیست از چه کسی است ولی تقریبا عمومیت دارد تا اولاً دولت دانشجویان مخالف را کمتر بشناسد و هم اینکه در این سازمانها ادبیات و هنر ایران را بطور واقع می شود به جوانان آموخت و به آنها فهماند که فرهنگ ما در دست اجنبی و استعمارگران است.
به طور کلی کسانی که فعالیت زیاد می کنند عبارتند از منوچهر بشارت دانشجوی علوم سیاسی ـ فرح باور دانشجوی معماری ـ ناصر آزاده ـ دانشجوی معماری ـ هوشنگ امیرپور دانشجوی معماری ـ محمد احمد پور دانشجوی معماری (فعلاً تجارت قالی) ـ داریوش مظفری دانشجوی معماری ـ احمد نکوئی دانشجوی معماری ـ فرید شیخ الاسلامی دانشجوی معماری ـ مینا شیخ الاسلامی (همسر قبلی) دانشجوی معماری ـ ایرج دیرکوند ـ مهین ابراهیمی ـ دانشجوی معماری ـ مهوش حمیدی دانشجوی معماری و عده دیگر هم هستند که سپاهی لشگرند.
این عده و گروه دیگری در اعتصاب غذای فلورانس و رم شرکت کردند و سه نفر از آنها محمود احمدپور ـ احمد نکویی و منوچهر بشارت هم به آلمان به شهر کارلسروحه برای شرکت در اعتصاب غذای لاینقطع در آنجا رفتند و یک هفته اعتصاب کردند.
در ضمن ایرج غفرانیان نیز از فلورانس بواتیکان رفته و با کاردینال آغاجانیان تماس گرفته و بعد به حضور پاپ شرفیاب شده و از وضع ایران آنچه نظریه خودشان (سازمان فلورانس) بوده گفته و تقاضای کمک برای نجات متهمین حادثه 21 فروردین 43 را کرده است.
نتیجه آن هنوز معلوم نیست.
امیر روستایی دانشجوی سال چهارم معماری اخیرا در پیاده رو به وسیله اتومبیلی زیر گرفته شد و فعلاً در بیمارستان بستری است.
خسروی دانشجوی ایرانی در رم یک اعلامیه به روزنامه UNITAارگان حزب کمونیست ایتالیا به اسم حزب توده ایران داده و گفته اند علت این که دادگاه تهران تا اندازه ای به روی مردم باز شده و چند نفر را تبرئه کردند به واسطه فعالیت شدید حزب منحله توده بوده است و لیکن فعالیت سایر دستجات سیاسی نیز مؤثر بوده است.
بخش 311 جهت اطلاع 17 /9 /44