موضوع: سید جلیل زرآبادی
تاریخ سند: 28 آبان 1349
موضوع: سید جلیل زرآبادی
متن سند:
از:23 ﻫ تاریخ:28 /8 /1349به: 316 شماره: 20312 /23 ﻫ
موضوع: سید جلیل زرآبادی
نامبرده بالا در تاریخ 18 /8 /49 در مسجد حاج زینال1 پس از تفسیر آیاتی از کلام اله مجید ضمن انتقاد شدید از بی‌حجابی اظهار داشت در زمان رضا شاه2 رؤسای ادارات و عده‌ای از مسلمان نماها زنهای خود را بدون داشتن حجاب جلو انداختند و گفتند این است ناموس ما مسلمانها بفرمائید آنگاه در مورد بعضی از مجلات گفت این مجلات می‌خواهند با اوراق خود بی‌عفتی و بی‌عصمتی را بین مردم توزیع کنند3 و از بیت المال مسلمین معاش خود را تأمین کنند آنگاه افزود باید خوب و بد را به مردم تذکر داد و نباید از این که ما را کهنه پرست معرفی نمایند ترسید.
نظریه شنبه- نامبرده بالا در بین سخنان خود به تناسب تفسیر علنی از خمینی به نام زعیم شیعه نام می‌برد.
نظریه یکشنبه و سه شنبه- فعالیت سید جلیل زرآبادی به نفع خمینی مورد تائید می‌باشد.
توضیح یکشنبه و سه شنبه- به منابع مربوطه آموزش داده شد تا نسبت به جمع آوری مدارک لازم اقدام نمایند زیرا تا کنون برگه‌ای در این مورد به دست نیامده است.
1- به شهربانی این شهرستان توجه داده شد که نامبرده بالا را احضار و به او تذکر لازم بدهند لذا از طریق شهربانی جهت احضار نامبرده ماموری به منزل وی مراجعه لکن زرآبادی در جواب مامور اظهار می‌دارد که من با شهربانی کاری ندارم و هر کسی با من کاری دارد اینجا بیاید. لذا شهربانی در این مورد کسب تکلیف نموده و چون احتمال داده می‌شود جلب وی باعث بهره‌برداری بیشتر یاد شده گردد فعلاً عکس‌العملی در این مورد نشان داده نشد
نظریه23 ﻫ - در مرخصی هستند. آسمانی
توضیحات سند:
1. مسجد حاج زینال، یکی از مساجد قدیمی شهر قزوین می‌باشد که در محله‌ای به همین نام قرار دارد.2. رضاخان (رضاشاه) فرزند عباسقلی خان سوادکوهی، مشهور به داداش بیک، در سال 1256 خورشیدی در قصبه آلاشت از توابع سوادکوه مازندران متولد شد. در دوران کودکی فاقد سرپرست بود و در نتیجه از کسب معلومات و سواد معمولی زمان خویش محروم ماند. رضاخان ابتدا در فوج سوادکوه، وارد خدمت شد و بعد در سن 22 سالگی به عنوان قزاق به خدمت قزاقخانه درآمد. هنگامی که جنبش مشروطه خواهی در ایران پا گرفت، علیه آزادیخواهان می‌جنگید. پس از واقعه‌ی به توپ بستن مجلس در سال 1287 خورشیدی توسط محمدعلیشاه قاجار و مقاومت تبریز در برابر قوای دولتی، رضاخان فرمانده یکی از دسته‌های قزاق بود که تحت فرماندهی عین‌الدوله، برای سرکوب قیام تبریز به آن شهر رفت. در مدتی که در قزاقخانه خدمت می‌کرد، مناصب و درجاتی را طی کرد و در سال 1294 رئیس آتریاد همدان شد. در سال 1299 با زمینه‌چینی دولت انگلیس، در روز سوم اسفند توسط رضاخان و به همدستی سید ضیاءالدین طباطبایی، کودتایی به وقوع پیوست که تاریخ ایران را دگرگون ساخت. درباره‌ی چگونگی روی کار آمدن رضاخان، خود وی در محافل بسیاری اعتراف کرد که این کودتا به کمک دولت انگلیس اتفاق افتاد. پس از کودتا در روز چهارم اسفند 1299 فرمان ریاست وزرایی سید ضیاءالدین طباطبایی از طرف احمد شاه قاجار صادر شد و رضاخان نیز به سمت فرماندهی کل قوا و رئیس دیویزیون قزاق منصوب گشت. هنوز چند ماهی از عمر کابینه‌ی سید ضیاءالدین نگذشته بود که تحت فشار عناصر آزادیخواه و از طرف دیگر زیر فشار دربار و با تحریک رضاخان کابینه سقوط کرد و سید ضیاء به حالت تبعید از ایران خارج شد و رضاخان که در کابینه‌ی سید سمت وزارت جنگ را در اختیار داشت، در کابینه‌های قوام السلطنه، مشیرالدوله و مستوفی الممالک نیز همین سمت را حفظ کرد. او با دسیسه و توطئه چینی هر کابینه‌ای را که روی کار می‌آمد، ساقط می‌کرد تا پست رئیس الوزرایی را به چنگ آورد. یکی از کارهایی که رضاخان انجام داد تا افکار عمومی را جلب کند، سرکوبی ملوک الطوایف و ایجاد حکومت مقتدر مرکزی بود. هنگامی که رضاخان وزیر جنگ بود، اقدام به سرکوبی نهضت جنگل و عشایر لرستان و سایر مناطق کرد. این اقدامات جهت ایجاد رعب و وحشت در دل آزادیخواهان و کسب اقتدار نظامی و سیاسی صورت می‌گرفت.
سرانجام رضاخان سردار سپه در تاریخ 1302 فرمان رئیس الوزرایی را گرفت و در سال 1303 مقدمات به سلطنت رسیدن رضاخان با ترور و تهدید و تطمیع فراهم شد. در سال 1304 به اشاره و تحریک وی سیل تلگراف از شهرستان‌ها به مجلس سرازیر شد که طی آن تلگراف کنندگان خواستار عزل احمدشاه و انتصاب رضاخان به سلطنت بودند. با تلاش نزدیکان رضاخان مانند تیمورتاش و علی‌اکبر داور در آبان 1304 این موضوع به تصویب مجلس شورای ملی رسیده و رضاخان در اردیبهشت 1305 رسماً تاجگذاری کرد.
در سال 1320 به دنبال ورود قوای متفقین به خاک ایران، رضاشاه پس از واگذاری سلطنت به فرزندش محمدرضا، توسط متفقین به خارج از کشور تبعید شد و به همراه خانواده‌اش ایران را به سوی جزیره‌ی موریس ترک گفت و پس از مدتی به ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی رفت. سرانجام رضاشاه پهلوی در روز چهارشنبه 4 مرداد ماه سال 1323 در شهر ژوهانسبورگ وفات یافت و جنازه‌اش در همان سال به قاهره انتقال یافت. در اردیبهشت 1329 هیاتی به ریاست شاهپور علیرضا پهلوی عازم قاهره شد و جسد رضاشاه را به ایران منتقل کرد. بسیاری از جمله اعضای فدائیان اسلام نسبت به این موضوع شدیداً اعتراض داشتند. ر. ک: زندگینامه رجال و مشاهیر ایران، حسن مرسلوند، ج 2، صص 181 تا 188
3. در سند دیگری آمده است:
از: ساواک قزوین تاریخ: 16 /9 /1349
به: ریاست شهربانی قزوین شماره: 2435 /23
موضوع: سیدجلیل زرآبادی
برابر اطلاع نامبرده بالا در تاریخ 18 /8 /49 در مسجد حاج زینل پس از تفسیر آیاتی از کلام اله مجید ضمن انتقاد شدید از بی حجابی اظهار داشت در زمان رضاشاه رؤسای ادارات و عده‌ای از مسلمانان نماها زنهای خود را بدون داشتن حجاب جلو انداختند و گفتند این است ناموس ما مسلمانها بفرمائید آنگاه در مورد بعضی از مجلات گفت این مجلات می‌خواهند با اوراق خود بی عفتی و بی عصمتی را بین مردم توزیع کنند و از بیت المال مسلمین معاش خود را تامین کنند آنگاه افزود باید خوب و بد را به مردم تذکر داد و نباید از اینکه ما را کهنه پرست معرفی نمایند ترسید.
نامبرده بالا در بین سخنان خود به تناسب تفسیر علنی از خمینی به نام زعیم شیعه نام می‌برد.
ارزیابی خبر: به صحت خبر می‌توان اعتماد نمود.
نظریه: مراتب جهت اطلاع و درج در سوابق وی اعلام می‌گردد.
احتراماً‌در صورت مغایرت به شهربانی ارسال گردد. 16 /9 /49