در رژیم شاهنشاهى ایران، مجلس قانونگذارى
در رژیم شاهنشاهى ایران، مجلس قانونگذارى
متن سند:
در رژیم شاهنشاهى ایران، مجلس قانونگذارى، آلت دست کسانى بود که از این نماد دمکراسى! براى سلطه هر چه بیشتر خود، استفاده مى‌بردند و نمایندگان مجلس نیز،-عروسک‌هایى در دست آنان بودند. نمونه‌اى از این خیمه شب بازى، از زیان یکى از همپالکى‌هاى خودشان، به شرح زیر است :«در مورد یکى از لوایح در حزب تصمیم گرفته شد به علتى، به آن رأى داده نشود، روزى که قرار بود لایحه در مجلس مطرح شود، بعد از نطق‌هاى قبل از دستور، لایحه در دستور قرار گرفت و طبق آئین نامه، نمایندگان موافق و مخالف شروع به سخنرانى کردند. آن روز وزیرى که در مجلس کنار مهندس خواجه نورى نشسته بود او را به حرف گرفت، به طورى که خواجه نورى به کلى از جریانات مجلس غافل ماند. فصل تابستان بود. هوا گرم بود. کولر مجلس هم درست کار نمى‌کرد، چنانکه خواجه نورى احساس کرد در اثر حرارت هوا و نشستن روى صندلى چرمى، لباسش خیس عرق شده، مدتى مقاومت کرد، اما وضع بدتر شد. براى آنکه کمى هوا به بدن خود برساند از جا برخاست و شروع به هوا دادن به داخل لباسش کرد. از قضا بلند شدن خواجه نورى مصادف شد با لحظه‌اى که-مهندس ریاضى اعلام رأى کرده بود. اکثریت نمایندگان، به لیدر فراکسیون چشم دوختند، مهندس خواجه نورى ایستاده بود، پس آنها هم مانند بچه‌هاى حرف شنو از جا بلند شدند و ایستادند. مهندس ریاضى رئیس مجلس براى اعلام رد یا قبول لایحه به مهندس خواجه نورى نگاه کرد، چون او را ایستاده دید، بدون آنکه زحمت شمارش افراد را به خود بدهد، پتک را روى تریبون زد و با صداى بلند گفت : تصویب شد!» «شبه خاطرات ـ ج 1 ـ ص 275»
این طرح نشانگر، ماهیت انقلاب اسلامى است که مجلسى دور از وابستگى‌ها را ترسیم کرده است.