موضوع: شعارنویسی در توالت های مسجد جلیلی
تاریخ سند: 26 دی 1353
موضوع: شعارنویسی در توالت های مسجد جلیلی
متن سند:
به: 312 از: 20 ه 12 شماره: 22566 /20 ه 12 در تاریخ 19 /10 /53 ضمن مراجعه به مسجد مذکور مشاهده گردید که روی درب توالت های آن شعارهایی بدین مضمون به چشم می خورد: صدای روحانیت1 از ساعت 1530 روی موج متوسط.صدای رادیو میهن پرستان روی موج کوتاه 5 /41 متر.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: شنبه مورد اعتماد است و به احتمال زیاد گزارش تسلیمی او صحت دارد.
به شنبه آموزش داده شد که حتی الامکان سعی نماید نویسنده آنها را شناسایی و نتیجه را گزارش نماید.
نقاد نظریه سه شنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
برلیان نظریه چهارشنبه: در مرخصی است دایره بررسی ـ آقای وثوقی 28 /10 بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ رادیو نهضت روحانیت، توسط حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی راه اندازی شد و حدود سه سال به فعالیت خود ادامه داد.ایشان درباره این رادیو در خاطرات خود می گوید: عراقی ها به کلیه مبارزین ایرانی که در خارج از کشور بودند در اروپا، امریکا یا خاورمیانه و هر جایی که فعالیت می کردند امکانات تردد و اقامت و آموزش و تبلیغ می دادند.
در کنار همین امکانات وسیع تبلیغاتی، رادیوی فارسی بغداد که در ایران قبل از این ماجراها شنونده چندانی نداشت در اختیار مبارزین قرار گرفت و به تناسب به قسمت هایی تقسیم شد.
از جمله پیشنهاد شد که دوستان مبارز روحانی هم بین 15 تا 20 دقیقه از وقت برنامه را به خود اختصاص دهند.
یک روز حاج آقا مصطفی [خمینی] به من گفت: عراقی ها پیشنهاد داده اند که ما هم از امکانات رادیویی آنها بهره برداری کنیم آیا شما آمادگی دارید که این کار را بکنید و اصلاً مصلحت می دانید؟ گفتم: امکان فوق العاده ای است که آدم بتواند هر روز 15 تا 20 دقیقه با مردم وطنش در تماس باشد و حرف بزند اما ریسک است و سخن از رادیوی بغداد و رژیم بعث عراق در میان است...
بالاخره برنامه ها را شروع کردیم.
هر روز برنامه روز بعد را آماده می کردم و یک سری اخبار خوب و دست اول را در آن می گنجاندم.
این برنامه تحت عنوان نهضت روحانیت در ایران پخش می شد و ظرف مدت کوتاهی از طرفداران بسیاری برخوردار شد.
انعکاس آن در ایران هم بسیار خوب بود و موج وسیعی ایجاد کرد.
به طوری که اکثریت آزادی خواهان خوشحال شدند و برنامه های آن را دنبال کردند.
در برنامه های این رادیو بیانیه ها و اعلامیه های امام خوانده می شد.
نوارهای سخنرانی امام پخش می شد.
از مبارزین گمنام که در زندان ها بودند و از شهدا یاد می شد...
دو مرتبه، روزها و شب ها تکرار می شد.
بعد از این که جا افتاده و مطلوب واقع شد و از ایران خیلی زیاد تشویق شدیم، تأکید شد که برنامه را توسعه بدهیم.
بنابراین ما موج مستقل رادیویی گرفتیم...
که برنامه صدای روحانیت مبارز ایران...
مدت برنامه 40 دقیقه بود...
ما حدود دو تا سه سال موج مستقل رادیویی داشتیم و از آن هم خیلی خوب بهره گرفتیم...
[این برنامه رادیویی] تا امضای قرار الجزایر بین صدام و شاه ادامه داشت [سال 1975 میلادی ـ 1354 شمسی].
(گوشه ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ اول سال 1387 صفحه 80 تا 95.