موضوع: عبدالحمید اشکوری
تاریخ سند: 9 آبان 1357
موضوع: عبدالحمید اشکوری
متن سند:
از: 23ﻫ تاریخ:9 /8 /1357به: 25ﻫ شماره: 2098 /23ﻫ
موضوع: عبدالحمید اشکوری
پیرو: 1254 /23ﻫ- 2 /8 /57
چندی قبل در مجلس ختمی که به مناسبت فوت مادر اخوان جامعی در مسجد آقا سید علی قزوین برگزار شده بود نامبرده بالا به منبر رفته و اظهار داشته آقایان از بی‌نظمی و آشوب نگران نباشید به کلی امور دنیا درگذر است زیرا فرعون‌ها شدادها و نمرودهای ستمکار و زورمند بودند ولی اسمشان در صفحات تاریخ به زشتی برده می‌شود. همچنین امام حسین و یزید هر دو مردند اما نام یزید تا ابد با زشتی و نام حسین با شجاعت و فداکاری همراه است. به طوری که گاندی 1 رهبر هندوستان هم گفته من از حسین ابن علی درس انقلاب را آموختم و من معتقدم در مدت عمر کوتاه نباید به مردم ستم و کشتار روا داشت چون دست انتقام گریبا‌نگیر ظالم خواهد شد.
نظریه شنبه. نامبرده به طور غیر مستقیم تحریک می‌نماید.
نظریه یکشنبه. با توجه به دسترسی و صداقت شنبه خبر صحیح به نظر می‌رسد و اعمال و رفتار یاد شدگان کماکان تحت مراقبت خواهد بود. صاعد
نظریه سه شنبه. نظریه یکشنبه تایید می‌شود. بشیر
نظریه 23- نظریه سه شنبه تایید می‌شود.
توضیحات سند:
1. موهنداس کرمچند گاندی، پیشوا و بانی استقلال هند در سال 1869 میلادی تولد یافت. او وکیل دعاوی بود و از همان ابتدای جوانی چنان از فجایع استعمار انگلیس در وطنش متأثر شد که زندگی خویش را وقف مبارزه و ریشه کنی استعمار انگلیس از هند کرد. او که تجارب فراوانی از شکست مبارزات ضد استعماری مبارزان قبلی داشت، بجای قیام مسلحانه که در شرایط آن روز به شکست منتهی می‌شد، حربۀ برنده‌تری به نام «مقاومت منفی» را انتخاب کرد؛ یعنی هر چیزی و هر کاری را که اندک نفعی یا کمکی به دشمن می‌رساند، از او دریغ داریم و سیستم اداری و مملکتی استعمار را بدون توسل به روز مختل کنیم. در سال 1920 گاندی برای میلیونها هموطن خود که از استعمار انگلیس به جان آمده بودند، به صورت یک قهرمان و یک نیمه خدا در آمده بود و او را «مهاتما» (روح بزرگ) لقب دادند. انگلیسی‌ها بارها او را به زندان افکندند، ولی هر بار که گاندی به زندان می‌رفت بر کثرت طرفدارانش افزوده می‌شد. او در زندان هم به حربۀ مقاومت منفی متوسل شده و دست به روزه‌های طولانی 40 ـ 30 روزه که در تاریخ زندان بی سابقه بود، می‌زد و بدین ترتیب انگلیس‌ها مجبور به آزاد کردن او می‌شدند. سرانجام پس از مبارزات طولانی در سال 1947 شبه قارۀ هند به استقلال رسید. از جمله خصوصیات برجستۀ «گاندی» این بود که در کشوری که ده‌ها فرقۀ مختلف مذهبی و نژادی وجود داشت، پیوسته برای دوستی و برادری میان پیروان آنها تبلیغ و تلاش می‌کرد و می‌کوشید تا تعصب مذهبی و نژادی مایه تفرقه و جدایی ملّت بزرگ هند نشود. در ژانویۀ سال 1948 یک متعصب مذهبی، رهبر بزرگ هند را ترور کرد. در استقلال کشورهایی چون اندونزی، هندوچین و سراسر قارۀ آفریقا کم و بیش از مبارزات استقلال طلبانۀ «گاندی» الهام گرفته شده است.ر. ک: سیمای نامداران، حسام الدین امامی، صص 296 ـ 295