تاریخ سند: 19 فروردین 1357
اخیراً مشاهده گردیده برخی از روحانیون تبعیدی که به محل تبعید اعزام میشوند پس از استقرار در منطقه
متن سند:
از: مرکز تاریخ: 19 /1 /2537[1357]
شماره: 355 /312
خیلی فوری
اخیراً مشاهده گردیده برخی از روحانیون تبعیدی که به محل تبعید اعزام میشوند پس از استقرار در منطقه، آزادانه به رفتو آمد و تماس با یکدیگر پرداخته و به وسیله تلفن با شهرستانهای دیگر تماس حاصل و طرفداران خود را راهنمائی و هدایت نموده و حتی اقدام به خروج از محل تبعید مینمایند. با توجه به اینکه برای این قبیل افراد میبایستی محدودیتی قائل شد، لذا ضمن تماس با شهربانی محل ترتیبی اتخاذ گردد که شهربانی دقیقاً از روحانیون تبعیدی در منطقه مراقبت و هرگونه تماس و ارتباط با یکدیگر و سایر روحانیون و همچنین[از]خروج آنان از منطقه جلوگیری و حتی چنانچه اقدام به تلفن با سایر شهرستانها نمودند، تلفن آنان قطع شود. ضمناً منبعد سعی شود روحانیونی که طبق کمیسیون امنیت اجتماعی منطقه به محل دیگری تبعید میشوند سریعاً دستگیر و به محل تبعید اعزام گردند.1
ثابتی
امنیت داخلی . بخش 1. مفاد این تلگراف را تیمسار ریاست ساواک در سخنرانی خود فرمودند و تأکید بر اجرای مفاد آن نمودهاند. به شهربانی بنویسید که شدیداً در این مورد اقدام و به سازمانهای تابعه نیز دستور دهید وسیله منابع مراقبت کامل از آنان به عمل آورده و نتیجه را مستمراً گزارش نمایند. 21 /1
بخش یک. 1. به شهربانی با تغییر بعضی مطالب منعکس شود. 2. در مراجعت به استحضار تیمسار ریاست برسد. 3. به سازمانهای تابعه اعلام شود. 20 /1
فردا صبح راجع به مکارم از تیمسار ریاست کسب دستور شود. 20 /1
توضیحات سند:
1. براساس این بخشنامه، ساواک مشهد طی شماره 5399/ ﻫ 1- 29 /1 /37 به شهربانی خراسان نوشت: «روحانیون تبعیدی در مناطق مختلف کشور حق رفتن به منبر را ندارند و اگر افراد ناراحت و محرک باشند در محل تبعیدی نیز تحریک نمایند حق حضور در مجالس و مساجد و تلفن به شهرهای دیگر و حق تشکیل جلسه و درس دادن و سخنرانی نباید به آنها داده شود...» بخش ضمائم
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 11 صفحه 330