موضوع: مخالفت با شرکت زنان در انتخابات
تاریخ سند: 28 آبان 1341
موضوع: مخالفت با شرکت زنان در انتخابات
متن سند:
تاریخ:28 /8 /1341موضوع: مخالفت با شرکت زنان در انتخابات
تلگراف مشروحه زیر 28 /8 /41 از طرف شیخ غلامحسین تبریزی1 به تهران مخابره شده است:
حضرت آیت‌الله بهبهانی دامت برکاته ـ رونوشت آقای نخست‌وزیر
امروز که ملت ایران دچار فقر و بیکاری هستند وظیفه زمامداران این است که در آسودگی عموم کوشش نمایند نه اینکه تصمیماتی مخالف مقدسات دین و قانون اساسی و مصالح کشور بگیرند. موضوع انتخابات زنان و الغاء قید اسلام و قسم به قرآن مجید که به‌مقتضای «الملک و الدین توأمان» علیه قوانین الهی و مصالح کشور است مورد تنفر و انزجار عامه مسلمین می‌باشد و تصویب آن غیر از فساد نتیجه نخواهد داشت و الزامات بین‌المللی هم ربطی به داخله مملکت نداشته و در کشور رسمی قانون آسمانی و اساسی حکم فرماست.
الاحقر شیخ غلامحسین تبریزی
توضیحات سند:
1. شیخ غلامحسین تبریزی در سال 1260ش. در خانواده‌ای مذهبی در یکی از روستاهای شهرستان شبستر به نام وایقان به دنیا آمد و تحصیلاتش را در مدرسه طالبیه تبریز پی‌گرفت. با استعداد فراوانی که داشت به زودی تحصیلات رایج را در تبریز به پایان برد و به نجف اشرف مهاجرت نمود و در محضر اساتید بزرگ زمان مانند آیت‌الله سید محمد کاظم یزدی، سید محمد حسین غروی اصفهانی، شریعت اصفهانی و حاج میرزا ابوالحسن انگجی تلمذّ نموده و دوره‌های عالی فقه و اصول، فلسفه و تفسیر قرآن را طی نموده و پس از کسب اجازه اجتهاد از اساتید خود به تبریز بازگشت.تبریز در این سالها در پی انقلاب مشروطه، در جریانات سیاسی و مذهبی و هجوم افکار کمونیستی و الحادی از سوی شوروی درگیر بود. آیت‌الله غلامحسین تبریزی با مشاهده نیاز جامعه و به ویژه جوانان، جلسات تفسر قرآن و سخنرانی به راه انداخت و با اخلاق خوب خود به‌زودی در دلهای مردم راه یافت. او در سال 1343ق. اقدام به تاسیس «جمعیت دیانتی» نمود تا مردم را در برابر تبلیغات سوء بیگانه و روشنفکران غرب زده قدرتمند سازد و معارف و عقاید اسلامی را برای مردم تدریس می‌کرد. او همچنین از سال 1297ش. مجله‌ای به نام «تذکرات دیانتی» در تبریز منتشر می‌کرد که مدت 5 سال در تبریز و سپس از سال 1323 تا 1326 در مشهد منتشر شد. یکی از اقدامات مهم شیخ غلامحسین مبارزه و منظره با تبلیغات مسیحیان بود که در این ایام رونق گرفته بود. همچنین در واقعه نهضت روحانیون تبریز در سال 1311ش. او سخنگوی دو رهبر روحانی این نهضت یعنی آیت‌الله انگجی و آیت‌الله میرزا صادق آقا تبریزی بود. پس از این که این نهضت توسط عوامل رضا خان سرکوب شد و رهبران آن تبعید شدند، حاج شیخ غلامحسین نیز حدود هشت ماه مخفی شد و سرانجام با حمایت و فعالیت مرحوم آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری از تعقیب حکومت خارج شد. از آنجا که تبریز تحت نظر و در فشار بود، پس از سفری به عتبات در سال 1312ش. به مشهد مقدس رفت و در آنجا ماندگار شد. در ماجرای قیام مردم مشهد در کشف حجاب، او نیز جزء علمای فعال در این نهضت بود که پس از سرکوب و دستگیری رهبران قیام، مجدداً مخفی شد.
پس از شهریور 1320 که اوضاع سیاسی آرام‌تر شد او به مقابله با کسروی پرداخت و «نشریه دیانتی» را مجدداً به راه انداخت. همچنین برای مبارزه با ملا مردوخ کردستانی نیز نشریه «راحت» و «ندای حق» را منتشر ساخت. همچنین به دعوت اعضای فدائیان اسلام، نشریه «خدا پرستی» را به زبان ساده منتشر کرد. او در جریان انجمن‌های ایالتی و ولایتی نیز نامه‌هایی در حمایت از امام خمینی ارسال کرد و در آستانه انقلاب اسلامی بیانیه‌ای درباره اهمیت حکومت اسلامی صادر نمود. آیت‌الله تبریزی نماز جمعه را واجب می‌دانست و از سال 1328 تا سال 1359ش. در مسجد گوهرشاد، نماز جمعه اقامه می‌نمود. او پس از انقلاب اسلامی نیز همواره حامی انقلاب و امام خمینیره بود تا اینکه در 24 خرداد سال 1359 دار فانی را وداع گفت و در جوار حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام آرام گرفت. (گلشن ابرار، ج5، ص402-388)