تاریخ سند: 20 آذر 1350
متن سند:
شماره : 4412 /212 وابسته نظامی عراق در بیروت سرهنگ 2 ولید محمود سیرت بعد از دو هفته اقامت در بغداد به بیروت مراجعت کرد و بلافاصله پس از ورود با گروهی از عناصر حزب بعث و نیز افراد غیر بعثی طرفدار عراق ملاقات کرد.وابسته نظامی عراق در خلال این تماسها شدیدا به اشغال جزایر عربی وسیله ایران حمله کرده و اضافه نموده که دولت ایران سه لشگر کامل با همه تجهیزات لازم در مرزهای عراق مستقر نمود و به علاوه ایران اکراد عراق را در منطقه شمال به طور علنی حمایت می کند.
2ـ ولید سیرت سید موسی صدر را شدیدا مورد حمله قرار داد و از او به نام یک مزدور ایران یاد کرد که با آن کشور و صهیونیسم همکاری دارد و درست در وقتی که ایران جزایر عربی را اشغال می نمود عازم تهران شد.
3ـ وابسته نظامی عراق هم چنین اظهار نمود که بیروت مرکز فعالیت اکراد مؤیّد ملا مصطفی بارزانی می باشد و سفارت ایران در بیروت اکراد عراقی و غیر عراقی را تشویق و از همه لحاظ مورد حمایت و مساعدت قرار می دهد.
لذا ضروری است که فعالیت سفارت ایران و نیز افرادی را که به آن جا رفت و آمد و ارتباط دارند تحت مراقبت قرار داد.
وی عملاً افرادی را مأمور مراقبت از سفارت ایران و انجام این مأموریت نمود.
4ـ یک روز پس از ورود وابسته نظامی عراق دکتر ودیع حداد، امینی و مسئول امور مالی جبهه آزادی بخش خلق فلسطین1 (جناح جرج حبش2) در دفتر وابسته مذکور حضور یافت و ماهیانه دولت عراق به جبهه مذکور را دریافت نمود.
این ماهیانه بالغ بر 13 هزار دینار عراقی است.
5ـ هم چنین وی ده هزار دینار عراقی ماهیانه جبهه آزادی بخش دمکراتیک1 را به نبیل حماده امینی و مسئول امور مالی جبهه اخیر تحویل داد.
2 نظریه نمایندگی : 1ـ به صحت مفاد خبر می توان اعتماد کرد.
2ـ وجود رابطه استواری میان دولت عراق و دو جبهه آزادی بخش مذکور مورد تأیید است.
امور سیاسی الف /2 /6 و ب /2 /3
توضیحات سند:
1ـ این جبهه در نوامبر 1967 از ائتلاف سه گروه «قهرمانان بازگشت» و «جبهه آزادی فلسطین به رهبری «احمد جبرئیل» و گروه «جوانان پیشتاز» تأسیس شد و نخستین جبهه ای است که فکر مارکسیسم لنینیسم را در جهان عرب رواج داده است.این سازمان پس از «فتح»، قدیمی ترین جنبش مقاومت فلسطین است که در سابق بین این جبهه و فتح همکاری وجود داشت ولی اکنون مستقلاً فعالیت می کند.
در سال 1968 که فعالیت این جبهه شروع شد به جای جنگیدن با اسرائیل عملیات افراد آن منحصر به ربودن هواپیما و عملیات نظامی در خارج از مرز اعراب و اسرائیل شد و در همین سال جرج حبش رهبر جبهه به وسیله دولت سوریه دستگیر و زندانی گردید و پس از یک سال زندانی بودن در اواخر سال 1968 به کمک دکتر ودیع حداد که از رهبران برجسته این جبهه و مغز متفکر عملیات خرابکارانه آن است با پوشیدن لباس افسران ارتش سوریه از زندان فرار کرد.
این سازمان در آغاز پیدایش خود بیش از هر کشور عربی با مصر ارتباط داشت ولی از کمک های دولت عراق به وجه قابل ملاحظه ای برخوردار گردید و شاید کمک عراق به این سازمان بیشتر برای آن است که روابط مستحکم سازمان صاعقه را با سوریه تضعیف می کند و هم چنین پایگاهی برای عراق در لبنان باشد دستگاه رهبری خلق تشکیل شده از : دکتر جرج حبش ـ احمد الیمانی (ابو ماهر) ـ بسام ابوشریف (سخنگو و مسئول امور تبلیغات) ـ ناجی علوش (مسئول امور فرهنگی) ـ عدنان بدر مسئول امور نظامی و عملیات خارجی این جبهه دکتر ودیع حداد می باشد.
افراد مسلح جبهه خلق در سال 1355 ش در حدود /3000 نفر هستند و با توجه به این که افراد مسلح حزب سوسیالیست و کمونیست نیز به هنگام لزوم به این جبهه می پیوندند، لذا مجموع افراد مسلح وابسته به آن را می شود به چهار هزار نفر برآورد کرد.
جبهه خلق در حدود 5000 نفر عضو دارد و در بیروت مجله ای به نام الهدف منتشر می کند.
2ـ جرج حبش فرمانده فلسطینی و رهبر «حرکت ملیون عرب» و «جبهه خلق برای آزادی فلسطین» در شهر «اللّه » در یک خانواده متوسط در سال 1926 به دنیا آمد.
در یافا و قدس به تحصیل پرداخت و در سال 1944 وارد دانشکده پزشکی آمریکایی بیروت شد و در سال 1951 فارغ التحصیل شد.
از سال 1949 (بعد از اشغال فلسطین توسط صهیونیستها) تنها راه، برای یک حرکت ملی را، توسل به زور دانست.
به همین دلیل در تأسیس «گردانهای رهایی بخش عرب» که به دنبال ایجاد وحدت عربی و آزادی فلسطین بود، شرکت جست.
جرج حبش از کسانی بود که در خط مشی سازمان تجدید نظر نموده، از عملیات تروریستی دوری جسته و طرح یک عمل سیاسی از طریق تشکیلات مردمی را مطرح نمود.
وی از مؤسسان «جمعیت عروه الوثقی» بود که دانشجویان پیشرو انقلابی را در بر می گرفت.
کمیته اجرایی آن در سال 1951 هسته های «سازمان جوانان عرب» را تشکیل داد.
هم چنین نشریه دوره ای «انتقام» را نیز منتشر نمود.
و یک حزب سیاسی به نام حرکت ملیون عرب ایجاد شد که علیه شعارهای سوسیالیستی ایستاد و حزب بعث را در این زمینه مورد انتقاد قرار داده با او در این مسئله مخالفت نمود.
جرج حبش در اردن مجله «الرأی» را منتشر نمود.
در سال 1957 حرکت، به یک سلسله انفجار در اردن متهم شد و بر اثر آن مجبور شد به طور سری به کار خود ادامه دهد.
وی مجبور شد از سال 1958 در دمشق اقامت کند و انتشار «الرأی» را از سر گیرد.
وی خود را به ناصریسم نزدیک نمود و در سال 1962 در جنوب جزیره العرب در خلال فعالیتهای «حرکت» نقش مهمی را ایفا نمود.
در سال 1964 به همکاری ودیع حداد «رهبری محلی فلسطین را تشکیل داد که شامل عناصر فلسطینی «حرکت» می شد که به نوبه خود هسته های اصلی «جبهه خلق برای آزادی فلسطین» را در سال 1967 بعد از شکست ژوئن تشکیل دادند.
این جبهه محصول سه سازمان بود : «قهرمانان بازگشت» «جوانان انتقام» (که از حرکت منشعب شدند) و «جبهه آزادی بخش فلسطین» که احمد جبرییل آن را رهبری می کرد و به «جبهه خلق برای آزادی فلسطین (فرماندهی کل) معروف شده بود.
در سال 1969، نایف حواتمه و هوادارانش از جبهه منشعب شدند.
عکس العمل جرج حبش در مقابل این مسئله، انعطاف فکری بیشتری به سوی مارکسیزم بود که تعلیم آن در جبهه آغاز شده بود.
پس از تبعید چریکها از اردن در سال 1971، جنبش به لبنان آمد.
در سال 1972 یک انشعاب در جبهه خلق رخ داد.
انشعابی بین چپ و راست.
در ماه مارس 1972، حبش پس از سومین کنفرانس ملی جبهه خلق، تمسک خود به جنگ آزادی بخش خلق و رد دولت فلسطین را اعلان نمود و هم چنین بر ضرورت ایجاد حزب مارکسیست ـ لنینیستی تأکید نموده، توقف عملیات هواپیما ربایی را اعلان نمود.
در جنگ داخلی لبنان (1975 ـ 1976) به نفع مقاومت فلسطین و حرکت ملی لبنان شرکت جست.
وی بر این عقیده بود که مقاومت و حرکت ملی هر دو در حالت تدافعی بوده اند، حال آن که می بایست حالت هجومی به خود بگیرند.
در سال 1977 ـ 1980 در کنفرانسهای دول (جبهه پایداری) در لیبی شرکت جست.
1ـ در فوریه سال 1969 انشعابی در جبهه خلق برای آزادی فلسطین رخ داد و گروه جدیدی با اضافه کردن کلمه «دموکراتیک» به نام جبهه حواتمه از آن جبهه جدا شده به رهبری «نایف حواتمه» بزرگترین گروه جنبش دست چپی های فلسطین را رسما به وجود آوردند.
این انشعاب معلول مخالفت با نحوه عملیات خرابکارانه جبهه جرج حبش در خارج از مرز اعراب و اسرائیل بود.
جبهه جدید عقیده داشت که عملیات نظامی باید در داخل اسرائیل باشد نه در خارج آن.
چندین عملیات خرابکاری در داخل اسرائیل بخصوص در قریه «معلوت» و «بیسان» را بعدها این جبهه انجام داد.
این جبهه تنها گروه مارکسیستی انقلاب فلسطینی است که فقط قوم عرب و ناسیونالیست خالص نیست بلکه رنگ دست چپی تندی دارد.
و با چین کمونیست نزدیک می باشد و از کمک چین و یمن جنوبی و کمونیست های منفرد برخوردار است.
ارگان این جبهه در بیروت هفته نامه الحریّۀ است و رهبران برجسته آن نایف حواتمه و یاسر عبدربه می باشند.
این جبهه در حدود سه هزار نفر عضو داشته.
(ر.ک : فرهنگ سیاسی لبنان، علیزاده، ص 41 و 42 و 110) 2 ـ نکته قابل توجه در این اسناد تناقضات آن است.
در سویی ساواک مدعی ارتباط امام موسی صدر با عراق بود! و از دیگر سو عراق مدعی ارتباط امام موسی صدر با دربار شاه و ساواک! آیا همین تناقضات بهترین راه بر فعالیت امام موسی صدر خارج از معادلات و چهارچوبهای تعریف شده و رایج و حاکم بر جامعه سیاسی نبوده است؟