محضر مقدس بزرگ مرجع اسلام آیت‌اله‌العظمی آقای خمینی متع‌اله المسلمین بطول بقائه
تاریخ سند: 17 آبان 1356
محضر مقدس بزرگ مرجع اسلام آیت‌اله‌العظمی آقای خمینی متع‌اله المسلمین بطول بقائه
متن سند:
از: قم به: نجف شماره: 234 /17 ضایعه اسفناک و فقدان جانگداز فرزند برومند و رشید اسلام حضرت مستطاب علامه حجت‌الاسلام و المسلمین مرحوم آقای حاج آقا مصطفی خمینی قدس سره موجب تأثر عمیق جامعه روحانیت و امّت اسلامی گردید مصیبت وارده را به ساحت مقدس حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء و حضرت مستطاب عالی تسلیت می‌گوئیم گرچه تحمل این ضایعه سنگین و دشوار است ولی با توجه به عظمت روحی و قدرت تحمل دشواری‌ها که از آن جناب معهود است و باتوجه به نیاز مبرمی که جامعه اسلامی به رهبری آن حضرت دارد مطمئناً این مصیبت دردناک در اراده راسخ آن زعیم بزرگ و ایفاء وظایف رهبری تأثیری نخواهد گذاشت امید آنکه با بازگشت آن جناب به ایران کلیه آلام و مصائب جامعه اسلامی تخفیف و تسکین یابد.1حوزه علمیه قم ـ حسین نوری ـ سیدحسن طاهری ـ ناصر مکارم شیرازی ـ ربانی شیرازی ـ محمدصادق خلخالی ـ علی مشکینی اردبیلی ـ محمدمهدی ربانی2 ـ محمد مومن ـ محمدعلی حلیمی ـ مرتضی بنی فضلی ـ یوسف صانعی ـ مرتضی فهیم کرمانی3 ـ محمدرضا توسلی4 ـ احمد جنتی ـ احمد آذری قمی ـ محمدعلی فیض ـ جواد تبریزی ـ محمد ابطحی ـ محمد یزدی یحیی انصاری ـ محمد فاضل ـ ابوالقاسم خزعلی ـ حسین راستی کاشانی ـ سیدکاظم همدانی ـ محمدعلی گرامی ـ جعفر سبحانی ـ علیرضا الهی قمی ـ ابوالحسن مصلحی ـ محمدتقی ستوده ـ محمدحسن المرتضوی لنگرودی ـ غلامرضا صلواتی ـ حسنعلی خطیب ـ احمد الموسوی کلانتر5 ـ محمدجواد حجتی کرمانی6 ـ رضا گلسرخی7ـ محمود موسوی قافله باشی ـ محمدمهدی گیلانی ـ جوادی آملی ـ ابوالقاسم محجوب ـ محی‌الدین فاضل هرندی8 ـ عباس محفوظی ـ سیدعبدالرسول شریعتمداری ـ محمدصادق تهرانی
توضیحات سند:
1.راجع به شهادت آیت‌الله مصطفی خمینی ر ک: شهید آیت‌الله حاج سید مصطفی خمینی به روایت اسناد ساواک (امید اسلام) تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، چاپ اول 1388 2.
آیت الله محمدمهدی ربانی املشی، فرزند ابوالمکارم در سال 1313ﻫ ش در قم متولد شد.
5 ساله بود که پا به مکتب گذاشت و پس از دوسال به مدرسه ابتدایی رفت.
پس از پایان تحصیلات ابتدایی، وارد حوزه علمیه شد و به مدت 25 سال از محضرآیات عظام بروجردی، منتظری، محقق داماد، حائری و امام خمینی(ره) بهره برد.
وی فعالیت های سیاسی خود را در حوزه علمیه قم آغاز نمود و در جریان نهضت انقلابی امام خمینی (ره) در سال 42 به یاری ایشان پرداخت.
به علت همین فعالیت های سیاسی چند بار راهی زندان و 2 بار به مدت 6 سال تبعید گشت تا اینکه در زمان اوج گیری انقلاب، از تبعید و زندان آزاد شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سمت هایی همچون نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی از استان گیلان، ریاست شعبه اول دادگاه عالی، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی، عضویت در شورای عالی قضائی، دادستانی کل کشور، عضویت در شورای نگهبان، عضویت در مجلس خبرگان رهبری از استان خراسان و عضویت در هیأت رئیسه این مجلس، نائب رئیس مجلس شورای اسلامی در دوره دوم، عضویت در شورای داوری، شورای مرکزی و شورای فقهای حزب جمهوری اسلامی فعالیت داشت.
آیت الله محمدمهدی ربانی املشی در 17 تیرماه سال 1364 در سن 51 سالگی دارفانی را وداع گفت.
3.
حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ مرتضی فهیم کرمانی در سال 1313 ﻫ ش در شهر کرمان در یک خانواده روحانی به دنیا آمد و تحصیلات خود را در دروس حوزوی ادامه داد و به مرحله تدریس رسید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی مشاغلی از قبیل قاضی دادگاه انقلاب کرمان، دو دوره نمایندگی کرمان در مجلس و ریاست کمیسیون اصل نود مجلس را به عهده داشت.
از آثار ایشان می توان: زنان در قرآن و زنان بزرگ در اسلام را نام برد.
4.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا توسلی، فرزند عباس در سال 1309ﻫ ش در محلات به دنیا آمد.
در سال 1323 وارد حوزه علمیه محلات و در سال 1325 وارد حوزه علمیه قم شد.
حضرات آیات: بروجردی، امام خمینی، سلطانی طباطبایی، شهید صدوقی، مرتضی حائری و منتظری از جمله اساتید دوره های سطح و خارج ایشان در قم بودند.
آیت‌الله توسلی از همراهان نزدیک امام بود که ریاست دفتر ایشان را نیز برعهده داشت.
وی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان بود.
حجت‌الاسلام توسلی در اواخر سال 1386 شمسی دارفانی را وداع گفته و پس از تشییع در جوار حرم حضرت امام خمینی (ره) به خاک سپرده شد.
5.
حجت‌الاسلام سید احمد کلانتری، فرزند سلطان در سال 1314 ﻫ ش در تهران متولد شد.
تحصیلات حوزوی را در حوزه‌های علمیه قم و حوزه نجف اشرف انجام داد.
وی در تاریخ 20 /6 /44 به اتهام نشر اکاذیب و شایعات بی اساس دستگیر و با قید کفیل آزاد گردید.
چهار ماه بعد به دلیل عدم توجه به دستور مأمورین، مجدد دستگیر و به سه ماه حبس محکوم و در سال 1345 به اتهام فعالیتهای مضره برای مدت 4 ماه به فردوس تبعید گردید.
او در تاریخ 18 /9 /48 به اتهام ایراد مطالب تحریکآمیز درباره آزادی زنان در ساوه دستگیر و به چهارماه و پانزده روز حبس محکوم شد.
در خرداد سال 1349 به اتهام تحریک مردم در مدرسه فیضیه قم، برای سه سال به زابل تبعید گردید که به علت فعالیت در آنجا، به سراوان منتقل شد و در آنجا نیز به اتهام اهانت به شاه دستگیر و به دو سال حبس تأدیبی محکوم و در تاریخ 10 /7 /51 به زندان رفت.
وی در روز 29 /6 /53 آزاد شد.
در خرداد 1354 به اتهام شرکت در تظاهرات مدرسه فیضیه دستگیر، ولی تبرئه گردید.
او در سال 1357 که به همراه تعداد دیگری از مبارزین روحانی در انارک نائین تبعید بود، جهت حضور فعال در صحنه انقلاب اسلامی، محل تبعید را ترک و به قم وارد شد.
وی در تاریخ 14 /9 /57 در تظاهرات قم بر اثر برخورد گلوله از ناحیه پا مصدوم شد.
6.
حجت‌الاسلام محمدجواد حجتی کرمانی، فرزند حاج میرزا عبدالحسین در سال 1311ﻫ ش در کرمان متولد شد.
تحصیلات مقدماتی را در کرمان گذراند و در سال 1330 به قم عزیمت کرد و تا سال 1336 در محضر آیت الله‌العظمی بروجردی، امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی به تحصیل فقه، اصول و فلسفه پرداخت.
در همین سال ها بود که با شهید نواب صفوی آشنا شد و از افکار انقلابی وی الهام گرفت.
وی در سال های 41ـ1340 در کرمان به سازماندهی جوانان همت گماشت و سپس برای مقابله با تبلیغات مسیحیت در کرمان با اسقف بزرگ مسیحی کلیسای کرمان به بحث و مناظره پرداخت و کتاب «جلوه مسیح» را تألیف و منتشر کرد.
در سال 1343 و پس از ترور منصور به دنبال یک سخنرانی دستگیر و مدت 3 ماه زندانی شد.
پس از آزادی از زندان و در سال 1344 به دنبال کشف حزب ملل اسلامی به همراه یک گروه 55 نفره دستگیر و پس از محاکمه در دادگاههای بدوی و تجدید نظر نظامی به 10 سال زندان محکوم گردید و پس از ده سال و اندی در پائیز سال 1354 از زندان آزاد شد.
وی در سال 1356 در پی ایراد سخنرانی و قرائت قطعنامه چهارده ماده ای در جلسه یادبود مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی در مسجد اعظم قم، دستگیر و به ایرانشهر تبعید گردید.
در فروردین 1357 از ایرانشهر به سنندج و مدتی بعد به جیرفت منتقل شد و پس از واقعه خونین 17 شهریور 1357 بازداشت و مدتی در زندان شهربانی تهران در حبس بود.
او در آستانه پیروزی انقلاب به کرمان بازگشت و پس از پیروزی انقلاب به عنوان نخستین امام جمعه کرمان به اقامه نماز جمعه پرداخت.
در سال 1358 به همراه شهید باهنر از سوی مردم کرمان به نمایندگی مجلس خبرگان برگزیده شد و یک سال بعد در نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده تهران به مجلس راه یافت و در کمیسیون های «طرح انقلاب»، «امور خارجه»، «قضائی» و «نهادهای انقلاب» خدمت نمود.
وی پس از پایان اولین دوره مجلس شورای اسلامی به سمت مشاور فرهنگی رئیس جمهور در دوره ریاست جمهوری حضرت آیت الله خامنه ای برگزیده شد.
او صاحب آثار بسیاری در زمینه تألیف و ترجمه می باشد.
ر.ک : روزنامه جمهوری اسلامی، 20 /12 /58، ص 13 و روزنامه حدیث کرمان 10 /7 /69، ص30 7.
حجت‌الاسلام شیخ غلامرضا گلسرخی کاشانی از فضلا، گویندگان و نویسندگان حوزه علمیه قم و اساتید دارالتبلیغ اسلامی در سال 1312 ﻫ ش در شهر کاشان دیده به جهان گشود.
دروس ابتدایی و متوسطه را در مدارس آن شهر آموخت.
آنگاه به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و وارد حوزه علمیه قم گردید.
تبعید آیت‌الله خالصی زاده از علمای مبارز عراق که با استعمار انگلیس در ستیز بود به کاشان، زندگی وی را با سیاست گره زد.
بعدها به قم آمد و به صف فدائیان اسلام پیوست.
او اول بار نواب صفوی را در زندان قصر دید و پس از آن در سازماندهی مبارزه، به ویژه در شهر کاشان، تلاش کرد.
پس از شهادت نواب صفوی، به زندگی مخفی روی آورد و بعد از مدتی، در حوزه علمیه قم به تحصیل پرداخت و از درس خارج آیات عظام بروجردی و موسوی بهره ها برد.
سپس به تبلیغ و تألیف پرداخت و مقالات ارزنده ای در مجله مکتب اسلام به یادگار گذاشت.
اثر دیگر وی «بازیگران قرون» می باشد.
حجت‌الاسلام گلسرخی همگام با آغاز نهضت امام خمینی (ره) به مبارزه علیه رژیم ستمشاهی پرداخت و از سوی ساواک، مورد تعقیب قرار گرفت.
او در دوران رژیم پهلوی بارها به زندان و تبعید محکوم گردید.
در جریان قیام 15 خرداد و دوران پیروزی انقلاب اسلامی با انجام سخنرانیهای انقلابی به فعالیت می پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در شبه جزیره هندوستان و برخی از کشورهای دیگر به فعالیت فرهنگی روی آورد و سفرهای تبلیغی متعددی انجام داد.
در جریان جنگ تحمیلی نیز در جبهه های جنوب و غرب فعالیتهای پیگیری برای رفع نیازهای فرهنگی و تدارکاتی جبهه داشت.
وی سرانجام پس از یک دوره کوتاه بیماری، در روز 22 مهر ماه 1369 به دیار باقی شتافت.
ر.ک: گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج 2، ص 394 8.
حجت‌الاسلام محی‌الدین فاضل هرندی در سال 1313 ﻫ ش در هرند اصفهان در خانوادهای روحانی به دنیا آمد.
پس از تحصیل مقدمات علوم اسلامی در حوزه علمیه اصفهان، برای ادامه تحصیل رهسپار حوزه علمیه قم شد و پس از طی مدارجی از علوم در درس آیتالله‌العظمی بروجردی، حضرت امام(ره) و علامه طباطبائی شرکت نمود و از سال 1340 در شمار اساتید حوزه علمیه قم مطرح گشت.
با شروع نهضت حضرت امام(ره) در سال 1342 فعالانه در آن شرکت نمود و در پی شهادت حاجآقا مصطفی خمینی و تلاش فضلای قم برای افشای جنایات رژیم شاه، وی نیز دستگیر و به زندان افتاد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان حاکم شرع دادگاه انقلاب زاهدان منصوب و از سال 59 به عنوان نماینده حضرت امام(ره) در ستاد زمین، بر حسن اجرای واگذاری اراضی به کشاورزان نظارت داشت.
در سال 1360 از طرف مردم اقلید جهت نمایندگی مجلس شورای اسلامی برگزیده شد و سپس از طرف مردم شیراز جهت عضویت در مجلس خبرگان انتخاب شد.
حجت‌الاسلام فاضل هرندی در دومین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی نماینده‌ی مردم اصفهان بود.