موضوع: مسعود کشاورز دانشجوی مدرسه عالی علوم اقتصادی و اجتماعی قزوین
تاریخ سند: 28 مرداد 1354
موضوع: مسعود کشاورز دانشجوی مدرسه عالی علوم اقتصادی و اجتماعی قزوین
متن سند:
از: 23 ﻫ تاریخ:28 /5 /1354به:323 شماره: 1795 /23 ﻫ
موضوع: مسعود کشاورز دانشجوی مدرسه عالی علوم اقتصادی و اجتماعی قزوین
چندی قبل نامبرده بالا در تریائی واقع در خیابان تخت جمشید تهران ضمن مذاکره خصوصی به یکی از دوستانش اظهار داشت که پدرم به من و چند نفراز دوستان خود گفته که شاهنشاه آریامهر با دختر شخصی به نام صوفی که با پدرم دوست می‌باشد ازدواج نموده و منزلی به مبلغ 7 میلیون تومان برای وی خریداری و مشارالیه هم حامله شده است و علیاحضرت شهبانو1 به همین علت می‌خواسته‌اند طلاق بگیرند.
نظریه شنبه. نظری ندارد.
نظریه یکشنبه. با توجه به صداقت شنبه بیان مطالب فوق توسط مسعود کشاورز صحت دارد. ضمناً یاد شده در اوایل سال تحصیلی گذشته از دانشگاه ساوترن ایلینویز آمریکا به مدرسه عالی علوم اقتصادی و اجتماعی قزوین منتقل گردیده است. نادر
نظریه سه‌شنبه. نظریه یکشنبه مورد تایید است. ضمناً شایعات زیادی در این مورد بین طبقات مختلف اجتماع وجود دارد. آسمانی
نظریه 23 ﻫ - نظریات اظهار شده صحیح است. با این اختلاف که این شایعه در سنجش افکار عمومی چندان مورد قبول قرار نگرفته است.
بایگانی شود – 7 /6 /52
ملاحظه شد – 6 /6 /52
سابقه مسعود کشاورز بررسی وگزارش خبر جهت استحضار به عرض می‌رسد.
محترماً به استحضار می‌رسد نامبرده بالا فاقد سابقه می‌باشد. 31 /5 /52
توضیحات سند:
1. فرح دیبا (پهلوى)، در مهرماه سال 1317ﻫ ش از پدری آذربایجانى به نام سهراب و مادری گیلانى به نام فریده قطبى گیلانى، در بخارست پایتخت رومانى به دنیا آمد. پدر فرح، سهراب دیبا افسر ارتش بود که هنگام تولد فرح براى انجام مأموریتى در رومانى، که در آن زمان رژیم سلطنتى داشت، به سر مى‌برد. فرح در کودکى پدر را از دست داد و با مادرش راهى تهران شد. در تهران تحت سرپرستى مادر با مراقبت و حمایت دایی‌اش بزرگ شد.تحصیلات خود را در تهران ابتدا در مدرسه‌ی ایتالیایی‌ها (مدرسه‌ی خواهران کاتولیک) و سپس مدرسه‌ی ژاندارک و دبیرستان رازى به انجام رساند و براى ادامه‌ی تحصیل به فرانسه اعزام و در رشته‌ی معمارى مشغول تحصیل شد. ضمن تحصیل، با گروههاى دانشجویان ایرانى مقیم فرانسه، که در آن زمان بیشتر گرایش‌هاى چپى داشتند آشنا شد. پسر دایى او رضا قطبى هم در میان این دانشجویان بود و روابط نزدیک بین آن دو، بالطبع در گرایش و کشش او به سمت این فعالیت‌ها بى‌تأثیر نبود.
فرح هنگام تحصیل در پاریس، از نظر تأمین هزینه‌ی تحصیل و اقامت خود در پاریس در مضیقه بود و تحت تأثیر شرایط محیط زندگى خود و رواج افکار و عقاید کمونیستى در فرانسه‌ی آن روز گرایش‌هاى چپى پیدا کرد، به طورى که احسان طبرى ـ از رهبران حزب توده بعدها در کتاب «کژراهه» خود نوشت: « در حوزه‌هاى حزب توده در پاریس نیز حضور مى‌یافت. دوستان او نیز همه گرایش‌هاى چپى داشتند و پسردایى فرح، رضا قطبى، که او هم در پاریس تحصیل مى‌کرد به گروههاى چپ پیوسته بود. فرح اولین ملاقات خود را با شاه در یک مجلس پذیرایى که از طرف سفارت ایران در پاریس ترتیب داده شده بود خوب به خاطر مى‌آورد. ... دو ماه بعد از این ملاقات، فرح براى گذراندن تعطیلات تابستانى به تهران آمد و عمویش اسفندیار دیبا که در آن موقع در دربار کار مى‌کرد، او را براى گرفتن یک بورس تحصیلى به اردشیر زاهدى معرفى کرد. اردشیر زاهدى که در آن موقع داماد شاه بود، دفترى در دربار داشت و ضمن سایر کارها به امور دانشجویان ایرانى در خارج هم رسیدگى مى‌کرد. اردشیر زاهدى از قیافه و هیکل متناسب و طرز صحبت این دختر خیلى خوشش آمد و او را براى همسرى شاه مناسب تشخیص داد. فرداى همان روز شهناز دختر شاه و همسر اردشیر زاهدى هم فرح را دید و پسندید و تمام داستان از همین جا آغاز شد. و طى یک ضیافتى که شهناز و اردشیر زاهدى برپا کردند وسیله‌اى به دست آمد تا با هم بیشتر آشنا شوند و با یکدیگر به گفتگو پرداختند ... مراسم ازدواج بعد از ظهر دوشنبه 29 آذرماه 1338 برگزار و در همان شب مجلس شام و ضیافت باشکوهى در کاخ گلستان منعقد گردید.»
فرح بعد از مرگ شاه هرگز درباره‌ی میزان ثروت و ارثیه‌اى که به او رسید سخنى بر زبان نیاورد، ولى با کمترین تخمین، دارایى او به صدها میلیون دلار بالغ مى‌شود. وى در یک خانه‌ی مجلل در شرق آمریکا زندگى مى‌کند و ویلایى نیز در جنوب فرانسه دارد، ولى غالبا در آمریکا به سر می‌برد و سالى یکى دوبار هم براى گردش و تفریح و خرید به فرانسه مى‌آید. پسر کوچک فرح، علیرضا و دخترش لیلا خودکشی کرده‌اند و فرحناز با وی زندگی می‌کند.او با پسر بزرگش رضا پهلوى رفت و آمد زیادى ندارد. وی توسط سرویس‌های غربی در چند سال اخیر بعنوان یک ابزار علیه انقلاب اسلامی فعال شده است.
رک: زنان دربار به روایت اسناد، فرح پهلوی ،3 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی