موضوع : آیت الله محلاتی شیرازی
تاریخ سند: 27 مرداد 1343
موضوع : آیت الله محلاتی شیرازی
متن سند:
شماره : 1105 س ت / 3 به قرار اطلاع چون آیت الله محلاتی شیرازی پس از مراجعت از مشهد در خیابان پامنار منزل گرفته و مرتبا از او دید و بازدید به عمل می آید به مأمور که از طبقه وعاظ تهران است مأموریت داده شد که به عنوان ملاقات نحوه فعالیت و گفتار او را گزارش دهد.مأمور روز 22 /5 /43 به منزل محلاتی رفته و در آنجا عده نسبتا زیادی نشسته بودند که مجدالدین محلاتی فرزند آیت الله از آنها به گرمی استقبال می نمود.
شیخ مروارید1 واعظ ناراحت که در جلسه حضور داشت به محلاتی گفت چند روز قبل به قم رفتم و به آقای خمینی تذکر دادم چرا شما از حال خانواده های زندانیان بی خبر هستید باید شما هیئتی تعیین نمایید که اسامی روحانیون و غیره را که در زندان هستند تهیه نمایید و به وضع آنها رسیدگی کنید آقای خمینی پیشنهاد مرا پذیرفت و هیئتی را برای این کار تعیین نموده است.
شما آقای محلاتی به شیراز که می روید در مورد زندانیان بندرعباس همین عمل را انجام دهید.
محلاتی جواب داد فعلاً که دولت نظر مساعدی با من ندارد باید غیرمستقیم به وسیله اشخاص دیگر این کار را انجام داد.
مروارید در مورد مسئله عراق گفت دولت عراق پیشنهاد مصادره اموال عده را نموده نظر شما چیست محلاتی جواب داد این موضوع با قانون شرعی مغایرت دارد مروارید گفت آیت الله حکیم اعلامیه در این مورد صادر کرده و من هم به آقای خمینی گفتم که باید اعلامیه ای هم روحانیون ایران بخصوص ایشان بدهد آقای خمینی نظر داد که آقای حکیم در این مورد از من مشورتی نکرده و علاوه بر این در حوادث ایران کمک جدی به ما ننموده است.
محلاتی در جواب گفت دولت عراق از شیعیان می ترسید که مبادا با اعتقادات مذهبی که دارند به پیروی از خواسته های علمای خود قیام کنند.
سپس مروارید در مورد زندانیان ایران گفت بیچاره ها در زندان سخت تحت فشار هستند دستگاه با این عملیات وحشیانه فکر می کند که می تواند حکومت کند اگر یک روز همه با هم متحد شدند و قیام کردند واقعه ای نظیر حوادث عراق در این کشور بوجود خواهد آمد در مورد محبوسین غائله فارس مروارید نظر محلاتی را خواست محلاتی در این مورد گفت من تعجب می کنم محاکمات نظامی زمان جنگ باید انجام شود2 مگر کدام عمل دستگاه مطابق قانون است که این یکی باشد اصولاً این محاکمات در صلاحیت ارتش نیست آن هم به صورت سری و پشت پرده همین محاکمات غیرقانونی است که ایران را در برابر منشور حقوق بشر و ملت محکوم خواهد کرد.
تعداد نسخه : 4 گیرندگان : ریاست ساواک استان مرکزی جهت اطلاع (2 نسخه)
توضیحات سند:
1ـ آیت الله شیخ علی اصغر مروارید فرزند علی در سال 1306 ه ش در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد.مقدمات دروس حوزوی را در زادگاه خویش گذراند و ادامه آن را در حوزه علمیه قم پی گرفت و به درجه اجتهاد رسید.
مشارالیه از جمله افرادی بود که در منابر خویش علیه رژیم ستمشاهی سخن می گفت و از سال 1337 سخنرانی های وی مورد حساسیت ساواک قرار داشت.
در سال 1342 یکی از سخنرانان هیئت اصفهانی ها ـ یکی از هیئت های تشکیل دهنده مؤتلفه ـ بود و بارها به اتهام حمایت از حضرت امام خمینی (ره) مورد تعقیب و بازداشت قرار گرفت.
ساواک در تاریخ 17 /2 /43 در این رابطه چنین می نویسد : «نامبرده از جمله وعاظی است که تعصب خاص در تبعیت از نظریات روحانیون مخالف، مخصوصا آیت الله خمینی دارد...
» آقای مروارید پس از دستگیری های مکرر در سال های 42، 43، 45 در سال 47 در مسجد مهدی (عج) تهران ویلا به امامت جماعت پرداخت و یکی از سخنرانان ثابت هیئت انصارالحسین (ع) بود.
مشارالیه در سال 49 به 18 ماه اقامت اجباری در ایرانشهر محکوم گردید ولی در دادگاه تجدیدنظر برائت یافت.
وی در همین سال دستگیر و سه ماه در بازداشت به سر برد.
آقا شیخ علی اصغر مروارید در خرداد 51 به مدت 3 سال تبعید گردید که این مدت در دی ماه 54 پایان یافت.
وی پس از بازگشت از تبعید به فعالیت های خود ادامه داد و یکی از فعالین دوران انقلاب اسلامی بود و پس از پیروزی انقلاب نیز مسئولیت کمیته خیابان زنجان تهران را به عهده گرفت.
2ـ در تاریخ 26 فروردین 1343 بهمن قشقایی به همراه گروهی مسلح به پاسگاه ژاندارمری جهرم حمله نمود.
در این حمله پنج نفر از ژاندارم ها کشته شدند.
بهمن قشقایی و گروهش در حمله به پاسگاه «آب گرم قیر» در محاصره قرار گرفته و دستگیر شدند.
این افراد در دادگاه نظامی زمان جنگ محاکمه و در تاریخ 15 خرداد 1343 حکم اعدام در مورد شش نفر از آنان صادر گردید.
(هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، غلامرضا کرباسچی، بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی، ج 1، ص 193)