موضوع : روز هفتم یزد
تاریخ سند: 21 فروردین 1357
موضوع : روز هفتم یزد
متن سند:
از : 9/ ﻫ 1 تاریخ : 21 /1 /2537[] 0121به : 312 شماره : 5258 /9 ﻫ 1
موضوع : روز هفتم یزد
شخصی به نام فاضلی شغل آخوند ساکن مشهد به اتفاق یک نفر به نام شوشتری شغل انگشترساز و یک نفر دیگر (مشخصات بیشتر در دست نیست) جهت مشاوره در مورد برگزاری مجلس ترحیم به مناسبت شب هفتم حادثه یزد با عباس واعظ طبسی ملاقات می‌نمایند. نامبرده اظهار می‌دارد ما قبلاً با عبدالکریم هاشمی نژاد نیز صحبت کرده ایم در نظر داریم عصر روز 17 /1 /37 در مسجد بناها مجلس ترحیمی برگزار نمائیم عباس واعظ طبسی1 بیان می‌دارد اصلح است در این مورد با آقای محمدرضا محامی نیز ملاقات بنمائید لذا سه نفر با محامی ملاقات و مشاوره و تصمیمات خود را با مشارالیه نیز در میان می‌گذارند نامبرده بیان می‌دارد بهتر است در این مورد با علی فلسفی 2 پیشنماز مسجد بناها مذاکره کنید و ببینید آیا این شخص حاضر است مسجد را در اختیار شما بگذارد یا خیر لذا سه نفر فوق قرار می‌گذارند با فلسفی ملاقات و شبانه نیز تراکت پخش نمایند و قرار شده فاضلی به منبر برود.
نظریه شنبه: خبر فوق صحت دارد ضمناً شوشتری فامیل حکیم زاده است
نظریه چهارشنبه: خبر فوق به احتمال قوی صحت دارد مراتب صبح روز 17 /1 /37 به شهربانی اعلام گردیده است.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله حاج شیخ عباس واعظ طبسی فرزند غلامرضا در سال 1314 ش متولد شد. در هنگام تحصیل دروس دبیرستانی، وارد حوزه علمیه شد و به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و از محضر اساتید بنامی همچون: ادیب نیشابوری، آقا مدرس یزدی، شیخ مجتبی قزوینی، شیخ هاشم قزوینی و آیت‌الله میلانی بهره برد. در دوران مبارزات نهضت ملی و فعالیت‌های فدائیان اسلام، به جرگه‌ی مبارزان پیوست. در جریان 28 مرداد 1332 به صورت مخفیانه به فعالیت پرداخت و در سال 1335 مبارزات خود را به صورت علنی ادامه داد تا اینکه توسط نیروهای ساواک به علت سخنرانی در سال 1339 به مدت هفت ماه ممنوع المنبر شد، که این ممنوعیت پس از مدت کوتاهی لغو شد. با آغاز نهضت امام خمینی(ره) در سال 1341ش، فعالیت‌های خود را گسترده‌تر کرد و به دنبال چند سخنرانی دستگیر و به تهران منتقل شد. پس از آزادی از زندان، فعالیت‌های خود را به همراه آیت‌الله خامنه‌ای و شهید هاشمی‌نژاد در مشهد ادامه داد که در طی این فعالیت‌ها مجدداً دستگیر و روانه زندان شد. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی خراسان را به عهده گرفت و در سال‌های بعد به نمایندگی امام و آیت‌الله خامنه‌ای در خراسان و سرپرستی حوزه علمیه و تولیت آستان قدس رضوی و مسئولیت اداره سپاه پاسداران منصوب گشت. وی همچنین نماینده مردم خراسان در دوره‌ی اول و دوم مجلس خبرگان بود و در سال 1375ش نیز از سوی آیت‌الله خامنه‌ای به عضویت مجلس تشخیص مصلحت نظام منصوب گشت و هم اکنون نیز این سمت را حفظ کرده است.2. آیت‌الله میرزاعلی آقا فلسفی تنکابنی، فرزند آیت‌الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنی در سال 1300 ﻫ . ش در تهران به دنیا آمد. وی درس مقدمات حوزه را در تهران و محضر پدر بزرگوارشان طی کرد و در سال 1324 برای تکمیل دروس حوزه به حوزه علمیه نجف اشرف مهاجرت کرد و حدود 16 سال از محضر بزرگانی چون مرحوم آیت‌الله شیخ محمدعلی کاظمینی، آیت‌الله العظمی حاج سید عبدالهادی شیرازی کسب علم نموده و به مقام والای اجتهاد نائل آمد. آیت‌الله فلسفی در نجف اشف و از همان سال‌های ابتدایی تشرف در کنار کسب فیض از علمای بزرگ، خود نیز تدریس سطح و کفایه را برای طلاب جوان آغاز کردند.
وی در سال 1340 به تهران بازگشت و ضمن اقامه نماز جماعت در مسجد لرزاده، تدریس خارج فقه و اصول را آغاز کردند و به مدت هشت سال جوانان و مردم و فضلای حوزه علمیه تهران از ایشان استفاده‌های معنوی و علمی فراوان بردند. سپس در سال 1350 به دعوت و خواست مرحوم حضرت آیت‌الله میلانی در جوار حرم مطهر حضرت ثامن‌الحجج(ع) در مشهد مقدس رحل اقامت افکنده و به حوزه علمیه مشهد رونقی تازه بخشید و به تدریس خارج فقه و اصول پرداختند که تربیت بیش از صدها عالم و دانشمند و مدرس ثمره بیش از 30 سال تلاش عملی و تدریس وی در حوزه علمیه مشهد مقدس است. وی در کنار درس و بحث علمی با اقامه نماز در مسجد شهدای مشهد با عموم مردم ارتباط نزدیک و تنگاتنگ داشتند. وی در مقابله با ظلم و فساد ستمشاهی از حرکت انقلابی مردم همواره با علمای برجسته مشهد حمایت کرد و براساس وظیفه در مجلس خبرگان قانون اساسی نماینده مردم خراسان بود. آیت‌الله فلسفی پس از یک عمر زندگی پر برکت سرانجام در تاسوعای حسینی مصادف با 19 بهمن 1384 ندای حق را لبیک گفتند و در پی عارضه قلبی به جوار رحمت حق شتافت و جهان تشیع به ویژه حوزه‌های علمیه را داغدار ساخت.