تاریخ سند: مهر 1357
موضوع: دکتر على امینى
متن سند:
گزارش خبر
خیلى محرمانه
به: 312 شماره: 25854 /20 ﻫ 12
از: 20 ﻫ 12 تاریخ: 10 /7 /57
موضوع: دکتر على امینى
1ـ در مورخه 4 /7 /57 شخص ناشناسى (به احتمال قوى اسلام کاظمیه) با ودودى از محارم امینى تماس و پس از احوالپرسى و صحبتهاى متفرقه ودودى اظهار داشت مثل اینکه جریان محاصره چیز (منزل خمینى) و تمام شده در جواب اسلام کاظمیه بیان داشت من از طریق پاریس با خمینى صحبت و استنباط مىکنم که به اندونزى برود و در ادامه صحبت خود گفت با مهندس شریف امامى هم تماس گرفتم و به او گفتم مرد حسابى اگر من جنایتکارم به خانوادهام چکار دارید مگر نمىتوانید جلو منزل من مأمور بگذارید و مرا بگیرند و شب همینطور مىریزند توى خانه و آنها را ناراحت کردهاند پس از آن تلفن زنم را گرفته و معذرت خواسته و گفته اقداماتى مىکنم و پس از آن ارتباط قطع گردید.
2ـ شخصى به نام شوروى (احتمالاً کارمند نخستوزیرى) با ودودى تماس گرفت و تمایل داشت با امینى تماسى بگیرد لکن موفق نشد و به ودودى گفت مىخواستم جریان ملاقات دو وزیرى را که رفتهاند نزد آیتاله گلپایگانى1 و کسى که پیغامى از شریف امامى داشته و جوابى که آیتاله به او داده به اطلاع آقا (امینى) برسانم. ضمناً چنانچه آقا به آیتاله گلپایگانى تسلیتى بدهند بسیار خوبست یا اینکه تسلیتى بنویسند و به من بدهند چون روز پنجشنبه (6 /7 /57) عازم هستم و به گلپایگانى خواهم داد لذا ودودى با امینى تماس و به شوروى جواب داد تلفن موش دارد و نمىشود صحبت کرد و آقا گفتند از طرف من تسلیت بگویید و تلگرافى هم آقا خواهد زد و سپس خداحافظى نمودند.
3ـ شخصى به نام دکتر عابدى با امینى تماس حاصل و پس از گفتگوى متفرقه امینى به عابدى گفت از مقدم (رحمتاله مقدم مراغهاى) چه خبر دارید عابدى در جواب گفت با خانمش و آقاى مهندس بازرگان صحبت کردهام و آنها هم از طرف حقوق بشر اقداماتى کردهاند و حتى براى اصغرخان رفیق مشترکمان (منظور علىاصغر حاج سید جوادى) مزاحمتهایى فراهم مىکنند امینى اظهار تعجب کرد و گفت مقدم که کارى نکرده و من نمىفهمم براى چه او را بازداشت کردهاند.
توضیحات سند:
1 ـ آیتاله العظمى سید محمدرضا گلپایگانى:
آیتاله گلپایگانى در سال 1277 ﻫ .ش در روستاى گوگد از توابع گلپایگان متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتى در زادگاه خود به دعوت آیتاله العظمى حائرى به قم رفتند و مدارج عالى علوم حوزوى را در این شهر کسب کردند. تبحر آیتاله گلپایگانى در علم فقه موجب شد که ایشان هفتاد سال مدرس این علم در حوزه علمیه قم باشند و معظمله سالها مرجعیت بخشى از ایران را عهدهدار بودند. گذشته از خدمات علمى و آموزشى، از ایشان مدارس، بیمارستانها و مراکز عامالمنفعه بسیارى به جاى مانده است. مواضع سیاسى آیتاله گلپایگانى نسبت به مسائل روز ایران و جهان اسلام، رژیم پهلوى را همواره وادار مىکرد که از ایشان بیمناک باشد.
اعلامیههایى که علیه رژیم شاه در مناسبتهاى مختلف به ویژه در سالهاى 56 و 57 از سوى ایشان صادر شد. کانونهاى مبارزه مردم را علیه رژیم شاه گرم نگاه داشت. مراسم نیایشى که ایشان در سال 1352 براى پیروزى مسلمانان در جنگ با اسرائیل برپا کردند، در آن زمان واکنش قابل توجهى به همراه داشت. حضرت آیتاله العظمى گلپایگانى در آذر ماه سال 1372 در سن 95 سالگى به ملکوت اعلى پیوست.
ر.ک: وقایع اتفاقیه و شرح احوال رجال صفحه 484 تا 486
منبع:
کتاب
علی امینی به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 471