جواهرات مصرفی در کشورهای فرانسه و امریکا1
تاریخ سند: 21 آبان 1356
جواهرات مصرفی در کشورهای فرانسه و امریکا1
متن سند:
1ـ سنجاق سینه طلای زرد با فیروزه /9500 ریال 2ـ " " " " " " /8500 " 3ـ " " " " " " /9500 " 4ـ " " " " " " /8200 " 5ـ " " " " " " /7800 " 6ـ " " " " " " /7500 " 7ـ " " " " " " /7500 " 8ـ " " " " " " /6500 " 9ـ " " " " " " /6500 " 10ـ " " " " " " /6000 " جواهرات مصرفی در کشور بلژیک 16 /8 /36 11ـ سنجاق سینه طلای زرد با فیروزه /9000 " 12ـ سنجاق سینه طلای زرد /8400 " 13ـ سنجاق سینه طلای زرد با فیروزه /7800 " 14ـ سنجاق سینه طلای زرد با فیروزه /7500 " 15ـ سنجاق سینه طلای زرد با فیروزه /6500 " 16ـ سنجاق سینه طلای زرد با فیروزه /5000 " 17ـ سنجاق سینه طلای زرد با فیروزه /4250 " 18ـ گردنبند فیروزه و برلیان /73600 " 19ـ انگشتر فیروزه و برلیان /49800 " مصرف علیاحضرت شهبانوی ایران 16 /8 /36 20ـ گردنبند طلا مدل فرد /256000 " 21ـ سنجاق سینه به شگل گنجشک /53600 "توضیحات سند:
1ـ مینو صمیمی در خاطراتش تصویری گویا از هزینه‌های شاه و فرح در هنگام سفرهایشان به خارج از کشور ارائه می‌دهد.وی می‌نویسد: « چون به‌طور معمول اولین محل توقف شاه و ملکه در سوئیس، شهر زوریخ بود، از این‌رو همه ساله قبل از آغاز سفر شاه دو طبقه‌ی کامل از گراند هتل «دولدر» برای مدت دو ماه اجاره می‌شد تا مورد استفاده شاه و همراهانش در زوریخ قرار گیرد و گرچه شاه و ملکه قاعدتاً پس از یک هفته در زوریخ، برای گذراندن بقیه‌ی دوره‌ی سفر خود عازم سن‌موریتس می‌شدند، ولی سفارتخانه اجاره‌ی دو طبقه کامل هتل « دولدر» را تا پایان دو ماه کماکان می‌پرداخت.
...
...
و غیر از آن، در تمام مدت اقامت شاه و ملکه در سوئیس، هواپیماهای اختصاصی متعددی نیز بین تهران و زوریخ پرواز می‌کردند تا روزانه علاوه بر جابجا کردن درباریان و مقامات کشور، انواع و اقسام وسایل مورد نیاز شاه و اطرافیان (مثل لباس پوست خز، مواد غذایی، وسایل مصرفی و حتی مشروبات الکلی) را از ایران به سوئیس و بالعکس حمل کنند...
...
.
.
از انواع چنین اتومبیل‌های گران‌قیمت، شاه چند دستگاه دیگر هم در سوئیس داشت و البته مسوولیت نگهداری همه‌ی آنها را سفارت ایران عهده‌دار بود.
نکته قابل توجه در ماشینی که مرا به سن‌موریتس [برای ملاقات وی با فرح پهلوی] برد این بود که تمام وسایل فلزی روی داشبورد و دستگیره‌هایش از طلای ناب بود...
.
» مینو صمیمی، پیشین، صص 102 ـ100