تاریخ سند: 2 بهمن 1351
در مورخه 29/10/51 دو نوع اعلامیه به امضاء مجاهدین خلق ایران
متن سند:
از: سمنان تاریخ: 2 /11 /1351
به: 311 و 323 و 324 شماره: 3258/ ﻫ
شماره پیرو 3254/ ﻫ - 1 /11 /51
در مورخه 29 /10 /51 دو نوع اعلامیه به امضاء مجاهدین خلق ایران1 در سمنان توزیع شده که در تحقیقات معموله سه نفر به اسامی: اسماعیل حاجیان فرزند رحیم شماره شناسنامه 241 متولد 1329 صادره از سمنان دانشجوی سال دوم الهیات مشهد و ابوالفضل دوستمحمدی فرزند ابراهیم شماره شناسنامه 77 متولد 1332 سمنان دانشجوی سال اول الهیات مشهد و قدرتاله خیاطیان فرزند علیمحمد شماره شناسنامه 311 و متولد 1333 دانشجوی سال اول دانشکده الهیات دستگیر و این سه نفر در مشهد خیابان شاهرضانو کوچه بهار پلاک 37 منزل حاج ابراهیم حائری سکونت دارند و دوستمحمدی در مورد توزیع اعلامیهها در سمنان اعتراف و افراد زیر را عضو گروه مجاهدین ایران معرفی نمود: 1. مسعود رزمخواه دانشآموز سال پنجم ریاضی ابنیمین مشهد. نشانی منزل خیابان جنت کوچه جنب دانشکده علوم 2. مبرّا دانشآموز سال پنجم ریاضی دبیرستان ابنیمین 3. کاهوکار دانشآموز سال ششم هنرستان صنعتی مشهد 4. شریعتزاده دانشآموز بدون سایر مشخصات.
مقرر فرمائید پس از دستگیری نامبردگان و بازرسی منزل در مشهد سه نفر دستگیر شده در سمنان، نتیجه تحقیقات معموله را به این ساواک اعلام؛ ضمناً چون اخذ قرار بازداشت از گرگان مدتی به طول خواهد انجامید، برای سه نفر دستگیر شده در سمنان قرار مقتضی اخذ و نتیجه را سریعاً اعلام فرمایند. فردوس
دایره عملیات. به فرموده ریاست اداره دوم 1. با بخش 324 هماهنگی لازم به عمل آید. 2. مشخصات کامل افراد دستگیر شده در مشهد و سمنان اخذ شود. 4 /11 /51
در ساعت 0700 روز 4 /11 /51 به بخش 321 واصل گردید. در کلاسه 114033 بایگانی شود.
______________________
1. سازمان مجاهدین خلق ( منافقین ) یکی از گروههای چریکی و مسلحانه است که در دهه 1340 و 1350 به فعالیت پرداخت. محمد حنیفنژاد، سعید محسن و علیاصغر بدیع زادگان بنیانگذاران این گروه بودند که از دوران دانشجویی در فعالیتهای نهضت آزادی شرکت داشتند. نامبردگان در سال 1344 ابتدا گروهی به نام جنبش رهایی بخش ایران، براساس الگوی سازمان الفتح پی ریزی کردند و در اواخر سال 1347 پس از سه سال کار در زمینه ساختار تشکیلاتی، مطالعه و بررسی انقلابها و شناخت نسبی از جامعه ایران و نیز تدوین برنامههای آموزشی برای ترویج عملیات مسلحانه، به تنظیم و تدوین استراتژی خود پرداخته و به سازمان مجاهدین خلق تغییر نام دادند. اعضای این سازمان در صدد بودند تا همزمان با برگزاری جشنهای دو هزاروپانصد ساله شاهنشاهی در سال 1350، عملیات مسلحانه گستردهای در سطح کشور صورت داده و برخی از مناطق و اماکن حساس را منفجر نمایند؛ لیکن واسطه تهیه اسلحه، به نام شاه مراد دلفانی که از عناصر ساواک بود، در درون سازمان نفوذ کرد و اطلاعات قابل توجهی از سازمان و عناصر و برنامههای عملیات نظامی آنان را در اختیار ساواک گذاشت که منجر به دستگیری سران سازمان و اکثریت اعضای آن گردید. افراد باقیمانده سازمان موفق شدند با مخفی شدن در خانههای امن و مسلح شدن، شروع به تجدید سازمان و فعالیت نمایند و در سالهای 51 و 52 و 53 عملیات مسلحانه خود را تشدید کردند و در جریان این فعالیتها عدهای از آنها دستگیر و یا کشته شدند و در اوایل سال 1354 باقیمانده اعضای سازمان، اختلاف ایدئولوژیک پیدا کردند و ساواک نیز با استفاده از فرصت برای ضربه زدن بیشتر به سازمان، بیانیه اعلام موضع ایدئولوژیک را در بیرون از سازمان انتشار داد و در این مرحله بخش قابل توجهی از نیروهای سازمان به مارکسیسم روی آوردند و فقط عده کمی از جناح مسلمان تغییر روش ندادند و به رغم فشارها و مشکلات فراوان با عناوین جدید همچون: گروه مهدیون در اصفهان، گروه شیعیان راستین در همدان و گروه فریادخلق خاموش در تبریز و... به فعالیت خود ادامه دادند. به هر حال دستگیر و کشته شدن عدهای از اعضای سازمان اجازه فعالیت بیشتر را از این سازمان گرفت و تنها با اوج گیری انقلاب در اواخر سال 1356 و 1357 توانستند به فعالیت مجدد رو بیاورند ولی در به حرکت در آوردن ملت مسلمان ایران و اجتماعات عظیم مردمی و اعتصاباتی که رژیم را از پای درآورد، نقش چشمگیری نداشتند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی با اتخاذ روشهای متضاد و حرکات منافقانه نهایتاً به رویارویی با انقلاب پرداختند و در سال 1360 دست به اقدامات مسلحانه زدند که با مقابله قهرمانانه نهادهای انقلابی و مردم نهایتاً به غرب پناهنده شده و بعدها ننگ همراهی و همدستی با صدام را گردن نهادند. ر. ک: ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، تقی نجاریراد، مرکز اسناد انقلاب اسلامی ؛ تروریسم ضد مردمی دفتر سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک / استان سمنان - کتاب 1 صفحه 267