موضوع: سخنرانی شیخ محمدرضا گنجی در مسجد جلیلی
تاریخ سند: 4 اسفند 1352
موضوع: سخنرانی شیخ محمدرضا گنجی در مسجد جلیلی
متن سند:
از : 20 ه 12 به : 312 شماره : 120904 /20 ه 12 روز 25 /11 /52 پس از اقامه نماز جماعت توسط شیخ محمدرضا مهدوی کنی امام جماعت مسجد جلیلی و قرائت اشعار مذهبی توسط یک نفر جوان، ساعت 1900 شیخ محمدرضا گنجی بالای منبر رفت و دنباله بحث خود را درباره اینکه چکار باید کرد تا مردم از خواب غفلت و سستی بیدار شوند و بیماری خود را تشخیص دهند چنین اظهار داشت یکی از دلایل مهم و عمده در این مورد شناختن معیارهای سنجش و مقایسه پدیده ها می باشد مثلاً دیدن منظره غم انگیز و یا شادی بخش در اذهان مختلف واکنش های مختلف دارد یکی در رفاه و آسایش زندگی می کند و دیگری در فقر و جهالت اولی چنین می پندارد که خداوند به او عنایت کرده و عقل بیشتری داده لذا یک حقیقت کاذب برای خود می پندارد و چشم و عقل او کور می شود و آن دیگری که در فقر بسر می برد.چنین استنباط می نماید که این امر شاید مصلحتی بوده است.
در صورتی که هر دو نفر در اشتباهند افرادی هستند که از جمع مال خود 20% آن را در راه خدا مصرف می نمایند.
80% دیگر را در راههای هوی و هوس خود خرج می کند و اظهار می دارند که اختیار ثروت خود را دارد در صورتی که چنین نیست مسلمان بایستی دارای هدف باشد و همه هدفهای او باید به منظور خدا و برای اسلام باشد.
اینگونه افراد مرگ عزیزان خود را به چشم خود می بینند ولی حقیقت را باور ندارند مرگ معنوی، برداشت های دروغین از پدیده های اجتماعی باعث شده که مردم از حقایق دست بردارند و اعمال خود را در نزد دیگران خوب نمایند.
ناطق اضافه نمود که بشر باید به دنبال دنیای معنوی و حیات جاودان باشد و لذت های آنی دنیا او را فریب ندهد.
جلسه سخنرانی نامبرده در ساعت 2000 خاتمه یافت .
شرکت کنندگان حدود دویست نفر بودند و افراد شناخته شده عبارت بودند از: محمدعلی یزدان پناه کارمند شرکت اتکا، منصور صادق که در سیمان فارس کار می کند (مادر و همسر و خواهران منصور صادق در قسمت زنانه مسجد بودند) نقاش زاده، میرحسینی یکی از اعضای حزب زحمتکشان1 و از دوستان قدیمی سیدمحمود طالقانی و دوست حسین نقاش ساکن پامنار، کریمخانی، مختارپور برادر علی حجتی کرمانی که مشغول گفتگو با محمدرضا گنجی بود، حسام الدین انتظاری، علی احسان و تعدادی از دانشجویان که شناخته نشدند.
نظریه شنبه : نظری ندارد نظریه یکشنبه : شنبه مورد اعتماد است و مطالب مفاد خبر احتمالاً از ناحیه شیخ محمدرضا گنجی عنوان گردیده است.
نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
توضیحات سند:
1ـ حزب زحمتکشان ملت ایران در 26 اردیبهشت 1330 دو هفته پس از نخست وزیری مصدق و مقارن کار مجلس شانزدهم از ائتلاف بقایی و خلیل ملکی به وجود آمد.رهبری این حزب را دکتر مظفر بقایی کرمانی که پس از مصدق نماینده دوم تهران در مجلس بود، به عهده داشت.
بقایی پیش از آن عضویت حزب دمکرات قوام را داشت و در دوره قبل ـ مجلس پانزدهم ـ از سوی این حزب از کرمان به نمایندگی رسیده بود ...
حزب زحمتکشان یکی از احزاب تشکیل دهنده این جبهه (جبهه ملی) محسوب می شد.
این حزب که با هدف حمایت از نهضت نفت و گرد آوردن نیروهای پراکنده مدافع نهضت و ایجاد تشکلی در برابر حزب توده به وجود آمد، از همان آغاز به دو جناح تقسیم شد که هر یک وظیفه و نقشی را در این حزب به عهده گرفتند.
جناح بقایی به فعالیتهای سیاسی و پارلمانی مشغول شد و جناح ملکی به امور تشکیلات، آموزش و انتشارات حزب پرداخت.
سران حزب زحمتکشان ـ صرف نظر از جناح ملکی ـ عبارت بودند از بقایی، عیسی سپهبدی و علی زهری.
نشریه حزب زحمتکشان روزنامه شاهد بود که چند سال پیش از تشکیل حزب زحمتکشان، با امتیاز هوشنگ فرزاد و سردبیری سید اسماعیل زهری منتشر می شد و به هنگام پیدایش حزب، امتیاز و مدیریت آن به علی زهری تعلق داشت ...
این حزب در برخی شهرها نیز فعال بود؛ از جمله در دزفول که روزنامه ای به نام فرید دزفولی به صاحب امتیازی دکتر گوشه گیر منتشر می کرد.
جناح بقایی که در مثلث بقایی ـ زهری ـ سپهبدی شکل گرفته بود و در عمل در شخص بقایی خلاصه می شد، به تدریج به مخالفت با حکومت مصدق برخاست و اختلافات دو جناح که روز به روز شدت می گرفت، سرانجام پس از حدود یک سال و نیم در مهر 1331 به جدایی ملکی و یاران او از حزب زحمتکشان ملت ایران و تشکیل حزب زحمتکشان ملت ایران (نیروی سوم) انجامید.
حزب زحمتکشان بقایی در مجلس و خارج از آن به مخالفت با مصدق ادامه داد و در زمینه سازی کودتای 28 مرداد با سایر مخالفان مصدق هماهنگ شد.
پس از کودتای 28 مرداد، حزب زحمتکشان در دوره های مختلف چند بار دیگر با همین نام یا با نام جمعیت پاسداران آزادی به فعالیت پرداخت.