صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

متن سند:

نخست وزیر معظم و محبوب رونوشت ریاست شهربانی کل کشور - رونوشت ریاست اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران - رونوشت ریاست سازمان امنیت امضاکنندگان1 زیر اهالی جنوب شهر که همواره جان برکف داشته و آماده برای هرگونه از خودگذشتگی نسبت به شاهنشاه محسوب و دولتهای وقت بوده ام دور از انصاف است که یک عده سوء استفاده چی در این موقعیت شاهنشاه عظیم الشأن استفاده نموده به عناوین مختلف درصدد آزار و اذیت همسایگان خود باشند طیب حاجی رضایی در آوازه چاقوکشی و مردم آزاریش زبانزد خاص و عام است هر شب عده ای اوباش و اراذل را با دو ماشین سواری در خیابان ها وکوچه های جنوب شهر آورده مشغول عربده کشیدن یا بقول خودش (نفس کش) گفتن است و چون کسی را در مقابل خود نمی بیند با هفت تیری که همیشه به کمر بسته و یا در ماشین آماده دارد چند تیر به هوا تیر اندازی می نماید که زن و فرزندان معصوم که از فرط گرما به پشت بام پناهنده شده اند از ترس و ناراحتی طیبها روز و شب نداشته و مصممند زن و فرزندان خود را برداشته به شمال شهر در گوشه خیابانها بیتوته نمایند.
اهالی جنوب شهر استدعای عاجزانه دارند چنانچه اسلحه طیب حاج رضایی را ارتش به او داده است که در مواقع ضروری جلوگیری از خائنین باشد که احتیاجی نیست زیرا مشت آهنین اهالی جنوب شهر برای کوبیدن مغز افراد از خدابی خبر و توده ای همیشه آماده بود و خواهد بود چنانچه اسلحه را بدون اجازه استفاده و تیراندازی می نماید از نامبرده اخذ نمایند زیرا نارضایتی خاطی آنهم طیب حاجی رضایی در این مورد مصلحت نیست که تمام اهالی جنوب شهر ناراضی و مأیوس شوند در خاتمه مستدعی است ضمن محفوظ نگهداشتن اسامی امضا کنندگان انتظار نتیجه اقدامات فوری را دارند.

توضیحات سند:

1ـ اینگونه شکایتها از مرحوم طیب حاج رضایی، دراثر اختلافات و درگیریهایی بوده است که بر اثر منافع شخصی بوجود آمده است و ساواک نیز پس از بررسی موضوع به این مطلب اذعان نموده و طی نامه شماره 7536 مورخ 16 /6 /41 (که در اسناد بعدی خواهد آمد) می نویسد: 5 نفر امضا کنندگان در جنوب تهران شناخته نمی شوند و به نظر می رسد امضاهای مربوطه با یک قلم و یک شیوه خط و جعلی باشد.

منبع:

کتاب شهید طیب حاج رضایی به روایت اسناد ساواک صفحه 61

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.