ریاست دفتر مخصوص شاهنشاهی
تاریخ سند: 5 آبان 1339
ریاست دفتر مخصوص شاهنشاهی
متن سند:
شماره : 2402/ م بنا به گزارش فرمانداری مشهد.روز شنبه 23 /7 /39 از نمایندگی بازرگانی شوروی در آنجا به وسیله تلفن به فرماندار اطلاع داده شد که آقای سفیرکبیر اتحاد جماهیر شوروی مقیم تهران به مشهد آمده و با ایشان ملاقات خواهند کرد.
به این مناسبت ساعت 8 صبح روز 24 /7 /39 وقت تعیین گردید و همان موقع آقای سفیرکبیر همراه کاردار سفارت و یک نفر مترجم و رئیس نمایندگی بازرگانی شوروی در مشهد به فرمانداری وارد و تقریبا مدت نیم ساعت توقف نمودند مذاکرات آنها معمولی و راجع به خوبی هوا و زیبائی مشهد بود.
سپس آقای سفیرکبیر اظهار تمایل کردند، کتابخانه و موزه آستان قدس رضوی را بازدید و همچنین با تیمسار سپهبد کمال1 فرمانده سپاه خاور که در مشهد بودند ملاقات نمایند.
وقت این ملاقات نیز ساعت 11 صبح روز یکشنبه تعیین و همان ساعت به عمل آمد.
ضمنا آقای سفیر کبیر و همراهان قصد بازدید از آرامگاه فردوسی در مشهد و آرامگاه خیام در نیشابور را دارند.
وزیر کشور.
سپهبد علوی مقدم به عرض پیشگاه مبارک ملوکانه رسید
توضیحات سند:
1ـ سپهبد عزیزاللّه کمال، اهل کاشان و متولد سال 1285 ش است.تحصیلات خود را در دانشکده افسری تهران و دانشگاه جنگ انجام داد و مدتی ریاست ژاندارمری کل کشور شد.
در 1330، با احراز رتبه سرتیپی به فرمانداری نظامی آبادان منصوب شد.
در آن تاریخ به علت اجرای قانون ملی شدن صنعت نفت، آبادان اهمیت خاصی داشت و کمال، علاوه بر سمت خود برای حفظ تأسیسات نفتی نیز، مأموریت داشت.
در آنجا به علت آشنائی با بعضی از مقامات به ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد و مدت شش ماه رئیس شهربانی بود.
در بهمن 1331، جای خود را به سرتیپ افشار طوس داد و مورد بی مهری دولت قرار گرفت.
ظاهرا شغلی به او دادند و آن این بود که فرماندهی نظامی منطقه زلزله زده طرود به عهده او قرار گرفت.
بعد از 28 مرداد 1332، کمال مجددا مورد توجه قرار گرفت و به استانداری خوزستان اعزام شد و در آن سمت درجه سرلشکری گرفت و مدتی در آن منطقه فعالیت کرد.
بعد از استانداری خوزستان، فرماندهی لشکر آنجا را عهده دار شد و در 1338، با درجه سپهبدی به ریاست اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران منصوب گردید و مدتی نیز در آن سمت باقی ماند.
سپهبد کمال که از مرتبطین شاپورجی بود و در مهمانی های رئیس mi6 در ایران نیز دعوت می شد، فردی اهل سوءاستفاده بود که یک مورد آن، دزدی از هزینه های سری اداره دوم ضد اطلاعات به شمار می رفت.
او در اواخر عمر دچار بیماری فلج شد و سال ها در بستر بیماری بسر برد و سرانجام در 1369 در تهران درگذشت.