تاریخ سند: 7 تیر 1350
موضوع: نامه عباس طبسی به خمینی
متن سند:
از: 9 / ﻫ تاریخ: 7 /4 /1350
به: 312 شماره: 11847 /9 ﻫ
موضوع: نامه عباس طبسی به خمینی
روز 12 /4/ میرزا ابوالقاسم تلافی اظهار می‌نماید، شیخ عباس طبسی نامه‌ای به آیت‌اله خمینی نوشته مبنی براینکه من ممنوع المنبر هستم، خرج کمرشکن است[و]اداره زندگی مشکل، در صورتی اجازه منبر می‌دهند که به مأمورین دولت ایران تعهد بدهم؛ از خمینی ارائه طریق می‌کند. آیت‌اله خمینی پاسخ می‌دهد التزام بدهید و منبر بروید، اشکالی ندارد. طبسی اظهار می‌نماید، آقا اجازه داده است که تعهد بدهم و منبر بروم ولی نمی‌دانم که روی منبر باید حقایق گفته شود یا نه؟ اگر چیزی نگویم و عادی صحبت نمایم که وجهه خود را از دست خواهم داد و اگر هم حقایق را بگویم معلوم نیست سرنوشتم با این دشمنان به کجا کشیده می‌شود.1
نظریه شنبه ـ امکان دارد طبسی تعهد بدهد ولی برخلاف تعهد سپرده عمل نماید.
نظریه یکشنبه ـ اعمال و رفتار طبسی کماکان زیر دید است. بزرگترین تنبیه این آخوندها در عین بی اعتنائی، مسئله مادی است.
غضنفری 15 /4
توضیحات سند:
1. یکی از روش‌های معمول سخنرانان مذهبی و روحانیون و وعاظ این بود که پس از دستگیری، ضمن آنکه اظهارات خود در سخنرانی‌ها را در راستای تمامیت ارضی کشور و در چهارچوب قانون اساسی توجیه می‌نمودند، با نوشتن تعهدی که در سخنان خود، از آن نیز از این دایره فراتر نروند، از زندان رهائی می‌یافتند و پس از آن، باز به روشنگری ادامه می‌داند. آیت‌الله طبسی نیز یکی از آنان بود؛ کما اینکه در گزارشاتی که پیش از این آمده است، این روش به خوبی به چشم می‌آید. به همین دلیل است که در تهیه خلاصه‌ی پرونده ایشان نوشته شد: « طی شماره 3324/ م الف 11- 19 /5 /40 به اداره کل سوم منعکس گردیده که نامبرده وسیله آیت‌اله قمی متوسل به جناب آقای استاندار گردیده تا مجدداً به منبر برود ولی ساواک با توجه به اینکه تاکنون چند نوبت تذکرات لازم به نامبرده داده و تعهداتی اخذ کرده بود، باز هم از کرده خود نادم و پشیمان نشده است لذا با توجه به مصادف بودن با ایام اربعین و نزدیکی روز قیام ملی 28 مرداد نمی‌توانست با رفتن منبر وی موافقت نماید، به[با] آقای استاندار و رئیس شهربانی مذاکره و موافقت به عمل آمد که کماکان از منبر رفتن وی جلوگیری گردد.»
منبع:
کتاب
آیت‌الله حاج شیخ عباس واعظ طبسی به روایت اسناد ساواک صفحه 316
