صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: اظهارات شیخ [علی] صفدری ۱ واعظ در بخش فارسان

موضوع: اظهارات شیخ [علی] صفدری ۱ واعظ در بخش فارسان


متن سند:

[گزارش خبر]
به: ۳۱۲ شماره: ۴۲۸۱/۱۹ه‍‍
از: ۱۹/ ه‍ تاریخ: ۲۶/۱۱/۵۱
موضوع: اظهارات شیخ [علی] صفدری ۱ واعظ در بخش فارسان

نامبرده بالا که در ایام ماه محرم جهت وعظ و روضه خوانی به بخش فارسان آمده است اکثراً در منابر خود مطالبی خارج از امور دینی و مذهبی بیان داشته.
۱- مردم ویتنام۲ مدت بیست سال است برای آزادی و استقلال خود می‌جنگند اما مردم ایران خفقان گرفته‌اند.
۲- در سال جاری یکی از رجال مملکت جهت بدرقه حجاج به فرودگاه مهرآباد رفته و گفته بود «در قرآن نوشته حب الوطن من الایمان» ‌ای بیسواد در کجای قرآن چنین چیزی نوشته شده است.
۳- این انقلاب۳، انقلاب نیست بلکه انقلاب، انقلاب حسینی است.
۴-‌ای مردم رعیت و کشاورز این زمین‌هایی که به شما داده شده حرام است و نماز و روزه شما قبول نیست زیرا در مال دیگری فریضه دینی خود را انجام می‌دهید و اضافه نموده که من از کسی نمی‌ترسم و از هیچ کس باک ندارم زیرا به خاطر چنین مطالبی که در منابر خود می‌گویم مرا گرفتندو مدتی هم زندانی بودم.

نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: نامبرده احضار و به وی تذکر لازم داده خواهد شد. چنانچه به رویه خود ادامه دهد بلافاصله از منطقه طرد می‌گردد.
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.

توضیحات سند:

۱- حجت‌الاسلام علی صفدری هرسینی از مبلغان اسلامی که در دوره طاغوت در چند نوبت ساواک نسبت به سخنرانی‌های وی واکنش نشان داده و با احضار و تذکر مواجه شده است. از جمله سخنرانی‌های تاسوعا و عاشورای ۵۶، سخنرانی ۲۷ اسفند ۵۶ حسینیه سنندج و سخنرانی چهلم شهدای ۱۷ شهریور ۵۷ در جمع فرهنگیان و همچنین سخنرانی نماز عید قربان در آبان ماه سال ۱۳۵۷. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی عمدتا در مشاغل قضایی، خدمت نموده است. حاکم شرع دادگاه‌های استان چهارمحال و بختیاری، رییس کل دادگستری استان‌های اصفهان و تهران و دادستان انتظامی قضات، آخرین مسئولیتهای ایشان را تشکیل می‌دهد. پس از بازنشستگی، امام جماعت یکی از مساجد تهران می‌باشد.
٢- ویتنام در ۱۸۸۰ به تصرف فرانسوی‌ها درآمد؛ و در ۱۹۴۰ پس از شکست فرانسه در اروپا، ژاپنی‌ها اداره‌ی امور این کشور را در دست گرفتند. در ۱۹۴۵، سال تسلیم ژاپن در برابر متفقین، فرانسه مجدداً به ویتنام روی آورد ولی این بار در مقابل آن شکست خورد. در ۱۹۵۴ به موجب تصمیمات کنفرانس ژنو، ویتنام موقتا به دو منطقه‌ی شمالی و جنوبی تقسیم گردید.
در ویتنام جنوبی یک حکومت آمریکایی استقرار یافت و با سرکوب شدید مخالفان و فرستادن آنها به اردوگاه‌های کار به تحکیم نظام پرداخت. از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، آمریکا برای حمایت از رژیم ویتنام جنوبی بالغ بر یک میلیارد دلار کمک نظامی و اقتصادی در اختیار آن دولت نهاد و تجهیزات جنگی در ویتنام پیاده کرد. از سال ۱۹۶۰، مبارزان ویتنام جنوبی، معروف به «ویت کنگها» مقاومتی علیه رژیم ویتنام آغاز کردند. نیروهای دولتی و آمریکایی تا سال ۱۹۶۴ هزاران تن را دستگیر کرده و یا به قتل رسانیدند. در همین سال آمریکا رسماً با ویتنام شمالی و ویت کنگهای ویتنام جنوبی وارد جنگ شد. از سال ۱۹۶۳ تا سال ۱۹۶۸ بیش از چهارصد هزار تن از ویت کنگ‌ها و جنگجویان ویتنام شمالی در نبرد و درگیریها کشته شدند. هواپیماهای آمریکایی تنها از فوریه ۱۹۶۵ تا ژانویه ۱۹۶۸ در یکصد و هفت هزار و هفتصد حمله به خاک ویتنام شمالی، دو میلیون و پانصد و هشتاد هزار تن بمب بر روی مردم بی‌دفاع آن کشور فرو ریختند. در سال ۱۹۶۹ نیروهای آمریکایی صدها تن از ساکنان دهکده‌ی «میلاء» را در ویتنام جنوبی قتل عام کردند. در دهم اوت ۱۹۶۹ اعلام شد که حدود پانصد هزار نفر از جوانان ویتنام شمالی در جنگ کشته شده‌اند. ویت کنگها در سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳ توانستند ضربات شدیدی بر پیکر رژیم ویتنام جنوبی وارد آوردند و سرانجام در ۱۹۷۵ آمریکای شکست خورده مجبور به ترک ویتنام شد و این مصادف بود با حمله‌ی عمومی ویت کنگها و قوای ویتنام شمالی به جنوب که در نتیجه‌ی آن رژیم ویتنام جنوبی سقوط کرد و ویتنام جنوبی آزاد شد و دو ویتنام متحد گردیدند. بر طبق محاسبات منابع غربی، کشتن هر ویت کنگ برای آمریکا سیصد و پنجاه هزار دلار هزینه داشت و این در حالی بود که لطمات اخلاقی و اجتماعی و روانی که بر ملت آمریکا وارد آمد به مراتب بیشتر از زیان‌های اقتصادی بود.
۳- منظور اقداماتی نظیر اصلاحات ارضی و ملی کردن جنگل‌ها و سایر اصول شش گانه و سپس دوازده گانه و بیشتر است که شاه به صلاحدید آمریکا در سال ۴۱ آغاز و نام آن را انقلاب سفید نهاد.

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک/ استان چهارمحال و بختیاری صفحه 77

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.