تلگراف
تاریخ سند: 12 مرداد 1357
تلگراف
متن سند:
از : اصفهان تاریخ : 12 /5 /2537[] 0512به : 312 و یزد شماره : 9165 /10/ ﻫ
تلگراف
در تاریخ 11 /5 /37 آیت‌الله صدوقی از یزد تلگرافی به عنوان آیت‌الله حاج آقا حسین خادمی1 به اصفهان مخابره و در آن ضمن اظهارات مضره و تحریک‌آمیز علیه دولت، به دستگیری مجدد سیدجلال طاهری اعتراض و آمادگی اهالی یزد را به انجام اوامر خادمی اعلام داشته است. فتوکپی تلگراف کتبی ایفاد می‌گردد.
تقوی
امنیت داخلی 17 /5
آقای افخمی 18 /5
اقدامی ندارد بایگانی فرمائید.
در پرونده صدوقی بایگانی شود.
توضیحات سند:
___1. آیت‌الله حاج سیدحسین خادمى اصفهانى فرزند ابوجعفر در سال 1280 ش در خانواده‌اى روحانى در اصفهان به دنیا آمد. تا 13 سالگى علوم ابتدایى را فرا گرفت و سپس در حوزه علمیه اصفهان به تحصیل علوم دینی مشغول شد و نزد اساتید بزرگى نظیر: آیات‌الله سیدعلى نجف‌آبادى، سیدمحمد نجف آبادى، شیخ على یزدى، میرزا احمد اصفهانى و میرزا محمد صادق اصفهانى بسیارى از مراتب علمى را طى کرد. وى که در دو خانواده بزرگ صدر و شرف الدین، بزرگ شده بود، جـهت ادامـه تحصیل بـه نجف اشرف عزیمت کرد و از محضر آیات عظام: سیدابوالحسن اصفهانى، آقا ضیاءالدین عراقى و آیت‌الله نائینى بهره برد و پس از آنکه به درجه اجتهاد نائل آمد، به اصفهان بازگشت و متجاوز از 50 سال در حوزه علمیه اصفهان به تدریس، تألیف و سایر وظایف علمى همت گمارد.
در طول نهضت امام خمینى (ره) به ویژه در سال‌هاى 43ـ42 یکى از همگامان اصلى به شمار مى‌رفت و در ماجراى دستگیرى و زندانى شدن امام(ره) در خرداد 42، به همراه سایر علماى بلاد به تهران عزیمت و مرجعیت ایشان را گواهى نمود.
نقش ایشان در اصفهان در برپایى مجالس و تظاهرات مردم و تشویق علما و روحانیون براى همراهى با انقلاب به حّدى بود که استان اصفهان را پیشتاز مبارزات مردمى در سال هاى پرهیجان 56 و 57 کرد.
وى در طول دوران دفاع مقدس، مادامى که در قید حیات بود، از پشتیبانى مادى و معنوى رزمندگان اسلام دریغ نورزید.
از ایشان آثار علمى قابل توجهى مانند: رهبر سعادت، رساله در عدم ارث زوجه، خاتمه برائت و استصحاب، حواشى به کتب اصول و ... برجاى مانده است.
آیت‌الله خادمى سرانجام در سال 1364 ش در سن 84 سالگى دیده از جهان فرو بست و پس از یک تشییع با شکوه، در جوار مرقد مطهر حضرت رضا (علیه‌السلام) به خاک سپرده شد.
ر.ک : یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب نوزدهم، آیت‌الله سید حسین خادمى.