روز جارى مدارس
تاریخ سند: 29 مهر 1357
روز جارى مدارس
متن سند:
از: شهربانى تاریخ: 29 /7 /1357به: تیمسار ریاست اداره اطلاعات ش. ک. ش
شماره: 472= الف/ 5
روز جارى مدارس پس از اینکه مشغول کار شدند بر اثر تحریکات عده‌اى از معلمین تعطیل گردید.1 ضمنا از قرار اطلاع بین فرهنگیان روى دو موضوع اختلاف بوجود آمده:
1ـ بر سر کلاس نرفتن روز جارى
2ـ قرار نبوده در پایان قطعنامه‌اى که طى ده ماده به روزنامه کیهان داده‌اند مطالبی درباره خمینى نوشته شده باشد و فرهنگیان مخالف گفته‌اند این مطلب اضافه و الحاق بر قطعنامه شده است.
اضافه مى‌نماید صبح روز جارى آقاى ودیعى2 وزیر کار وسیله تلفن با رئیس کار کاشان تماس گرفته و گفته‌اند به کارگران بگوئید در مورد خواسته خود دو ماه تامل نمایند.
رئیس شهربانى شهرستان کاشان ـ سرهنگ جوادى
گوینده: سرگرد ملک‌پور
گیرنده: هلاکوئى
ساعت 2100 ـ 29 /7 /57
توضیحات سند:
1. «کلیه دبیرستان‌ها و هنرستان‌هاى کاشان امروز (29 /7 /57) تعطیل بود و دانش‌آموزان از رفتن به کلاس‌هاى درس خوددارى کردند. همچنین مدارس ابتدایى کاشان امروز حالت نیمه تعطیل داشت.»(اطلاعات، ش 15739، ص 22)
2. کاظم ودیعی در سال 1307 ﻫ.ش در شیراز متولد شد و مقطع دبستان را در مدرسه فرصت و دوره متوسطه را در
دبیرستان‌های حیات و سلطانی این شهر سپری ساخت. سپس راهی پایتخت شد و از دانشگاه تهران لیسانس تاریخ و جغرافیا گرفت. وی در همین ایام بازداشت و زندانی شد. وی پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه تهران برای تحصیلات عالیه راهی فرانسه شد و در دانشگاه سوربن پاریس در همین رشته به ادامه تحصیل پرداخت.
ودیعی پس از بازگشت به کشور در سال 1329 ﻫ.ش به استخدام وزارت فرهنگ درآمد، اما به دلایلی که وی تمایل چندانی به بیان آن ندارد به جای به کارگرفته شدن در دانشگاه برای تدریس در دبیرستان به شهرهای دور از مرکز چون هفتگل، اهواز و قزوین اعزام می‌شود. آقای ودیعی به یک بار دستگیری خود اشاره دارد، حال آن که به دلیل ارتباط با حزب توده از دوران تحصیل در دانشگاه تهران دوبار بازداشت می‌شود. آخرین مسئولیت وی در حزب توده مسئولیت شاخه دانش‌آموزی حزب در شهرستان هفتگل بود. پس از آخرین دستگیری و اعلام تنفر در مطبوعات از حزب توده، ودیعی توانست به دانشگاه تبریز راه یابد. پس از مدتی تدریس در دانشکده ادبیات این دانشگاه، ساواک در سال 1342 ﻫ.ش با انتقال وی به دانشگاه تهران موافقت کرد. همزمان با آغاز فعالیت آموزشی در تهران به تدریج به باند اشرف و سپس سایر درباریان نزدیک شد که همین تقرب موجب رشد سریع وی در نظام مدیریتی کشور شد. رئیس مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی تعاونی دانشگاه تهران، نماینده ایران در کنفرانس بین‌المللی یکسان‌نویسی در ژنو، عضو هیأت رئیسه بنیاد رضا پهلوی، دبیرکل مرکز هماهنگی مطالعات محیط زیست، معاون آموزشی وزارت آموزش و پرورش، رئیس دانشگاه سپاهیان انقلاب ایران، معاونت رفاه و تعاون کارگری وزارت کار، مشاور مخصوص دفتر فرح دیبا و در نهایت وزیر کار و امور اجتماعی در دولت شریف امامی از مسئولیت‌های وی پس از تقرب به درباریان به شمار می‌روند. علت عمده رشد سریع آقای ودیعی در سلسله مراتب علی‌رغم سوابقش در حزب توده، پیوستن وی به تشکیلات فراماسونری و عضویت در لژ مولوی بود. به همین دلیل بیشترین مقالات این وزیر کابینه شریف امامی در روزنامه آیندگان که با سرمایه‌گذاری اسرائیل در ایران راه‌اندازی شده بود به چاپ می‌رسید. ودیعی پس از انحلال احزاب فرمایشی ایران نوین و مردم و تشکیل حزب رستاخیز به معاونت دبیرکلی تنها حزب حاکم منصوب شد. وی همچنین عضو برجسته گروه اندیشمندان به ریاست هوشنگ نهاوندی بود. نویسنده کتاب «شاهد زمان» به پاس خدماتش به دربار پهلوی، نشان درجه 3 همایونی از شاه دریافت داشت. همزمان با اوج‌گیری قیام سراسری ملت ایران علیه استبداد و سلطه بیگانه کاظم ودیعی به همراه برخی از همفکران خود در حزب رستاخیز تلاش کرد هسته‌های مقاومتی از عناصر وابسته به دربار تشکیل دهد و از سلطنت دفاع کند که ره به جایی نبرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی وی دستگیر و بعد از مدتی آزاد شد که به کمک گروه‌های تجزیه‌طلب در کردستان به خارج کشور گریخت و در پاریس به همکاری خود با سلطنت‌طلبان ادامه داد.
* مطبوعات در شماره امروز (30 /7 /57) خود از تظاهرات دو هزار نفر از اهالى آران کاشان خبر دادند که با فریاد شعارهاى ضد حکومتى در خیابان‌هاى این شهر راه‌پیمایى کردند. اینان پس از اجتماع در امامزاده محمد هلال و گوش دادن به سخنرانى‌ها به مقابل ژاندارمرى آران رفتند که در آنجا با اقدام مأموران متفرق شدند. این تظاهرات 3 ساعت به طول کشید.
(اطلاعات، ش 15739، ص 22)