شهربانی استان خراسان
تاریخ سند: 10 بهمن 1355
شهربانی استان خراسان
متن سند:
شماره: 27- 30- 57 تاریخ: 10 /11 /2535[1355] 13551110از: شهربانی استان خراسان
به: تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت خراسان
خبر واصله حاکی است روز 1 /11 /2535 شیخ عباس طبسی که از طرفداران آیت‌اله قمی و جزء مجاهدین1 می‌باشد، از زندان آزاد گردیده و روز 2 /3[11] /2535 عده‌ای از روحانیون به اصطلاح مجاهد به نامان ( علی خامنه‌ای . شیخ مهامی[محامی] . مجتهدی . آیت‌اله مروارید . آیت‌اله شیخ علی خلقی[فلسفی]تنکابنی . میرزا علی تهرانی النگه[ارنگه]ای . عزاداران[عزالدین] زنجانی و تعدادی از طلاب ناشناس) از ایشان در منزلش واقع در خیابان عشرت آباد دیدن کرده اند.
ارزیابی خبر: صحت دارد.
نظریه: جهت آگاهی و اقدام مقتضی
توضیحات سند:
1. سازمان مجاهدین خلق ( منافقین ): یکی از گروه‌های چریکی و مسلحانه است که در دهه 1340 و 1350 به فعالیت پرداخت. محمد حنیف نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع‌زادگان بنیانگذاران این گروه بودند که از دوران دانشجوئی در فعالیت‌های نهضت آزادی شرکت داشتند. نامبردگان در سال 1344 ابتدا گروهی به نام جنبش رهایی بخش ایران، براساس الگوی سازمان الفتح پی ریزی کردند و در اواخر سال 1347 پس از سه سال کار در زمینه ساختار تشکیلاتی، مطالعه و بررسی انقلابها و شناخت نسبی از جامعه ایران و نیز تدوین برنامه‌های آموزشی برای ترویج عملیات مسلحانه، به تنظیم و تدوین استراتژی خود پرداخته و به سازمان مجاهدین خلق تغییر نام دادند. اعضای این سازمان در صدد بودند تا همزمان با برگزاری جشنهای دو هزاروپانصد ساله شاهنشاهی در سال 1350، عملیات مسلحانه گسترده‌ای در سطح کشور صورت داده و برخی از مناطق و اماکن حساس را منفجر نمایند؛ لیکن واسطه تهیه اسلحه، به نام شاه مراد دلفانی که از عناصر ساواک بود، در درون سازمان نفوذ کرد و اطلاعات قابل توجهی از سازمان و عناصر و برنامه‌های عملیات نظامی آنان را در اختیار ساواک گذاشت که منجر به دستگیری سران سازمان و اکثریت اعضای آن گردید. افراد باقیمانده سازمان موفق شدند با مخفی شدن در خانه‌های امن و مسلح شدن، شروع به تجدید سازمان و فعالیت نمایند و در سالهای 51 و 52 و 53 عملیات مسلحانه خود را تشدید کردند و در جریان این فعالیتها عده‌ای از آنها دستگیر و یاکشته شدند و در اوایل سال 1354 باقیمانده اعضای سازمان، اختلاف ایدئولوژیک پیدا کردند و ساواک نیز با استفاده از فرصت برای ضربه زدن بیشتر به سازمان، بیانیه اعلام موضع ایدئولوژیک را در بیرون از سازمان انتشار داد و در این مرحله بخش قابل توجهی از نیروهای سازمان به مارکسیسم روی آوردند و فقط عده کمی از جناح مسلمان تغییر روش ندادند و به رغم فشارها و مشکلات فراوان با عناوین جدید همچون: گروه مهدیون در اصفهان، گروه شیعیان راستین در همدان و گروه فریاد خلق خاموش در تبریز و... به فعالیت خود ادامه دادند. در همین موقع بود که سازمان مجاهدین خلق، پشتوانه‌ای ارزشمندی که در درون حوزه‌های علمیه و در بین روحانیون مبارز و انقلابی داشت، از دست داد. به هر حال دستگیر و کشته شدن عده‌ای از اعضای سازمان، اجازه فعالیت بیشتر را از این سازمان گرفت و تنها با اوج‌گیری انقلاب در اواخر سال 1356 و 1357 توانستند به فعالیت مجدد رو بیاورند؛ ولی در به حرکت در آوردن ملت مسلمان ایران و اجتماعات عظیم مردمی و اعتصاباتی که رژیم را از پای درآورد، نقش چشمگیری نداشتند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی با اتخاذ روشهای متضاد و حرکات منافقانه نهایتاً به رویارویی با انقلاب پرداختند و در سال 1360 دست به اقدامات مسلحانه زدند که با مقابله قهرمانانه نهادهای انقلابی و مردم نهایتاً به غرب پناهنده شده و بعدها ننگ همراهی و همدستی با صدام را گردن نهادند.ر . ک: ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، تقی نجاری‌راد، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ تروریسم ضدمردمی، دفتر سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. سازمان مجاهدین خلق، پیدایی تا فرجام، دوره سه جلدی، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.