گزارش مأمور ویژه گزارش می‌دهد: از اعضاء فدائیان اسلام و مسلمانان مجاهد کسب اطلاع شده متعصبین مذهبی که عموماً با کاشانی نظر موافق دارند
تاریخ سند: 21 تیر 1332
گزارش مأمور ویژه گزارش می‌دهد: از اعضاء فدائیان اسلام و مسلمانان مجاهد کسب اطلاع شده متعصبین مذهبی که عموماً با کاشانی نظر موافق دارند
متن سند:
تاریخ: 21 /4 /1332گزارش
مأمور ویژه گزارش می‌دهد: از اعضاء فدائیان اسلام و مسلمانان مجاهد کسب اطلاع شده متعصبین مذهبی که عموماً با کاشانی نظر موافق دارند، از نظر تهیه و اجرای نقشه ترور زیر نظر دکتر بقائی کار می‌کنند و مسئولیت کلیه اموری که با ترور افراد ارتباط دارد، وسیله دکتر بقائی اداره می‌شود اکنون با تغییر اوضاع سیاست بین‌المللی نقشه‌ای برای ترور افراد وجود ندارد و جز شخص جناب آقای نخست‌وزیر افراد دیگری مورد دشمنی شدید مخالفین نیستند.(۱)
توضیحات سند:
1- حسین خطیبی که از یک طرف با دربار مرتبط بود و از طرف دیگر با بقائی به مشورت می‌نشست، سازمان نظامی و اطلاعاتی حزب زحمتکشان را هر چه بیشتر متشکل می‌کرد. افسران مرتبط با وی، با سرلشگر زاهدی رئیس کانون افسران بازنشسته، دیدارهایی انجام می‌دادند، در حقیقت در یک سال پیش از وقوع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ خط‌مشی باند بقائی در برابر نهضت ملی آشکار شده بود. وقتی که اختلافات به اوج رسید، طرحی دیگر برای فلج کردن نهضت ملی توسط حسین خطیبی مسوول سازمان نظامی و اطلاعاتی حزب زحمتکشان اجرا شد. این طرح قتل سرتیپ افشار طوس بود.روزی که افشار طوس ربوده شد، خطیبی به بقائی تلفن کرد و اطلاع داد که با عده‌ای از افسران به خانه او آمده‌اند که نهار بخورند. بقائی از مجلس به خانه آمد. خطیبی او را از جریان ربودن افشار طوس مطلع کرد و گفت که الان درباره سرنوشتش متزلزل شده‌اند که چکار بکنند» در ادامه خطیبی درخواست کرد که چیزی بگوید تا افسران دلگرم شوند بقائی به نزد افسران رفت. گفته شد که برخی معتقدند او باید مرخص شود و این برای همه خطر دارد. عده‌ای دیگر گفتند که او را نگهدارند تا وضع روشن شود و اگر خواست فرار کند او را بکشند. بقائی گفت «خدا کند بخواهد فرار کند و به مجلس بازگشت. متعاقب این سخن بقائی افشار طوس به قتل رسید. خطیبی به افسران وعده داده بود که با ربودن افشار طوس حکومت متزلزل می‌شود و بقائی نخست‌وزیر خواهد شد. در همین ایام سازمان اطلاعاتی و مخفی حزب زحمتکشان با انتشار اعلامیه‌های رعب‌انگیز به تشنج دامن می زد. نخستین اعلامیه در ۲۰ خرداد ماه سال ۱۳۳۲، درست زمانی که خطیبی در زندان به سر می‌برد، منتشر شد. متن اعلامیه چنین بود:
«هم‌میهنان، برادران و خواهران، هم‌نوعان شما یعنی بینوایان، برای نجات مشروطیت و طرفداری از قانون اساسی و از بین بردن فاصله طبقاتی و اصلاحات اساسی و فوری و نابود ساختن عمال بیگانگان و خاتمه دادن به کار‌شکنی‌های بی‌شمار حکومت‌های طومارساز و هوچی‌گر و عوام‌فریب، کمیته‌ای به نام کمیته مجازات تشکیل داده‌اند و به زودی از طرف کمیته مجازات... که توسط بینوایان ساخته شده است در حساس‌ترین نقطه تهران آزمایش کوچکی به عمل خواهد آمد. سپس مبارزه جوانمردانه بینوایان در اعلامیه‌ای آغاز خواهد شد. درود فراوان به بینوایان از همه چیز محروم ایران.
جمعیت بینوایان – کمیته مجازات.
در همین ایام اعلامیه‌های سراپا منافقانه‌ای از گروهی تحت عنوان «کمیته سری مرگ» منتشر می‌شد این اعلامیه‌ها چنان که از شعارهای آن برمی‌آید، از طرف حزب زحمتکشان و سازمان‌های مخفی آن پخش می‌شد. در قسمت‌هائی از اعلامیه شماره (۲) چنین می‌خوانیم:
«به نام خداوند بخشنده مهربان درود به روان پاک محمد اعلامیه شماره (۲) کمیته سری مرگ، وکلای مجلس شورای ملی، روی سخن امروز و دو هفته قبل ما با شماست... شما نه تنها به اخطار ما توجه نکردید بلکه عده[ای] از بیشرف‌ترین مخلوقات بشری که به نام نماینده در میان شما هستند، به جای طرد دکتر محمد مصدق دست‌ها را تا مرفق بالا زده با هوچی‌گری برای هیپنوتیزم ملت، مبادرت به میتینگ آن هم آن میتینگ مفتضح نمودند، الحال مجدداً به شما سرگشتگان مایل به مقام و زندگی اخطار می‌کنیم خیانت به ملت ایران در قاموس سربازان فدائی مکتب مقدس ما نتیجه‌اش مرگ است در اهتزاز باد پرچم مقدس اسلام»
شعبه اجرائیات کمیته سری مرگ
سازمان مخفی حزب زحمتکشان شعب خود را در سایر نقاط هم دایر کرده بود یکی از این شعب در کرمان تأسیس شده بود که در روز ۲۸ مرداد با همکاری اوباش آن منطقه سرهنگ سخائی رئیس شهربانی کرمان را با وضع فجیعی به قتل رسانید. بقائی از حربه ترور و ابزار ارعاب و وحشت به خوبی سود می‌جست. اعتقاد به ایجاد رعب یکی از خصایص شخصیتی او به شمار می‌آمد. در آستانه کودتای ۲۸ مرداد بسیاری از مسایل، علنی‌تر شده بود. بالاخص بعد از ماجرای قتل افشار طوس ارتباط پیچیده بقائی با شبکه‌ای از افسران اخراجی باند چاقوکشان، به رهبری شعبان بی‌مخ علنی‌تر شد.
رک: حسین آبادیان، زندگینامه سیاسی دکتر مظفر بقائی، صفحات ۱۵۰ - ۱۷۳