تاریخ سند: 25 فروردین 1349
موضوع: ارسال نامه بدون امضاء به وزارت اطلاعات
متن سند:
از: 20 ه 5
به: 327 شماره: 37522 /20 ه5
در مورد اظهارات سرلشگر خسروانی
اخیرا نامه بدون امضائی که نویسنده نامه خود را یکی از کارکنان سازمان
تربیت بدنی ایران معرفی نموده بعنوان آقای منصور1 وزیر اطلاعات بوزارتخانه
مزبور واصل و نویسنده طی
آن مطالبی در مورد شرکت
تیم فوتبال کشور اسرائیل
در مسابقات جام
باشگاههای آسیائی و
اظهارات غیرمنطقی و
خارج از نزاکت سرلشگر
خسروانی رئیس سازمان
تربیت بدنی و تفریحات
سالم در این مورد درج که
یک برگ رونوشت نامه
مزبور به پیوست تقدیم
می شود.
توضیح منبع: نویسنده نامه
از ذکر نام و یا امضاء
خودداری ضمنا نامه ارسال
بوسیله پست و ماشین شده فرستاده شده است.
نظریه رهبر عملیات: بعلت اعتماد به منبع به صحت اظهاراتش میتوان صحه
گذارد.
نظریه 20 ه 5: نظریه رهبر عملیات مورد تائید است.
اسفند
توضیحات سند:
1ـ جواد منصور فرزند رجبعلی
منصورالملک و برادر حسنعلی
منصور به سال 1304 ه ش در
تهران متولد شد.
برای تحصیلات
عالیه راهی آمریکا شد و از
دانشگاه کالیفرنیا در شهر
لوس آنجلس آمریکا در رشته
اقتصاد و مدیریت بازرگانی
فارغ التحصیل شد.
در 1328 ش
عضو وزارت امور خارجه شد و
از 1330 تا 1332 ش وابسته
مطبوعاتی سفارت شاهنشاهی
ایران در واشنگتن گردید.
عضو
دائمی نمایندگی ایران در سازمان
ملل متحد دفتر اروپایی در شهر
ژنو (از 1332 تا 1334)، عضو
قسمت تشکیلات بین المللی
وزارت امور خارجه 1334 تا
1335، رئیس دفتر روابط
عمومی در سازمان برنامه از
1335 تا 1337 ش و معاون
بانک توسعه صنعتی و معدنی
ایران از 1337 تا 1342، از تیر
1342 معاون نخست وزیر و از
بهمن 1343 ش وزیر مشاور و
عضو مؤسس کانون مترقی و عضو
مؤسس و هیئت اجرائیه حزب
ایران نوین از 1346 ش تا 1350
وزیر اطلاعات تا آبان 1350
مدیر عامل کانون بانکها و از
1350 تا 1355 رئیس کل بیمه
مرکزی ایران بود.
بنابرگزارش ساواک «مدیر مجله
فردوسی اظهار داشته که جواد
منصور عضو رسمی «سیا» امریکا
دستور داده که از درج اخبار ضد
امریکایی در مطبوعات
خودداری گردد.
» وی از اعضای
هیئت مدیره دفتر سیاسی حزب
ایران نوین و از طرفداران
سیاست غرب بویژه امریکا بود.
نامبرده همچنین عضو لژ
فراماسونری (لژ تهران ـ لژ
کوروش) بود و طبق گزارش
دیگری از ساواک به همراه
منوچهر آزمون در سال 1351
سوء استفاده مالی از وجوهات
تبلیغات رادیو که در اختیار
وزیر بوده انجام داده اند که به
نظر ساواک یکی از دلایل قابل
طرح در مسئله استعفای
مشارالیه از وزارت اطلاعات
این مسئله بوده است.
منبع:
کتاب
پرویز خسروانی به روایت اسناد ساواک صفحه 218