موضوع : مبارزه برای آزادی آیت الله طالقانی و زندانیان سیاسی
تاریخ سند: خرداد 1357
موضوع : مبارزه برای آزادی آیت الله طالقانی و زندانیان سیاسی
متن سند:
از : مجله الثوره ارگان سازمان مقاومت فلسطین زندگی آیت الله سیدمحمود طالقانی به خاطر مبارزه با استبداد شاه سراسر همراه با رنج و زندان و تحمل انواع سختی ها از سوی رژیم شاه می باشد، این مبارزه به خاطر آزادی رابطه فراوانی با انقلابیون فلسطین و نهضت آزادی بخش فلسطین دارد و به همین جهت ما مختصری از زندگی این روحانی اسلامی بزرگ را منتشر می کنیم : آقای طالقانی در سراسر حیات پرثمر و شکوفای خود در صفوف مردم و برضد نظام استبدادی شاه مبارزه کرده و لحظه ای از این زندگی پربرکت در راه تسلیم صرف نشده است.این مبارزه از زمان دیکتاتوری رضاشاه آغاز شده و پس از شهریور 1320 (1941) و سقوط دیکتاتوری رضاشاه به شکلی فعال در نهضت های ملی و دینی ایران ادامه یافت و در دوران حکومت دکتر مصدق در کنار مبارزه ملت با استعمار انگلیس و پس از سقوط دکتر مصدق و بازگشت تسلط شاه و نفوذ امپریالیزم به سال 1332 (1952) این روحانی عالیقدر همچنان در نهضت مقاومت ملی به طور فعال شرکت کرد و در این دوران منبر و محضر درس او مرکز پرتحرک و فعالی برای اجتماع مبارزان راه آزادی ایران بود.
آقای طالقانی از مؤسسین نهضت آزادی ایران به سال 1961 بود و در محور مبارزات این نهضت در سال 1962 همراه با سایر رهبران نهضت دستگیر و زندانی شده همانگونه که به دفعات طعم زندان را چشیده بود این بار دادگاه نظامی او را به ده سال زندان محکوم کرده و به سبب دستگیری رهبران نهضت آزادی فعالیت این گروه که فعال ترین گروه جبهه ملی ایران بودند دچار رکود شد.
پس از مدت پنج سال آیت الله طالقانی از زندان آزاد شد ولی این مبارز بزرگ راه آزادی و اسلام پس از زندان نیز راه مبارزه را ترک نکرد و همچنان از چهره های بزرگ نهضت مقاومت ملی ایران در برابر نظام فاسد شاه باقی ماند و در نتیجه همین مداومت دوباره در سال 1974 دستگیر و زندانی شد و تاکنون نیز همچنان در زندان بسر می برد.
این روحانی بزرگ پس از مدتها زندان و تبعید به خاطر ایمان به آزادی و دفاع از منافع مردم وطن خود پیوسته مورد کینه و نفرت نظام استبدادی شاه قرار دارد.
او به خاطر همین ایمان و صداقت چه هنگامی که در تبعید بود و چه در زندان همواره مورد احترام و ستایش مردم می باشد و محضر او پیوسته مرکز مراجعه شاگردان و دوستان زندانی و سایر مبارزان محکوم می باشد.
شجاعت و عظمت روحی او در روبرو شدن با مزدوران رژیم و منافقین و تسلیم طلبان و کوته نظران و جرأت و شهامت او در درگیری و مواجه با مأمورین و جلادان رژیم در داخل زندان و در تبعید مثل اعلی فضیلت و شجاعت انسانی است و به همین جهت کلیه توطئه های رژیم برای سلب اعتماد و تضعیف موقعیت اجتماعی آیت الله طالقانی تاکنون با شکست و رسوایی روبرو شده است.
آیت الله طالقانی از جمله اولین مبارزانی بود که از مدتها قبل خطر نفوذ صهیونیزم1 جهانی را در میان امت مسلمان خاطرنشان کرد و از سالها قبل با شدت تمام برای رسوا کردن رژیم شاه در همدستی با اسرائیل و بر اسلام حمله شدید قرار داد و به مبارزان آزادی ایران اهمیت مبارزه علیه صهیونیستها و دوستان آن را گوشزد نمود.
آیت الله طالقانی به فلسطین و مبارزه ملت قهرمان فلسطین عشق می ورزد، او در سالهای 50 برای اطلاع نزدیک از مصیبتهایی که دشمن بر سر مردم فلسطین آورده چندین بار به بیت المقدس سفر کرد و در چارچوب شرکت در کنفرانسهای اسلامی از نزدیک به مسائل مردم فلسطین و خواستهای مشروع آنها آشنا شد.
وقتی که انقلاب فلسطین2 آغاز شد آیت الله طالقانی اولین کسی بود که به حمایت از آن برخاست و برای جمع کردن اعانه و کمک به این انقلاب علیرغم ضدیت نظام شاه با این انقلاب و با اقدامات این روحانی بزرگ دامن همت به کمر زد.
نظام بورژوازی ایران اکنون در سرکوبی مخالفین و مبارزان راه آزادی با استفاده از وحشیانه ترین وسایل و همچنین در ایجاد شرایط رفاه برای کسانی که سر تسلیم و عبودیت بر آستانه قدرت می گذارند تجربه های زیادی اندوخته است اما هیچ یک از این وسایل نتوانسته است آیت الله طالقانی و مبارزانی نظیر او را از میدان مبارزه خارج کند و آنها را به راه تسلیم و بندگی رژیم درآورد، آنها همچنان از نشستن بر سر سفره ای که نظام استبدادی شاه از خون ملت ایران چیده است خودداری می کنند زیرا آنها به مصالح خلقهای ستمدیده ایران ایمان دارند و علیرغم همه رنجها و مصیبتهایی که رژیم شاه آنها روا داشته است بر سر ایمان خود ایستاده اند.
و امروز آیت الله طالقانی این روحانی بزرگ اسلامی در سن 75 سالگی و سنین کهولت همچنان زندانی رژیم استبدادی شاه است و اما تنها جرم او دفاع از مصالح مردم و مبارزه بر ضد ظلم و جور رژیم می باشد و به همین علت است که اکنون او بار دیگر به ده سال زندان محکوم شده است.
ما از تمام نیروهای انقلابی و آزادی خواه و دموکراتیک در انحاء عالم می خواهیم که صدای اعتراض خود را بر ضد نظام استبدادی شاه و برای آزادی آیت الله طالقانی و سایر زندانیان سیاسی ایران بلند کنند.
درود بر مبارز بزرگ آیت الله طالقانی و همه مبارزان زندانی ایران تکثیر از ( فجر اسلام )
توضیحات سند:
1ـ حرکتی که در سال 1897 توسط «تئودور هرتسل» یهودی اتریشی، در اوّلین کنگره جهانی صهیونیستها در شهر پازل سوئیس به وجود آمد، با این اعتقاد و هدف که یک ملت واحد یهود، مرکب از یهودیان سراسر جهان وجود دارد، خواستار تاسیس کشوری یهودی و ترجیحا در فلسطین شد.صهیونیستها در همگامی با استعمارگران اروپائی، بخصوص استعمار انگلیس و در اتحاد با آنها، این واقعیت را که در فلسطین، عملاً ملتی با تمدن اصیل و غنی سکونت دارد، نادیده گرفتند.
در واقع، صهیونیسم، حرکت سیاسی ساخته پرداخته سرمایه داران یهودی اروپائی، بعدها امریکائی با محتوای ناسیونالیسم افراطی جنگ طلبی و توسعه طلبی است که خواسته های خود را، نه تنها به حساب ملتی دیگر که هیچ نقشی در یهودی ستیزی نداشته و ندارد، بلکه به حساب یهودیان جهان تحقق بخشیده است.
صهیونیستها برای تحقق هدفهای خود در فلسطین، به تمامی اشکال تروریسم و حیله گری، تجاوز، تعدی، کشتار، غارت ...
روی آوردند و به این ترتیب، فلسطینیهای مظلوم را، با قدرت و پشتیبانی سازمان ملل و قدرتهای متجاوز جهان، آواره نمودند و در سال 1328، تشکیل دولت اسرائیل را در یکی از مهمترین نقاط سه قاره دنیا و در قلب ذخایر انرژی خاورمیانه و در نقطه متراکم و متمرکز مسلمانان، اعلام کردند.
صهیونیسم، از نظر خارجی در خدمت امپریالیسم جهانی قرار دارد.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در تاریخ 10 /11 /1975، بیانیه ای به تصویب رساند که مقرر می دارد: «صهیونیسم، شکلی از شکلهای نژادپرستی و تبعیض نژادی است».
در جهان عرب، شناسائی دولت اسرائیل، می تواند به معنی دست کشیدن فلسطینیها، از حقوق تاریخی و آینده شان در فلسطین باشد؛ و خطری دائم و مستمر علیه «اسلام»، «کشورهای اسلامی»، «منافع مسلمین» در منطقه به شمار آید.
خاصه آنکه «اسرائیل» ـ که مفهوم نامشخص و نامحدودی از کشورش دارد ـ تنها کشور جهان است که خود را کشوری در حال تکوین می نگرد.
بدین ترتیب، تجاوز و توسعه طلبی و نقض حقوق دیگران، از اموری است که در ماهیت آن قرار داد.
حمایت بی چون و چرای آمریکا از این «پادگان» و «پایگاه» امپریالیستی، هدفی جز سلطه روزافزون ابرقدرت متجاوز نیست.
(فرهنگ علوم سیاسی، 466) 2ـ آیت الله طالقانی، اندکی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، پیرامون فلسطین گفته است: مردم ایران، درباره مسئله فلسطین، هرگز بی تفاوت نبوده اند.
صدای مظلومیت آنها، ایران و خارج ایران، همه جا منعکس می گردد، حضور من در کنفرانسهای اسلامی کراچی، بیت المقدس، مکه و قاهره در زمان عبدالناصر، اصلاً برای دفاع از حق فلسطینیها بود.
چون دشمن فلسطینیها، فقط دشمن فلسطین نیست و نبوده، بلکه دشمن همه عالم اسلام است.
پیروزی فلسطینیها، پیروزی ماست و خدای ناخواسته، شکست آنها، شکست ما.
به یاری خدا و تبعیت از اولیای اسلام، امیدواریم معاضدت و همفکری و همیاری ما، بعد از این بیشتر خواهد شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در سخنرانی دانشگاه تهران، از خاطرات خود گفتند: در سال 1328، اوّلین سفری که موتمر (کنفرانس) فلسطینی رفتم، از نزدیک به آوارگان فلسطین اندیشیدیم.
از کشورهای اسلامی و عربی، به کنفرانس آمده بودند.
ولی بعضی فقط حماسه می خواندند و تظاهر به طرفداری از این مظلومین و مسجد غصب شده داشتند.
از نزدیک افسردگی، ظلم و حق خوردگی مردم فلسطین را می دیدیم که چگونه اینها مورد حمایت و مورد اتفاق سازمان ملل و همان دنیائی و همان کشورهائی واقع شده اند که اینها را آواره کردند.
اوّل از سرزمینشان راندند و بعد به صورت یک مشت فقیر و بیچاره، به اینها کمک می کردند.
چه بسا در مسیر بیت المقدس و خلیل الرحمن، می دیدم که عده ای از این آوارگان، در یک سوی سیمهای خاردار بودند و بعضی در سوی دیگر.
یک عده اقوام و خویشان، در آن سو بودند و کسانی در این سو.
به طوری که از دور، با دست و حرکت می توانستند با هم اشاره کنند.
زیر نفوذ و قدرت پاسداران صهیونیزم، این وضع را دیدیم.
ولی همین مردم، همین مردمی که آواره و جیره خوار شدند و در چهره های گرفته، چهره های ماتم زده، چهره های شکست خورده داشتند، طولی نکشید همین مردمی که در فلسطین قبل از غصب، یک عده مردم کشاورز عادی سر به زیر بودند، بعد از غصب، همین تحقیرشده ها، تبدیل شدند به مردان و زنان مبارز و پرخاشگر و پرحماسه ای که شرق میانه را، از حماسه خود پر کردند و به تمام دنیا، حماسه مظلومین را، الهام بخشیدند ...