تاریخ سند: 1 آذر 1348
متن سند:
شماره : 378 مدیریت محترم کل مطبوعات وزارت اطلاعات پاسخ نامه شماره 8898 مورخ 28 /8 /48 موضوع خودداری از چاپ نام پرویز لوشانی بعنوان سردبیر مجله در سرلوحه خواندنیها، قبل از توجه بشرایط قانونی سردبیری و لزوم تأیید صلاحیت اخلاقی آن با ابراز مسرت از توجه دقیق و دائمی آن اداره باجرای کلی مفاد قانون مطبوعات از آنجا که شخص اینجانب و مؤسسه خواندنیها پیوسته سرمشق اطاعت از قانون بوده و خواهان همکاری با مجریان آن میباشیم، با ابلاغ رونوشت نامه آن اداره بچاپخانه دستور اجرای آن صادر شد.در راه انجام همین همکاری و به نیت جلب اعتماد و اطمینان هرچه بیشتر دولت مبعوث شاهنشاه بود که چهارماه تمام جسم و جان نیالوده خواندنیها و سرمایه و انرژی خود و فرزند جوان و از همه مهمتر افکار خوانندگان آنرا چون خرگوش لابراتوار در معرض آزمایشهای کودکانه و مغرضانه این ناطبیبان گذاشته، بی دم زدن از چون و چرا بتصور اینکه آنچه ایشان میگویند و مدعی انجام آن هستند، خواست جانان است و مصلحت کشور، بجان قبول کردیم تا سر انجام بقیمت از دست دادن ثلث تیراژ ثابت خواندنیها و از آن مهمتر حیثیت و اعتبار سی ساله آن در میان مردم، روح و خون خود را مسموم کردیم، ولی خرسندیم که دستگاه و اجتماع را بخطر تماس با این قبیل میکرب ها آگاه کردیم.
متأسفانه مصالح عالی و کلی دستگاه و وطن مشترکمان اجازه نمیدهد در اینجا موجباتی که باعث شد این آدم را ندیده و نشناخته بخواندنیها راه بدهم تا آنجا که علاوه بر اختیار تام در چاپ و انتخاب و انتشار مجله در وظایف مربوط بمدیر هم مداخله کرده عرصه را بر صاحب مؤسسه تنگ کند و بی اجازه و موافقت او خود را سردبیر معرفی کرده در سرمقاله بمدیر مؤسسه فحش بدهد و بخوانندگان از قول مجله وعده های انجام نشدنی بیهوده تحویل دهد بیان کنم همینقدر باطلاع آنجناب میرساند، خونسردی توأم با حسن نیت و بردباری فوق العاده ای که اینجانب شخصا بخاطر مصالح کلی مملکت و باتکاء حسن نیت رئیس دولت و وزیر محترم اطلاعات در برابر ناروائیها و ندانم کاریها و زیانهای مادی و معنوی این شخص متحمل شده ام، در تمام مدت سی سال انتشار خواندنیها و بدوران های حکومت نظامی و هرج و مرج متحمل نشده بودم و بهترین شاهد در اینمورد شخص معاون محترم وزارت اطلاعات جناب آقای نیکوخواه میباشد که با ژستی پدرانه چون معلمی دانا طرفین را اندرز میداد.
با این تفاوت که یکی می پذیرفت و دیگری اصولا باندرز و معلم معتقد نبود.
بنابراین این عدم صلاحیتی که بآن اشاره فرموده اید از مدتها پیش بر ما معلوم بود و بآنجاها که باید تذکر بدهیم هم تذکر داده ایم و مدارک کافی هم ارائه کرده ایم، امّا چه چاره با بخت گمراه! اکنون ضمن اعلام آمادگی کامل برای انجام دستور آن اداره توجه آنجناب را بنکات مترتّب بر آن معطوف داشته و چون قصد ما همکاری صادقانه با دستگاه میباشد خود را موظف بیادآوری بموقع آن میدانیم : 1ـ بمحض برداشتن نام آقای پرویز لوشانی از روی مجله و باقی ماندن خود او و دارودسته در اداره مفهومش این است که مطالب و مندرجات مجله بمسئولیت شخص دیگری که جز مدیر نمیتواند باشد منتشر میشود، در اینصورت اگر خطائی مرتکب شدند چنانکه صفحه 9 شماره امروز (اول آذر 48) را با دو نوع مطلب غیر مجاز منتشر کرده و بدست مردم داده اند، تکلیف چیست؟ مسئول کیست؟ بنابراین اگر مفاد نامه آن اداره را اجرا کنیم که نمیتوانیم بکنیم چگونه میتوانیم مسئولیت مندرجات مجله ای را که در آن فعلاً کوچکترین دخالتی نداریم و دیگری انتخابش کرده بر عهده بگیریم و اگر اجرا نکنیم چطور میتوانیم دعوی اطاعت از قانون و مقررات و همکاری با دستگاه مجری آنرا بکرسی بنشانیم؟ 2ـ اینکه مرقوم داشته اید پیش از معرفی آقای پرویز لوشانی بسمت سردبیر آن مجله و «تصویب مراتب» از درج نام مشارالیه خودداری شود، خودبخود مفید این معنی است که پس از معرفی و تصویب مراتب میتوان اینکار را کرد.
در حالیکه نامبرده بشهادت اسناد و مدارک موجود صرف نظر از صلاحیت اخلاقی و عملی که فاقد آنست شایستگی و صلاحیت کار در نشریه ای چون خواندنیها را نداشته و نمیتواند داشته باشد، و خلع ید از امثال این آدم که زیان غرور نابجا و نادانی و بی تجربگی آنها بدیگران زودتر و زیادتر از خودشان عاید میشود هر قدر که زود انجام بگیرد باز هم دیر خواهد بود.
در پایان چون نیت اینجانب بیش از هر وقت دیگر در همکاری با دولت مبعوث شاهنشاه کمک بدستگاه در اجرای منویات معظم له میباشد نه پرونده سازی برای دیگران و یا انتقام از این و آن بمنظور اثبات این همکاری و ثبوت حسن نیت در آن خواهشمند است متقابلاً با ما همکاری فرموده راهنمائی فرمائید که چگونه میتوانیم بهدف مقدس و مشترکمان زودتر و آسان تر برسیم موقع را مغتنم شمرده احترامات عدیده را تقدیم میدارد ع ـ امیرانی