موضوع: اظهارات حسینعلی موحدی دبیر دبیرستان حکیم سنائی
تاریخ سند: 1 دی 1355
موضوع: اظهارات حسینعلی موحدی دبیر دبیرستان حکیم سنائی
متن سند:
از: 10ﻫ2 تاریخ: 1 /10 /2535[1355] 13551001به: 324 شماره: 10034 /10ﻫ 2
موضوع: اظهارات حسینعلی موحدی دبیر دبیرستان حکیم سنائی
روز پنجشنبه 18 آذرماه 2535 در دفتر دبیرستان حکیم سنائی تعدادی از دبیران حضور داشتند و پیرامون وضع ترافیک گفتگو می‌کردند که آقای حسینعلی موحدی نجف‌آبادی اظهار داشت بلی اروپا آنچنان است و ما که به تمدن بزرگ رسیده‌ایم این چنین. نامبرده سپس افزود اعتصابات دانشجویان بیشتر به خاطر این است که چرا افرادی که می‌خواهند مطلبشان را بگویند اعدام می‌کنند و حاضر نیستند که حرف‌هایشان را گوش دهند در حالی که اگر قرار باشد اعدام واقعی صورت گیرد باید خانم پارسا1 وزیر سابق اعدام شود که میلیون‌ها تومان دزدی کرد و همه می‌دانند ولی کسی با او کاری ندارد یا دریابان رسائی2 که آنقدر دزدی نموده بود که مبلغ 5 میلیون تومان بلافاصله در دادگاه چک کشید و جریمه‌اش را پرداخت ضمناً در همان روز دو تن از دبیران دیگر به اسامی زهتاب و پرورش با هم در مورد سخنان موحدی گفتگو می‌کردند که زهتاب به پرورش گفت موحدی در امر ترافیک صاحب نظر است.
نظریه شنبه: شنبه نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: مطالب اظهار شده از طرف حسینعلی موحدی با توجه به دسترسی شنبه مورد تایید است و به شنبه آموزش داده شد حتی الامکان حالات و افکار مشارالیه را زیر نظر داشته باشد.
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تایید است و قبلاً گزارشاتی در مورد موحدی به اداره کل سوم منعکس گردیده. ضمناً حسنعلی زهتاب و اکبر پرورش نیز دارای سابقه قبلی می‌باشد. الهام
نظریه جمعه: نظریه چهارشنبه مورد تایید است. پژواک
نظریه 10ﻫ : به امنیت داخلی دستور داده شد مراقبت‌های لازم را از نامبردگان به عمل آورد.
توضیحات سند:
1. فرخ‌رو پارسای، فرزند فرخ‌دین، در سال 1301 ﻫ ش در خانواده‌ای بهایی در تهران یا قم به دنیا آمد. پارسای تحصیلات خود را تا درجه دکترای پزشکی ادامه داد و سمت‌هایی از جمله: دبیر دبیرستانهای تهران، نماینده‌ی مجلس شورای ملی و معاون پارلمانی وزارت آموزش و پرورش را عهده دار بود. در سند زندگینامه ساواک‌ِ وی چنین آمده است: «نامبرده فاقد سابقه مضره سیاسی بوده و طرفدار سیاست غرب و رژیم مشروطه سلطنتی و عضو حزب «ایران نوین» و کانون مترقی و رئیس جمعیت زنان دانشگاهی می‌باشد. مشارالیها زنی محتاط، ترسو، معرفی شده و همسر تیمسار شیرین‌سخن است.» گزارش خبری تاریخ 18 /11 /42 حاکی است که در محل جامعه لیسانسیه‌های وابسته به رضا معرفت، ناصر هیدی مدیر دبیرستان ملی مدائن اظهار داشته‌است: «خانم دکتر پارسای، مبلغ ششصد هزار تومان از وجوه دبیرستان رضاشاه کبیر سوءاستفاده نموده منتهی سعی می‌شود که سروصدای موضوع بلند نشود. لیکن در بخش دو فرهنگی، کلیه کارمندان از جریان باخبر شده‌اند و معرفت گفته‌های وی را تائید نموده است».طبق گزارش دیگری از ساواک، مشارالیها بهایی بوده و به خاطر ترس از روحانیت و اوج‌گیری مخالفت با وی سعی داشته تا قضیه بر ملا نشود.
در یکی از گزارش‌های ساواک در تاریخ 8 /9 /52 راجع به وی آمده است: «نامبرده بالا اظهار داشته وقتی خانم پارسای وزیر آموزش و پرورش از سفر خارج از کشور برگشته، هفت چمدان پر از اجناس مختلف با خود آورده و مأموران گمرک با ترخیص آنها مخالفت نمودند، لذا راننده مذکور با مراجعه به رئیس گمرک چمدانها را گرفته و تحویل خانم وزیر داده و مشارالیه در مقابل این خدمت به رئیس ناحیه 11 آموزش و پرورش تلفن زده و از طریق رئیس اداره مزبور یک گواهینامه ششم ابتدایی با معدل 25 /13 به وی داده است.» ساواک تهران در گزارش‌های بعدی مدرک تحصیلی نامبرده‌ی فوق و وضعیت روحی و رفتاری‌اش را مورد بررسی و تائید قرار داده است. ضمناً جامعه‌ی زنان ایرانی در نامه‌ای به فرح، خواستار برکناری و عدم شرکت رسمی مشارالیها در مراسم جمعیت جامعه‌ی زنان شده‌اند. پارسای در دوران تصدی خود در وزارت فرهنگ، مروج فساد و بی‌دینی بود و به دلیل مذهب بهائیت و ضدیت با اسلام، مدارس اسلامی، خصوصاً مدارس دخترانه را همواره تحت فشار و محدودیت قرار می‌داد. در چندین مورد با همکاری ساواک و هجوم به مدارس دخترانه، چادر و روسری دختران را برداشته و هتک حرمت کردند. وی عضو کلوپ روتاری ایران بود و پدرش اولین کسی بود که نخستین مجله‌ی اختصاصی زنان را نشر داد، پارسای نماینده دوره‌ی 21 مجلس شورای ملی بود و پس از مدتی معاونت پارلمانی وزارت آموزش و پرورش در 2 /8 /47 به جای آقای هدایتی وزیر آموزش و پرورش شد و تا 10 /2 /53 در این پست باقی ماند. او قبل از وزارت مالک یک آموزشگاه دخترانه بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و پس از محاکمه توسط دادگاه انقلاب اسلامی در اردیبهشت 1359 به مرگ محکوم شد.
ر.ک: زنان دربار به روایت اسناد ساواک، فرخ‌رو پارسای، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1382
2 - فرج‌الله رسایى گیلانى، فرزند اروجعلى در سال 1289 ﻫ ش در بندرانزلى متولد شد. وی فرمانده نیروى دریایى پهلوى بود و در پرونده انفرادى وى در ساواک درباره تحصیلاتش چیزى ذکر نشده است. نامبرده آجودان مخصوص شاه نیز بود و در دوره هفتم مجلس سنا نماینده انتصابى شاه شد. در سال 1356 شاه جهت درمان دخترش پنج هزار دلار به صورت بلاعوض به وى داد.
تیمسار دریادار فرج‌الله رسائى در سال 1351 یک جلد کتاب با عنوان دوهزار و پانصد سال بر روى دریاها به فرح و شاه هدیه کرد و به مناسبت تأسیس نیروى دریایى در 14 آبان ماه سال 1350 هدیه‌اى براى اسدالله علم وزیر دربار فرستاد، که متقابلاً از وى تشکر شد.
رسایی گیلانی نشان‌هاى درجه یک و دو همایون و درجه دوم تاج را از شاه دریافت کرد و در تشکیلات فراماسونرى عضویت داشت.