موضوع: ناصر مکارم شیرازی
تاریخ سند: 3 شهریور 1352
موضوع: ناصر مکارم شیرازی
متن سند:
از: 20 ﻫ 12 تاریخ: 3 /6 /1352به: 312 شماره: 4597 /20 ﻫ 12
موضوع: ناصر مکارم شیرازی
نامبرده فوق از ساعت 2015 الی 2115 روز 25 /5 /52 در حسینیه بنی‌فاطمه واقع در سرچشمه منبر رفت. ابتدا به سؤالی که آیا حضرت علی هنگامی که خواست به جنگ سران سپاه دشمنانی که مدینه را محاصره کرده بودند برود آیا می‌دانست که پیروز می‌شود یا خیر؟ جواب داد و گفت حضرت علی آن موقع هنوز امام نبود چون پیامبر زنده بود و اما ما می‌گوییم که آیا حضرت علی می‌دانست که اگر در بستر پیغمبر بخوابد نخواهد مرد، یا اینکه امام حسن می‌دانست در کوزه زهر است و یا امام رضا می‌دانست که در انگور زهر وجود دارد یا نه؟ اما اینکه اگر حضرت علی می‌دانست چون به جای پیغمبر بخوابد نخواهد مرد، این که فداکاری نمی‌شود. یا اینکه می‌دانست اگر در جنگ با سران سپاه اگرچه زخمی شود نمی‌میرد، فداکاری نبود. در این صورت جهاد ما بالاتر از آن خواهد بود. اما علم امام‌ها دائمی و ارادی بود، ولی چون اراده نکردند همه از بین رفتند مانند یک ریاضی‌دان بزرگی که در علم ریاضی متبحر است ولی چون از او سؤال شود پس از فکر و مطالعه جواب خواهد داد، می‌تواند بداند ولی باید اراده کند؛ یا پستچی که نامه را به دست او می‌دهند او چون اراده کند می‌تواند در پاکت را باز نموده از موضوع نامه مطلع گردد، همانگونه که بعضی از نامه‌ها را کنترل می‌کنند. ناطق سپس درباره معاد صحبت کرده و این چنین اظهار داشته است چون انسان دارای دو جنبه (1. جنبه عقلی. 2. جنبه عاطفی) می‌باشد و کلام‌الله مجید نیز مسائل را از دو جنبه بررسی کرده است جنبه عقلی که اثباتی است مانند ریاضیات و جنبه عاطفی سلیقه‌ای است مانند ادبیات. ناطق درباره معاد و تفسیری از زنده شدن مجدد انسان در روز قیامت مطالبی عنوان نموده است. در جلسه مذکور حدود یکهزار نفر حضور داشتند که آقایان امین. حسین میر‌نامی. محمد محمدیان. جلال هاشمی. داود رجبی. صیفی‌کاران نیز حضور داشتند. کتب زیادی منجمله کتب فاطمه، فاطمه است. پدر و مادر ما متهمیم. جواب به انتقادات. یادآوران از دکتر علی شریعتی فروخته می‌شد و کتاب‌های دیگری نیز از مکارم و خزعلی1 به معرض فروش گذاشته شده بود.
نظریه شنبه. نظری ندارد
نظریه یکشنبه. مطالب مفاد خبر از ناحیه ناصر مکارم شیرازی عنوان شده است.
نظریه چهارشنبه. نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
توضیحات سند:
________1. آیت‌الله ابوالقاسم خزعلى فرزند غلامرضا در سال 1304ش در بروجرد متولد شد. تا ده سالگى به فراگیرى دروس ابتدایى پرداخت، سپس با خانواده راهى مشهد مقدس گردید و پس از طى دوره متوسطه، در سال 1321، در مدرسه نواب و مدرسه حاج حسن، ادبیات عرب و فقه را آموخت. سپس به قم مهاجرت کرد و مدت دوازده سال، محضر حضرت آیت‌الله بروجردى و دو سال محضر حضرت امام خمینی(ره) را درک کرد. آیت‌الله خزعلى در درس آیت‌الله محقق داماد تلمذ و از محضر مرحوم آیت‌الله علامه طباطبایى درک فیض کرد. ایشان در کنار تحصیل، به تدریس و تبلیغ مشغول گردید. بخصوص در خطابه و منبر، شهرت ویژه‌اى داشت و چون حافظ قرآن کریم و نهج‌البلاغه امیرمؤمنان بودند، بر محتوا و غناى منبرشان افزوده مى شد. در سال 1349 به جرم امضاء اعلامیه تأیید مرجعیت آیت‌الله خمینى به سه سال تبعید محکوم شد که شش ماه آن را تحمل کرد. سال 52 به بندر گناوه تبعید شد که پس از شش ماه مجدداً او را به دامغان تبعید نمودند. دو سال تبعید دامغان که به پایان رسید، در سال 1354 او را از مسجد الجواد تهران ربوده به زندان قزل‌قلعه منتقل کردند که 48 روز در انفرادى بود. در اردیبهشت سال 57 فرزندش حسین خزعلى در قم توسط نیروهاى گارد رژیم پهلوى به شهادت رسید. آیت‌الله خزعلی، پس از پیروزی انقلاب اسلامى، منشاء خدماتی فراوانی شد که یکی از آن‌ها، عضویت در فقهاى شوراى نگهبان بود. ایشان در شهریورماه سال 1394ش از دنیا رحلت کرد.