کشته شدن شیخ احمد ضیافتی کافی در تصادف اتومبیل و تظاهرات اخلالگرانه منجر به شهادت یک نفر پاسبان در مشهد، به هنگام تشییع جنازه متوفی در آن شهر
کشته شدن شیخ احمد ضیافتی کافی در تصادف اتومبیل و تظاهرات اخلالگرانه منجر به شهادت یک نفر پاسبان در مشهد، به هنگام تشییع جنازه متوفی در آن شهر
متن سند:
شیخ احمد ضیافتی کافی (یکی از وعاظ سرشناس مقیم تهران و بنیان گذار مهدیه کافی) در روز 29 /4 /37 برای زیارت عازم مشهد شده است.در ساعت 0600 روز 30 /4 /37 هنگامی که مشارالیه از قوچان به طرف مشهد در حرکت بوده اتومبیل او با دو اتومبیل دیگر تصادف و در نتیجه خود او و فرزند 10 ساله اش و هفت نفر دیگر کشته شده اند.
در ساعت 0800 روز 30 /4 /37 جنازه وی به مشهد حمل و در میدان فردوسی شهر مشهد در یکی از مساجد امانت گذارده شده و حدود 150 نفر جنازه را همراهی می کرده اند.
این عده در مسیر خود شعارهای ضدمیهنی داده اند.
ساعت 0830 روز 31 /4 /37 جنازه متوفی با شرکت حدود 10 هزار نفر از افراطیون مذهبی و طرفداران و روحانیون و وعاظ و سایر طبقات مردم، برای طواف به طرف صحن حضرت امام رضا (ع) حرکت داده شده و پس از طواف، آیت الله سید عبداللّه شیرازی1 بر جنازه نماز گذارده است.
متعاقبا برابر وصیت شیخ احمد کافی، جنازه وی به منظور طواف و قرائت قرآن در محل مهدیه کافی در تهران، به سمت فرودگاه مشهد حرکت داده شده و حدود ساعت 1500 روز 31 /4 /37 به تهران منتقل شده است.
در جریان اجتماع گروه کثیری به منظور تشییع جنازه مشارالیه در مشهد، پلیس به منظور متفرق کردن اجتماع کنندگان که تعدادی از آنان شعارهای ضدمیهنی می داده اند، وارد عمل شده و از سوی اخلالگران نارنجکی به طرف مأمورین پرتاب شده که منفجر گردیده، اما به کسی آسیبی نرسیده است.
در این جریان ضمنا چند نفر از عوامل اخلالگر با چاقو به طرف افراد پلیس حمله نموده و یک پاسبان به نام علی اصغر اکورزاده از ناحیه شکم مورد اصابت چاقو واقع و پس از انتقال به بیمارستان به علت عدم تأثیر معالجات، شهید شده و پنج نفر دیگر از مأمورین انتظامی جراحاتی برداشته و ضارب پاسبان شهید به وسیله مأمورین دستگیر شده است.
متعاقب این حادثه گروههایی از شرکت کنندگان در تشییع جنازه، در دستجات کوچکتر تقسیم و به دادن شعارهای ضدمیهنی پرداخته و مبادرت به شکستن شیشه های بانکها و پرتاب سنگ و آجر به سوی مأمورین نموده اند و مأمورین به پراکنده ساختن آن ها اقدام کرده اند.
ارزیابی خبر: خبر فوق صحت دارد.
اقدامات انجام شده : مراتب به نخست وزیری اعلام گردیده است.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سید عبداللّه شیرازی (1309 ـ 1405 ق) ـ در شهر شیراز به دنیا آمد.در 15 سالگی به دنبال مبارزه پدرش مرحوم آیت الله سید محمدطاهر شیرازی با استبداد قاجار و نفوذ استعمار انگلیس، به مدت شش ماه هر دو به سیوند تبعید گردیدند.
سید عبداللّه شیرازی پس از طی دوره های مقدمات و سطح در سال 1333 ق به منظور ادامه تحصیل رهسپار نجف اشرف شد و در محضر آیات عظام نائینی، سیدابوالحسن اصفهانی و ضیاءالدین عراقی درس خارج فقه و اصول را به پایان رساند و به درجه اجتهاد نایل گردید و مدتی در حوزه علمیه نجف به تدریس پرداخت.
در جمادی الثانی 1345 به زادگاهش بازگشت.
در اثر روی کار آمدن رژیم پهلوی، اوضاع اجتماعی و فرهنگی ایران در این زمان آشفته بود.
آیت الله شیرازی به منظور مقابله با سیاست های ضد مذهبی رضاشاه با علمای شیراز، اصفهان و قم و به ویژه حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی تبادل نظر کرد تا جبهه واحدی از روحانیون در دفاع از ارزشهای دینی ایجاد شود.
در همین زمان تصدی مدرسه علمیه خان و امامت مسجد باقرآباد شیراز را عهده دار بود.
در سال 1314 که ماجرای قیام گوهرشاد در مشهد پیش آمد ایشان نیز آن زمان در مشهد بود و به جرم مشارکت در قیام دستگیر و به تهران اعزام گردید و مدتی در زندانهای رضاشاه بود.
پس از رهایی از زندان به نجف رفت و در حوزه علمیه آن شهر به تدریس و تألیف همت گماشت.
در سال 1363 ق سیدابوالحسن اصفهانی، ایشان را شایسته مقام مرجعیت معرفی کرد و پس از رحلت آیت الله اصفهانی در 1365 ق به عنوان مرجع شناخته شد.
در سال 1373 ق اولین مدرسه علمیه خود را در نجف تأسیس کرد و تا زمان اقامت در عراق چندین مدرسه، مسجد و کتابخانه در شهرهای مختلف عراق بنیان نهاد.
از ابتدای نهضت انقلابی حضرت امام، ایشان در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی همواره حضرت امام را کمک می کرد.
در ذیقعده 1395 برابر با آذرماه 1354 به سبب فشارهای حکومت بعث عراق نسبت به ایرانیان به ویژه روحانیان وی مجبور شد به ایران مهاجرت کند و در شهر مشهد اقامت گزید و تا پایان زندگی در این شهر سکونت داشت.
از جمله آثار ایشان می توان به عمده الوسائل، حاشیه العروه الوثقی، ذخیرۀ ـ العباد، ذخیره الصالحین، کتاب القضاء، پوشش زن در اسلام، امام و امت و مناظرات ده گانه اشاره کرد.