موضوع: سخنرانی عبدالرضا حجازی در مسجد ارک
تاریخ سند: 13 آذر 1348
موضوع: سخنرانی عبدالرضا حجازی در مسجد ارک
متن سند:
به: 316 شماره: 17029 /20 ه 3 از: 20 ه 3 نامبرده بالا بعدازظهر روز سه‌شنبه مورخه 4 /9 /48 در مسجد ارک به منبر رفت و بعد از بیان مقدمه‌ای خطاب به مردم چنین اظهار داشت: مردم مبادا با شنیدن این‌که فضانوردان به کره ماه رفته‌اند1 دین‌تان را از دست بدهید این موضوعات کم‌کم عادی خواهد شد انسان باید بر دین و دیانت خود استحکام بخشد و چیزهای دیگر فایده ندارد.رئیس جمهور آمریکا که از فضانوردان استقبال می‌کرد توی دلش از گرفتاری جنگ و جدل و خون‌ریزی اشک می‌ریخت و در یکی از نطق‌هایش گفته است که صنعت برای ما کافی نیست یعنی صنعت آرامش بخش بشر نمی‌باشد.
حجازی گفت ای کسی که مرا با تلفن تهدید می‌کنی که در اطراف فلان موضوع بحث و انتقاد نکنم گوشت را باز کن و بشنو که من از مرگ نمی‌ترسم من یک ماشین کهنه دارم که نصف قیمت آن را هم نداده‌ام و هر وقت صاحبش تلفن می‌کند می‌گویم از پول خبری نیست.
عمامه من کفن من است من نمی‌خواستم انتقاد کنم اما از فردا انتقاد خواهم کرد.
مردم من همیشه به شما دعا می‌کنم شما هم به ما اهل منبری‌ها دعا بکنید.
چون وظیفه‌ای که داریم نمی‌توانیم انجام بدهیم و فردای قیامت نمی‌دانم به روی جدم چطور نگاه خواهم کرد.
سپس اظهار داشت چرا از فردا انتقاد کنم شاید تا فردا زنده نماندم و آنگاه با حالت عصبانیت و با صدای بلند گفت مگر دولت اعلامیه صادر نکرد که هر کس تظاهر به روزه‌خواری کند تحت تعقیب قرار خواهد گرفت.
این همه پلیس که پای منبر حجازی می‌فرستید دو سه نفرشان را هم به وزارت‌خانه ها بفرستید تا ببینید چطور بوفه‌ها باز است و مدیر کل‌ها با منشی‌های دختر جوان نشسته سیگار می‌کشند.
پس جلوی روزه‌خواری آنها را هم بگیرید اگر هر یک از آنان یک هزار تومان به نفع شیر خورشید جریمه شوند دست از روزه‌خواری برمی‌دارند از پلیس‌هایی که این‌جا هستند خواهشمندم آنچه می‌گویم بنویسید، خیانت نکنید و دروغ ننویسید.
البته من از شما و از زندان نمی‌ترسم وقتی در زندان بودم یکی از بچه‌هایم گفت آقاجان مرا هم با خودتان ببرید زندان من به او گفتم آن‌جا جای اشخاص باشخصیتی مثل من است جای بچه نیست من بچه‌هایم را طوری تربیت کرده‌ام اگر یک سال هم مرا نبینند ناراحت نمی‌شوند.
نامبرده در پایان به استقلال مملکت نیز دعا نمود و به وعظ خود پایان داد تعداد افراد حاضر در جلسه حدود سه هزار نفر بودند.
نظریه منبع: منبع نظری ندارد.
نظریه رهبر عملیات: رهبر عملیات نظری ندارد.
آمال نظریه 20 ه 3: 20 ه 3 نظری ندارد.
آقای صالحی بهره‌برداری شود.
15 /9
توضیحات سند:
1ـ فضانوردی: دهۀ 1960 (1338 ش) را دهۀ تسخیر فضا و آغاز سفر انسان به فضای کیهانی نیز می‌توان نام نهاد، و این عنوان شاید مناسب‌ترین عنوان برای این دهۀ سرنوشت‌ساز باشد.دانشمندان فضایی شوروی، که در سال 1957 با پرتاب نخستین قمر مصنوعی زمین در تسخیر فضا پیشگام شده بودند، در سال 1961 (1339 ش) نیز با فرستادن نخستین انسان به فضا در این مسابقه پیشتاز بودند.
اولین انسانی که با یک سفینۀ فضایی به دور کرۀ زمین گردش کرد «یوری گاگارین» بود.
نخستین سفینۀ فضایی که در روز 12 آوریل 1961 به فضا پرتاب شد 4700 کیلو وزن داشت.
این سفینه فقط یک بار در ارتفاع 372 کیلومتری به دور کرۀ زمین گردش کرد، ولی همین سفر موفقیت‌آمیز و بازگشت سالم نخستین فضانورد جهان به زمین، زمینه را برای مسافرت‌های فضایی طولانی فراهم ساخت.
رقابت آمریکا و شوروی برای تسخیر فضا پس از پرواز موفقیت‌آمیز گاگارین شدت یافت و کندی رئیس جمهور آمریکا یک ماه بعد از آن پروژۀ بزرگ فضایی آمریکا را به نام «آپولو» اعلام داشت.
اولین فضانورد آمریکایی به نام «جان گلن» روز بیستم فوریۀ سال 1962 به دور کرۀ زمین گردش کرد، ولی قبل از او فضانوردان دیگر روسی به دفعات کرۀ زمین را دور زده بودند.
از سال 1963 دانشمندان شوروی سفینه‌هایی را با چند تن سرنشین به فضا فرستادند، که مسافر یکی از آنها «والنتینا ـ ترشکوا» نخستین زن فضانورد جهان بود.
از سال 1966 (1344 ش) مسابقه برای تسخیر کرۀ ماه آغاز شد و روز چهارم آوریل 1966 نخستین سفینۀ فضایی که از طرف دانشمندان شوروی به فضا پرتاب شده بود به دور کرۀ ماه گردش کرد و عکس‌هایی از کرۀ ماه به زمین فرستاد.
دو ماه بعد، در روز ششم ژوئن 1966 یک سفینۀ آمریکایی بدون سرنشین بر روی کرۀ ماه فرود آمد و اطلاعاتی از سطح کرۀ ماه به زمین مخابره نمود.
از سال 1968 به بعد آمریکایی‌ها به طور محسوسی در مسابقۀ تسخیر فضا بر روس‌ها پیشی گرفتند و اولین انسانی که در سطح کرۀ ماه فرود آمد یک فضانورد آمریکایی بود.
سفینۀ «آپولو – 11» روز شانزدهم ژوئیه سال 1969 (1348 ش) با سه سرنشین، نیل آرمسترانگ، ادوین آلدرین و مایکل کالینز به فضا پرتاب شد و پس از سه روز سفر و طی بیش از 380000 کیلومتر مسافت در مدار کره ماه قرار گرفت.
قسمتی از این سفینه که خود مجهز به موشکی برای برخاستن از سطح کرۀ ماه بود روز 21 ژوئیه سال 1969 از سفینۀ مادر جدا شد و با دو سرنشین بر روی کرۀ ماه فرود آمد.
نیل آرمسترانگ فضانورد آمریکایی نخستین انسانی بود که بر روی کرۀ ماه قدم نهاد و جریان این سفر فضایی را ششصد میلیون نفر به کمک ماهواره‌ها در سراسر جهان تماشا کردند.
آرمسترانگ و آلدرین پس از 21 ساعت و 37 دقیقه توقف در سطح کرۀ ماه و گردش و نمونه‌برداری و عکس برداری از قسمت‌های مختلف آن به سفینۀ مادر بازگشتند و نخستین سفر انسان به کرۀ ماه روز 24 ژوئیه 1969 با مراجعت فضانوردان به کرۀ زمین پایان پذیرفت.
(صد سال، صد چهره، محمود طلوعی، صفحه 245 تا 247، نشر علم، سال 1380)