موضوع: جلسه بحث و انتقاد در مسجد جلیلی
تاریخ سند: 14 خرداد 1345
موضوع: جلسه بحث و انتقاد در مسجد جلیلی
متن سند:
به: 312 دو نسخه از: 20 ه شماره: 6207 /20 ه ساعت 1900 روز جمعه 13 /3 /45 جلسه هفتگی بحث و انتقاد با حضور افراد و طبقات مختلف و عده ای از عناصر طرفدار نهضت آزادی در مسجد جلیلی تشکیل گردید افراد شناخته شده عبارتند از محمدصادق قاضی طباطبایی ـ مصطفی صادقی ـ کازرونی ـ امین اله خالویی نژاد ـ و محمدمهدی اندوهی1.بعد از ختم نماز جماعت در حدود ساعت 2000 افراد به داخل کتابخانه محل تشکیل جلسه رفتند و پس از صرف چای محمدرضا مهدوی معروف به کنی پیشنماز مسجد که ضمنا سخنران جلسه نیز می باشد شروع به صحبت نمود از روی نوشته ای که قبلاً تهیه شده بود مدت سه ربع درباره دین و شرایط زمان سخنرانی کرد.
نامبرده در طی سخنان خود گفت دین یعنی هدف، دین یعنی سیاست و آزادی.
دین یعنی سرمشق و تعیین راه و روش.
نامبرده افزود عده ای دین را خرافات دانسته و آن را با مقتضیات زمان وفق نمی دهند ما هم آنها را جزء حساب نمی آوریم ولی دسته ای دیگر هستند که برای خود دین درست می نمایند تا چرخ دستگاه را بگردانند.
نامبرده افزود دین اسلام که اگر به دستورات عمل شود اجتماع سعادتمند می شود.
ناطق در ساعت 2115 به بحث خود خاتمه داد در اینجا دو نفر از حاضرین در مورد ارزش خدمات دانشمندان از جمله ادیسون2 صحبت نموده گفتند سرنوشت اینها از نظر دین اسلام چیست؟ مهدوی پاسخ داد این افراد هر دینی که داشته باشند پاداش خود را در معروفیت دنیایی خود برده اند ولی از جمله کافران محسوب می شوند.
نظریه منبع: این بحث کاملاً جنبه انتقادی داشت و ناطق ضمن سخنان خود از دستگاه انتقاد می نمود.
رونوشت برابر اصل است 528ح در پرونده محمدصادق قاضی طباطبایی ضمیمه و ارائه فرمایند.
18 /3 فعلاً بایگانی فرمایید.
22 /3 /1345
توضیحات سند:
1ـ محمدمهدی اندوهی (یزدان پناه) فرزند ابراهیم در سال 1312 در شهرستان نهاوند به دنیا آمد و تا ششم ابتدایی درس خواند و مدتی به عنوان وردست درمغازه خواروبارفروشی به کار مشغول شد و سرانجام به عنوان نگهبان سازمان آب منطقه ای تهران استخدام شد.سوابق اندوهی که به نام حجت یزدان پناه نیز مشهور است از سال 42 تا 56 در ساواک و در حد کسی که با حضرات آیات طالقانی و مهدوی کنی مرتبط بوده و همواره در جلسات مساجد جلیلی و هدایت شرکت می کرده، مندرج است.
2ـ توماس آلو ادیسون در روز یازدهم فوریه سال 1847 در شهر میلان در ایالت اوهایوی آمریکا بدنیا آمد.
به حق می توان گفت که ادیسون یکی از آن افرادی بود که از اقشار پایین اجتماع منشاء گرفت و بعدها به شهرت و ثروت فراوان رسید (توماس ادیسون در امریکا تحت عنوان «از ظرف شویی به میلیونری رسیدن» نامیده می شود) توماس ادیسون بدون شک امروزه یکی از قهرمانان ملی آمریکا به شمار می آید.
در مورد ادیسون نقل قول ها و داستان های بسیاری وجود دارد که نمی توان به دقت گفت کدامیک واقعیت دارند.
به همین دلیل هنوز هم در صحت برخی از موارد شک و تردید وجود دارد.
برای مثال هنوز هم مشخص نیست که آیا علت سنگینی گوش ادیسون سانحه ای در حین انجام آزمایش هایش با مواد شیمیایی بوده یا براثر یک بیماری بروز کرده است.
مسلم این است که ادیسون این نقص شنوایی خویش را با میل تمام و اغلب به سود خود به کار می گرفت.
ادیسون در کل زندگی خود تنها چند ماهی به مدرسه رفت.
اسناد موجود مؤید آن است که او در خانه و توسط والدینش آموزش دید.
زمانی که ادیسون 7 ساله بود خانواده اش به میشیگان نقل مکان کرد.
سال بعد، توماس به عنوان پسر بچه فروشنده روزنامه و شیرینی، در قطار بین «پورت هورون» و «دیترویت» مشغول به کار شد.
از قرار معلوم این شغل وقت چندانی از وی نمی گرفت و او می توانست به اندزه کافی به کارهای دیگر مشغول شود.
او در سال 1862 هفته نامه خود به نام «هرالد هفتگی» را منتشر ساخت.
علاوه براین، ادیسون یک دوره کارآموزی به عنوان تلگرافیست را گذراند و طی سال های 1863 تا 1868 در همین رشته به کار خود ادامه داد.
ادیسون نخستین اختراع خود را که یک دستگاه شمارش برگه های رأی بود، در سال 1868 به ثبت رساند.
اما این دستگاه، در کنگره آمریکا مورد استفاده قرار نگرفت چرا که این هراس وجود داشت که بتوان در کار آن تقلب کرد.
یک سال بعد، او در نیویورک مدیر کمپانی «استاک اندگولد» شد، شرکتی را به اسم خود تأسیس کرد و از این زمان به سرعت در کارهایش ترقی کرد.
توماس ادیسون در سال 1871 با خانم «مری استیل ول M.) (Stillwell «ازدواج کرد و در همین سال هم نخستین ماشین تحریر قابل استفاده را اختراع کرد.
در این دوره او در یک آزمایشگاه در نیوجرسی کار می کرد.
در تاریخ هجدهم ژوئیه سال 1877 ادیسون فونوگراف یا دستگاه ثبت صدا را اختراع کرد و نخستین انسانی بود که صدای ثبت شده خود را شنید.
در سال 1879 لامپ اختراعی او که از یک رشته ذغال ساخته شده بود بیش از 40 ساعت درخشید.
علاوه بر این ادیسون کار دستگاه تلفن را به وسیله یک میکروفون حاوی ذرات ذغال بهبود بخشید.
در سال 1880 در «منلوپارک»، نخستین کارخانه لامپ سازی، شروع به کار کرده و در کنار این کار به اختراعات دیگر خود از جمله، فیوز الکتریکی، دستگاه های اندازه گیری، تکامل دیناموهای ماشین های بخار پرداخت.
در سال، 1883 اثر ادیسون که بعدها به اختراع رشته های درخشان و لامپ های الکتریکی منجر شد، رسما به نام او ثبت شد.
تا سال 1890 ادیسون کار فونوگراف را بهبود بخشید و شرکت ادیسون جنرال الکتریک را تأسیس کرد.
برخلاف شایعات موجود ادیسون مخترع صندلی الکتریکی نبود.
این صندلی توسط یکی از همکاران او به نام «هارولد پی براون» اختراع شد.
در سال 8911 ادیسون دستگاه «سینما توگراف» یکی از مراحل ابتدایی تکامل دوربین فیلمبرداری را اختراع کرد.
باید متذکر شود که اختراعات ادیسون که فهرست آن پایانی ندارد، از جمله تلفن، تلگراف، میکروفون و لامپ الکتریکی در واقع تنها بهبود و تکامل کار دستگاههای اختراع شده پیشین بودند.
اما در وصف شخصیت ادیسون نیز باید اذعان کرد که او انسانی بسیار سخت کوش بود.
ادیسون نه تنها یک پژوهشگر توانا بود، بلکه هنر او بیشتر در حیطه عرضه و فروش زیرکانه تولیدات جلوه گر می شدند و متأسفانه در رقابت با دیگر شرکت های تولید و فروش اجناس مشابه، از هیچ تلاشی فروگذار نمی کرد.
دعواهای قضایی او در برابر شرکت های دیگر رقمی اعجاب برانگیز دارند.