موضوع: دکتر محمد مفتح
تاریخ سند: 12 اردیبهشت 1346
موضوع: دکتر محمد مفتح
متن سند:
از: 20 ﻫ 3 شماره: 2040 /20/ ه3 به: 316 نامبرده بالا در ساعت 1145 روز 1 /2 /46 در مسجد جامع قسمت شاه آبادی به منبر رفت پس از خواندن چند حدیث درباره مسیحیت صحبت کرد و اظهار داشت: در انجیل نوشته شده اگر شخصی به صورت شما سیلی زد آن طرف صورت را مقابل سیلی او قرار دهید اما اسلام می‌گوید اگر ظالمی به مظلومی زور گفت و قصد تجاوز داشت باید از حق خود دفاع کند حالا شما مقایسه کنید.نامبرده اضافه نمود: اگر مظلوم از حق خود دفاع نکرد طبق گفته حدیث، هم ظالم و هم مظلوم هر دو در جهنم باید بسوزند برای چه مظلوم بسوزد و به جهنم برود برای این که تن به ظلم داد و از حق خود دفاع نکرده است.
در 15 سال قبل توحید یعنی وحدانیت خدا در خطر افتاد و داشتند بی‌دینی را رواج می‌دادند من در خوزستان منبر رفتم و دفاع کردم و تمام گویندگان و سربازان امام زمان دفاع کردند حالا هم قوانین قرآن در خطر است و سربازان امام زمان وظیفه داریم از قرآن دفاع کنیم مردم فکر نکنید به ما مربوط نیست همین نماز که در مسجد می‌خوانیم کم‌کم این را هم از ما می‌گیرند.
یکی از مقامات انتظامی درباره یک موضوع حرف‌هایی به من گفت من هم به او جواب دادم وقتی مرز ایران از جانب عراق در خطر افتاد شما ارتش را در مرز تقویت کردید و بسیج عمومی اعلام نمودید تا از مرز و دهکده‌ها حفاظت نمایند آیا ارتش را در تهران هم تقویت نمودید که تهران را حفظ نماید؟ تهران احتیاج نداشت مرز در خطر بود ما هم سربازان امام زمان هستیم و حالا می‌بینیم که دارند قانون ارث و طلاق را برخلاف قرآن درست می‌کنند باید دفاع کنیم.
بعد اضافه نمود: مطبوعات و مجلات و نویسندگان دارند بر علیه قرآن قلم‌فرسایی می‌کنند و ما مانع می‌شویم از من می‌خواهند قدری آرام‌تر صحبت کنم مگر من چه می‌گویم درست است موقعیت مناسب نیست و نمی‌شود حقایق را گفت.
در پایان ضمن دعا گفت: خدایا مرجع عالی‌قدر مورد نظر را محفوظ بدار.
این جلسه در ساعت 0845 دقیقه پایان یافت.
1 اداره کل سوم 13 /2 /46 18551 12 /2
توضیحات سند:
1.با شروع ماه محرم سال 1387 از تاریخ 23 فروردین سال 1346، تحرک جدیدی در فعالیت‌های وعاظ انقلابی به ویژه آیت‌الله مفتح به وجود آمد.
این تحرک جدید بدون ارتباط با نخستین اعلامیۀ امام خمینی بعد از تبعید از ایران نبود.
امام خمینی با وجود مشکلات و موانع بسیار بر آن شدند جریان مبارزه و نهضت را به طور رسمی و علنی ادامه دهند.
به همین جهت، ایشان نخستین اعلامیۀ خود را پس از تبعید از ایران در تاریخ 27 فروردین 1346 (پنجم محرم 1387) خطاب به حوزه‌های علمیه صادر کرد و به دنبال آن نامۀ سرگشاده‌ای نیز برای امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر وقت، فرستاد.
ایشان در پیام خود به حوزه‌های علمیه، ضمن فراخواندن فرزندان روحانی و عموم مردم به صبر و بردباری، هشدار دادند که جز راه مقاومت، پایداری، ایثار و فداکاری راهی فرا روی مبارزان مسلمان در مقابل حکومت باقی نمانده است.
پیام رهبری نهضت، علی‌رغم خفقان سیاسی حاکم و سلطۀ شدید ساواک در تیراژ پنجاه هزار نسخه، مخفیانه چاپ و در سراسر کشور توزیع شد.
شهید آیت‌الله دکتر مفتح در ادامه، فعالیت تبلیغی خود را در راستای اهدافی که امام خمینی با اعلامیۀ فوق‌الذکر اعلام کرده بود، شروع کرد.
وی دعوت مردم تهران برای سخنرانی در مسجد جامع را پذیرفت و از قم عازم تهران شد.
مأموران ساواک با دقت و مراقبت گزارش‌هایی از سخنرانی‌های وی تهیه می‌کردند.
(زندگی و مبارزات آیت‌الله شهید دکتر محمد مفتح، رحیم نیک‌بخت، صفحه 152 و 153، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، سال 1384)