موضوع : دکتر مفتح1
تاریخ سند: 24 مرداد 1343
موضوع : دکتر مفتح1
متن سند:
ملاحظه گردید در صبح روز 24 جاری دکتر مفتح و صبح روز 27 ناصر مکارم به اتفاق حاجی علیرضا برزگر که اخیرا از قم آمده اند به منزل سرهنگ حجازی رفته و هر یک قریب دو ساعت در آن جا بوده و مذاکراتی با هم نموده اند ضمنا طبق اطلاع حاصله دکتر مفتح کماکان در منزل شماره 195 کوچه چهار باغ که صاحب آن شخصی به نام قندیلی است با خانواده اش سکونت دارد و ناصر مکارم نیز در بالا خیابان کوچه حیطه ملا دست راست کوچه دوم دست چپ درب سوم منزل حسین آقا امینی با خانواده اش سکونت گزیده اولی فعلاً در مشهد خواهد بود لیکن دومی ظرف همین هفته به قم حرکت خواهد نمود.کارگران این دو نفر حاجی علیرضا برزگر موضوع گزارش 35/ م ـ 6 /5 /43 است این شخص اصولاً اهل بجنورد است و چند سال قبل در مشهد فعالیت هائی داشته و در سالهای اخیر نیز به قم رفته و اکنون در این جا فعالیتهائی مخصوصا در منزل میلانی دارد.
منجمله اطلاع حاصل گردید اعلامیه هائی که از طرف جمعیت اسلامی روشنفکران شیراز در مشهد پخش شده و شش برگ از آنها نیز همراه دانشجوئی به نام محمد پاشائی بوده که چند شب قبل به وسیله مأمورین سازمان دستگیر و فعلاً هم زندانی است به وسیله همین شخص یعنی حاجی برزگر به او داده شده که چنانچه در این باره فشار بیشتری به پاشائی آورده شود حقیقت را خواهد گفت.
پی نوشت تیمسار ریاست 1ـ پاشائی احضار و از وی دقیقا بازجوئی شود اطلاعیه دیگری هم یکی از مأمورین این طور داده بودند ضمیمه شود 2ـ رفتن مکارم به تهران گزارش شود.
3ـ سابقه علیرضا برزگر گزارش شود.
توضیحات سند:
1ـ شهید آیت الله دکتر محمد مفتح، عالم اندیشمند، مبارز ژرف اندیش، استاد دانشگاه، نویسنده و مترجم معاصر، در سال 1307 در همدان متولد شد.پس از دوره دبستان جهت فراگیری معارف اسلامی به مدرسه مرحوم آخوند ملاعلی معصومی همدانی (ره) رفته و پس از آن در 15 سالگی به حوزه علمیه قم هجرت نمود و در آن جا به سرعت مدارج و مراحل علمی را با استفاده از محضر حضرات امام خمینی (ره)، آیت الله بروجردی، علامه طباطبائی و آیت الله محقق داماد (ره) پیمود.
او در کنار حوزه در علوم دانشگاهی نیز موفق به اخذ بالاترین مدرک علمی گردید و به تعلیم و تدریس پرداخت و در نزدیک کردن دو قشر دانشجو و طلبه سعی فراوان کرد.
پس از اوج گیری مبارزه روحانیت و تبعید حضرت امام خمینی (ره) به مبارزه در ابعاد مختلف آن ادامه داد که منجر به اخراج وی از آموزش و پرورش و تبعید به نقاط دورافتاده گردید.
پس از تبعید ناچار به اقامت در تهران شد و فصل دیگری از زندگانی پر مبارزه او آغاز گشت.
او ضمن تدریس در دانشگاه الهیات در کنار استاد شهید مرتضی مطهری فعالیت فرهنگی و سیاسی خوبی را در مسجد جاوید آغاز نمود که منجر به بسته شدن آن مسجد از ناحیه ساواک شد و همراه با آیت الله خامنه ای دستگیر و به زندان افتاد.
پس از آزادی، امام جماعت مسجد قبا (تهران) شد و مجددا فعالیت خویش را تداوم داد و آن مسجد به عنوان پایگاه مهمی در پیروزی انقلاب گردید.
در بحبوحه انقلاب، نماز عید فطر پر عظمت و ظلم برکن را در سال 1357 در کنار شهید بهشتی و دیگر علماء در قیطریه تهران برگزار نمود و آن واقعه طلیعه ای نوین برای پیروزی انقلاب شد.
پس از پیروزی انقلاب نیز به عضویت شورای انقلاب در آمد و عضو جامعه روحانیت مبارز شد، و مسئولیت دانشکده الهیات را پذیرفت.
ایشان در 27 آذر ماه 58 در حالی وارد دانشکده می شد، به دست مزدوران آمریکا (موسوم به گروه فرقان) به شهادت رسید.
آثار علمی و قلمی نفیسی از آن عالم فرزانه باقی مانده است از جمله: حاشیه بر منظومه مرحوم حاجی سبزواری، ترجمه تفسیر مجمع البیان، روش اندیشه، و...
.