تاریخ سند: 30 اردیبهشت 1357
موضوع: سخنرانی در مسجد بابالحوائج رضائیه
متن سند:
از: 4/ه - 3 تاریخ: 30 /2 /2537
به: 312 شماره: 15446/ه
موضوع: سخنرانی در مسجد بابالحوائج رضائیه
حاجی ابراهیم ذاکری (شغل واعظ)1 در حین سخنرانی در مسجد مذکور اظهار داشته حق با شهرستانهایی است که اقدام به تظاهرات علیه دولت مینمایند به طوریکه اگر یک نفر بدبخت در گوشه خیابان از گرسنگی فوت نماید کسی نیست که بگوید شما چه کاره هستی و چه کار میکنی پس از این چه مملکتی است که به درد بیچارگان توجه نمیشود.2
نظریه شنبه: مراتب فوق مورد تأیید است.
نظریه یکشنبه: صحت و سقم خبر نیاز به تحقیق و بررسی بیشتری دارد که در این زمینه اقدامات لازم معمول و نتیجه متعاقباً اعلام میگردد. عظیم
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه تأیید میگردد. تدبیر
نظریه جمعه: نظریه چهارشنبه مورد تأیید است.
______________________
1. حجتالاسلام حاج ابراهیم ذاکری، از وعاظ انقلابی منطقه بود. برخی اسناد ساواک، فعالیتهای انقلابی وی را بازتاب دادهاند. بنابر گزارشهای موجود، وی در مسجد مجبورآباد منبر میرفت و در تعطیلی بازار، ارومیه نمازهای جماعت در شهر و روستاهای ارومیه به مناسبت چهلمین روز حوادث 19دی1356 قم، نقش عمدهای ایفا کرد. وی از وعاظ مخالف حکومت پهلوی بود و در مسجد باب الحوائج ارومیه منبر میرفت. وی در سخنرانی هایش از اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور انتقاد میکرد.
2. در روز هفدهم خرداد 1357، ساواک چهار نفر از انقلابیون ارومیه را به اتهام تهیه و پخش اعلامیه دستگیر کرد. متن گزارش این واقعه چنین است:
دستگیری چهار نفر به اتهام تهیه و توزیع اعلامیه مضره و تحریک مردم به فعالیت اخلالگرانه در شهر رضائیه ـ استان آذربایجان غربی
افراد مشروحه زیر که در تهیه و پخش اعلامیه مضره و تحریک مردم به فعالیتهای اخلالگرانه دخالت داشتهاند روز 17 /3 /37 توسط مأمورین سازمان اطلاعات و امنیت آذربایجان غربی در شهر رضائیه دستگیر و در بازرسی از منازل آنها تعدادی اعلامیه مضره مربوط به روحالله خمینی و سایر روحانیون افراطی کشف و ضبط گردیده است.
1ـ ابراهیم عباسی شیخ سرمست فرزند علی.
2ـ سیفاله رضوی فرزند شجاع.
3ـ شیخ حسن بصیری فرزند علیاکبر.
4ـ شیخ عباس محمدی فرزند علی.
ارزیابی خبر:
خبر صحت دارد.
اقدامات انجام شده:
مراتب به نخستوزیری اعلام گردیده است.
منبع:
کتاب
پایگاههای انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، مساجد، مساجد استان آذربایجان غربی- جلد اول صفحه 169