درباره: جلوگیری از منبر رفتن تعدادی از وعاظ یزد
تاریخ سند: 4 اسفند 1349
درباره: جلوگیری از منبر رفتن تعدادی از وعاظ یزد
متن سند:
شماره: 25326 /10 ﻫ تاریخ: 4 /12 /1349از: ساواک اصفهان
به: تیمسار مدیریت کل اداره سوم 316
درباره: جلوگیری از منبر رفتن تعدادی از وعاظ یزد
عطف به 5034 /316 ـ 27 /11 /49 برابر اعلام ساواک یزد وعاظ مشروحه زیر با توجه به اینکه از آنان دعوت به عمل آمده و رسید اخذ گردیده است بدون عذر موجه در مراسم 15 بهمن سال جاری در مراسم مذکور شرکت ننموده که در نتیجه هر یک به مدت سه ماه از تاریخ 5 /12 /49 الی 5 /3 /50 ممنوع‌المنبر گردیده و مراتب به وسیله ساواک مذکور به شهربانی و ژاندارمری محل نیز منعکس گردیده است.
1. شیخ ابوالقاسم مناقب1 2. سیدعلی آتشی یزدی2 3. سیدحسین فقیهی3 4. محمدکاظم شرفی4 5. سیدمحمدصادق سادات اخوی 5
بیوگرافی ملصق به عکس نامبردگان در پنج نسخه به پیوست6 ایفاد می‌‌گردد.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان. تقوی
اصل در کلاسه 161111 بایگانی است.
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام محمدرضا مناقب: (خیاطان یزدی قبلی و مشهور به ابوالقاسم مناقب) فرزند حسین، در سال 1311ش در یزد به دنیا آمد. پس از گذراندن دوره‌‌ی مقدماتی علوم حوزوی، در سال 1329 ش راهی قم شد و به مدت شش سال از محضر اساتید حوزه‌‌ی علمیه قم بهره‌مند گردید و پس از آن به یزد بازگشت و در سنگر وعظ و خطابه و تدریس به خدمت مشغول شد. ایشان که همواره یکی از یاران آیت‌الله شهید صدوقی(ره) به شمار می‌‌رفت و در طول دوران نهضت امام خمینی(ره) با سخنان انقلابی خود، نقش‌آفرین و داماد شهید صدوقی نیز بود، در سال 1349ش به دلیل عدم شرکت در مراسم نیایش! شاهنشاهی، به مدت سه ماه ممنوع‌المنبر گردید. آقای مناقب، پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به فعالیت‌های خود ادامه داد و در سال 1360ش یکی از کاندیداهای یزد برای مجلس شورای اسلامی بود. (اسناد ساواک، پرونده انفرادی) و دانشنامه مشاهیر یزد، ج 2، ص 1471.2. حجت‌الاسلام سیدعلی آتشی یزدی: فرزند سیدمحمد، در سال 1303ش در یکی از مناطق از توابع رفسنجان به دنیا آمد. از سال 1327 تا 1335ش ساکن رفسنجان بود و در سال 35 راهی نصرآباد پیشکوه شد و به مدت چهار سال در آنجا اقامت گزید و پس از آن به یزد آمد. تحصیلات علوم حوزوی را در مدرسه علمیه رفسنجان آغاز کرد و حدود یک دهه نیز در منطقه پشتکوه در کار کشف معادن بود که در شرایط حاکم بر رژیم شاهنشاهی، موفق به اقدام خاصی نشد. با آغاز نهضت امام خمینی(ره)، ایشان نیز یکی از منبری‌هایی بود که در سخنرانی‌های خود، نسبت به رژیم انتقاداتی را مطرح می‌‌نمود. در فروردین سال 1349ش به علت عدم شرکت در مراسم نیایش شاهنشاهی، ممنوع‌المنبر شد که این ممنوعیت در تاریخ 21 /1 /1350 رفع گردید. در سال1354 به دلیل ترک محل نیایش، به عنوان واعظ افراطی معرفی و ممنوع‌المنبر و همچنین ممنوع‌الخروج شد. در اردیبهشت ماه سال 1356ش، که قصد تشرف به مکه مکرمه را داشت، به ساواک احضار شد و مورد تذکر قرار گرفت. در این احضار قصد اخذ تعهد کتبی از وی را داشتند که حاضر به دادن تعهد نشد و ساواک نیز مجبور به موافقت با صدور گذرنامه‌‌ی او شد. در اردیبهشت ماه سال 1357 که به همراه حجت‌الاسلام فلسفی(ره) به نصرآباد تفت رفته بود و مأموران رژیم برای پیشگیری از استقبال گسترده مردم از آقای فلسفی، در مسجد نصرآباد را بسته بودند، با سیلی محکمی‌که به یکی از مأمورین این اقدام زد، موجبات باز شدن در مسجد را فراهم نمود. (اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)
3. حجت‌الاسلام سیدحسین فقیهی: فرزند سیدهاشم، در سال 1281ش در یزد به دنیا آمد. ضمن تحصیل در حوزه‌های علمیه یزد و اصفهان، در دانشکده معقول و منقول نیز درس خواند. از سال 1313ش در دبستان تدین به فعالیت مشغول شد و این فعالیت را تا زمان مدیریت این دبستان ادامه داد. ایشان که در کنار فعالیت‌های فرهنگی، به سخنرانی‌های مذهبی نیز می‌‌پرداخت، در سال 1349 ش به علت عدم شرکت در مراسم نیایش شاهنشاهی ممنوع‌المنبر شد که این ممنوعیت در سال 1350ش مرتفع گردید. ایشان که در دوران تحصیل علوم دینی یکی از هم مباحثه‌های شهید صدوقی(ره) بود، زمانی هم نمایندگی ایشان در حوزه‌‌ی علمیه یزد را عهده‌دار بود و مدتی هم مدیر حوزه علمیه یزد بود. حجت‌الاسلام فقیهی در سال 1363ش رخ در نقاب خاک کشید. (اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی) و دانشنامه مشاهیر یزد، ج 2، ص 1115.
4. حجت‌الاسلام محمدکاظم شرفی صدرآبادی (شرفی نیا): معروف به شرفی، فرزند اکبر، در سال 1318ش در صدرآباد رستاق یزد به دنیا آمد. پس از تحصیلات تا دوم دبیرستان، تا سال 1338 ش در صدرآباد به زیلوبافی مشغول شد و سپس به علوم حوزوی روی آورد و تحصیلات خود را در مدارس علمیه شفیعیه یزد و مدرسه خان قم پی گرفت. در سال 1347 ش که در شهرستان قیر به منبر می‌‌رفت از طرفداران امام خمینی(ره) معرفی و در سال 1349، برای مدت سه ماه ممنوع‌المنبر شد. او که از رفقای نزدیک آقای راشدیزدی بود، در سال 1350 به یزد بازگشت و به وعظ و خطابه مشغول شد. در سال 1351 به علت تبلیغ امام (ره) و مخالفت با مراسم نیایش شاهنشاهی در بین طلاب یزد، مورد حساسیت ساواک قرار گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی نماینده آیت‌الله شهید صدوقی(ره) در سازمان زمین شهری و به مدت 11 سال نیز با دادسرای انقلاب همکاری داشت. ایشان در کنار سفرهای تبلیغی خود، مدتی نیز در دفتر امام جمعه‌‌ی یزد فعالیت نمود. (اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی) و دانشنامه مشاهیر یزد، ج 2، ص 801.
5. حجت‌الاسلام سیدمحمدصادق سادات اخوی: یکی از روحانیون مبارز در یزد بود که در خرداد ماه سال 1357ش، ساواک یزد درباره‌‌ی او نوشت: « معمم. ممنوع‌المنبر. در جریانات اخیر بخصوص روزهای 10 و 20 فروردین و 19 اردیبهشت با عناصر افراطی مذهبی و شیخ محمد صدوقی همکاری و همفکری نزدیک داشته و در مجالس سخنرانی مسجد حظیره شرکت می‌‌نموده است و ضمن اینکه ذیل اعلامیه فضلای یزدی را امضا نموده، در چند نوبت به اتفاق روحانیون به انارک نائین مسافرت و از تبعیدشدگان قم به نائین بازدید و ملاقات نموده است. از طرفداران روح‌الله خمینی و مخالف حکومت می‌‌باشد.» انقلاب اسلامی در یزد، ج 2، ص 127.
6. پیوست‌های مورد اشاره در سابقه نبود.